Door Christel Dubos en Peter-Vincent Schuld

Nederland doet met wel een zeer authentieke act mee aan het Eurovisie Songfestival. Over zijn nummer Euro-pa-pa gaan de wildste verhalen de ronde op sociale media.

Het nummer zou een propagandastunt van of voor de Europese Unie zijn. Maar luisteren of kijken mensen wel goed? Of zijn we allemaal weer schapen die voortgaan op een mening van anderen? Wij hebben altijd geleerd om net even verder te kijken en te luisteren en vooral de wil om te leren. Gelukkig kennen we de vrijheid van expressie, je hoeft het niet mooi te vinden, maar iemand heeft wel de grondwettelijke vrijheid om artistiek te zijn en iets creatiefs te maken. Over smaak valt niet te twisten. Het herwinnen van die vrijheid  vierden we een aantal dagen terug, op 5 mei, om uw geheugen nog eens op te frissen.

Nee, we gaan het niet hebben over het vermeend compenserende gedrag van Joost en zijn brede schouders en nee, Joost en zijn ploeg lopen geen blauwtje nu ze met hun outfit blauw in het wat koelere Malmö staan te blauwbekken.

De  afgelopen week waren er in de Georgische hoofdstad Tbilisi heftige clashes tussen de politie en demonstranten die de blauwe vlag met de 12 sterren meedroegen in hun protesten tegen een wet die “buitenlandse inmenging” moest voorkomen naar Russisch voorbeeld. De verslaggever van RTL-nieuws bestempelde de blauwe vlag met de 12 sterren als “de vlag van de Europese Unie”. De blauwe vlag met de 12 sterren vertegenwoordigt primair het Europese continent en secundair de Europese Unie. We schreven daar vorig jaar reeds uitgebreid een verhaal over. Kan deze sukkel van RTL Nieuws niet gewoon zijn biezen pakken? Hoe breng je onzin in de wereld?

Om uw geheugen even op te frissen, toen wij en onze ouders nog zwart-wit televisie keken en het Eurovisiesongfestival werd uitgezonden kwamen de Europese sterren ook al in beeld als “merk” van het Europese continent.  De organisatie van het Songfestival, de European Broadcast Union (EBU) heeft niks met de Europese Unie van doen en is een zelfstandige organisatie  die het Zwitserse Genève , vlakbij het vliegveld en tegenover het CERN, the European Organization for Nuclear Research, gevestigd is. Zwitserland is geen lid van de Europese Unie, geen onderdeel van de Europese Economische Ruimte maar behoort wel tot “het Europa” dat Joost Klein bezingt.

Happy hardcore, de gabberscene, Paul Elstak, mensen gingen en gaan er compleet mee uit hun dak. Gun ze dat pleziertje. Ook die vrijheid om te mogen luisteren of genieten van welke muziek je ook maar wil, vierden we op 5 mei. Wij gaan toch ook niet mekkeren als we, naar onze mening, oubollige mensen, aan klompendansen zie doen? De creatie van Joost Klein zit zowel muzikaal als tekstueel verdomd goed in elkaar.

Maar er is nog iets wat u wellicht niet opgemerkt heeft omdat de song van Joost Klein vaak voor het einde weggedraaid wordt.

Joost Klein refereert aan zijn vader, die hem opvoedde met het Europa van na de oorlog, een Europa dat in vuur en vlam stond en waar moord, verderf en uitroeiing van mensen, de orde van de dag was. Daar gaat dit liedje over. Dat er een aantal idiote politici inclusief staats- en regeringsleiders uit al dan niet opportunistische overwegingen vergeten zijn of doen uitstralen dat ze het vergeten zijn.

Joost Klein en Robert Schuman

Alleen al proberen Joost Klein te dwingen om zijn deelname aan het Eurovisiesongfestival af te zeggen is een vorm van het uitoefenen van censuur onder een vieze zwarte druk die we ergens van kennen.

Vandaag, 9 mei. Het is vandaag Europadag, de dag waarop we ons herinneren dat op 9 mei 1950 de Franse Minister van Buitenlandse Zaken Robert Schuman Schuman zijn verklaring gaf voor een beter, stabieler, vrijer en veiliger Europa. De man was gedreven door de  gevolgen van de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. En het was ook niet voor niets dat Schuman juist op 9 mei zijn verklaring aflegde. De dag refereert aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, 5 jaar voordien. Juist op Europadag staat Joost Klein in de halve finale van het Eurovisiesongfestival.

Voornamelijk Europese lieden aan de drammerige linkerzijde en aan de daadwerkelijk extreem rechtse zijde in de politiek actief zijn kennen deze datum wel, maar hebben in politiek opzicht hun burgers verscheurd, gepolariseerd, bekneld, beduveld, belazerd, opgelicht, belogen en bedrogen of ze zijn intellectueel volledig  incompetent.  

Burgers allerlei onzin opdringen en  achterlijke politieke spelletjes te spelen Niet beseffende dat betrokken politici letterlijk met vuur spelen, Het gevolg is dat burgers in hun vrijheden beperkt dreigen te worden, dat is niet het Europa waar Schuman voor stond, dat is niet waar  de andere grondleggers van de Europese beschaving van de na de Tweede Wereldoorlog voor stonden. Dat is de waanzin van een bende idioten die compleet de burgers willen laten vergeten waar de Europese Unie eigenlijk over gaat en de blauwe vlag met de 12 sterren misbruiken en daarmee haat en afkeer gekweekt hebben.

Het enige wat Joost Klein als kernboodschap heeft: Laten we zorgen dat we niet vervallen in een situatie van voor 1945. De Europese Unie is daarin een instrument waarvoor u, weliswaar niet in perfectie, over vier weken naar de stembus gaat om een nieuw parlement te kiezen.

Geen normaal mens wil dat we in onze straten weer bombardementen zien, hele steden in vlammen op zien gaan, mensen massaal vermoord worden of door gevechten om het leven komen. We zien het nu in Oekraïne en we zagen het tijdens de verschrikkelijke en onacceptabele pogrom in Israël. Maar weer hebben we niks geleerd en de openlijke Jodenhaat is weer zo levend als in de jaren 30 en 40 van de vorige eeuw. Wie had dit ooit kunnen denken?

De lach en de humor van Joost Klein  vertegenwoordigen gewoon het lekker authentiek en vrij kunnen zijn en vrij kunnen reizen, zonder mijnenvelden en zonder Checkpoint Charlie.

Joost Klein geeft iets door wat zijn vader hem geleerd heeft. Het nummer het niet voor niets Euro-papa. Aan het einde van de muziekvideo die bij de song hoort zie je weer de destructie van vuur en vlam zoals we die kennen gedurende de Tweede Wereldoorlog, en Joost Klein roet eigenlijk zijn vader aan, hij refereert aan zijn vader en eert zijn vader. Dan moet je echt een ziel met een goed hart hebben.

Redacteur Peter:  Bij het zien van de kamer vol vuur in de video van Joost Klein, en het “Europa in brand”, bij het aanroepen en refereren aan zijn vader, brak ik. Waarom? Omdat ook mijn vader mij exact hetzelfde geleerd heeft en ik hem net zoals mijn moeder elke dag nog mis. Ja, dan breek je bij mij een snaar, daar raak je mij emotioneel enorm mee en daarom doen wij wat we doen. Over Europa schrijven, op grond van de persvrijheid die we ook afgelopen zondag 5 mei vierden.

Redacteur Christel: Ik ken onze redacteur Peter nu zo’n 22 jaar. Al ziet hij de verschrikkelijkste taferelen, en die zag hij, dan gaat hij daar professioneel mee om, maar ik weet dat ze aan hem knagen. Ik zie zelden of nooit tranen bij Peter omwille van wat hij professioneel als journalist te verstouwen kreeg, maar ik zag Peter wel breken toen we gezamenlijk de videoclip van Joost Klein bekeken en beluisterden. Vooral bij het dankwoord van Joost Klein aan zijn vader / ouders wat je aan het einde in beeld ziet komen.

Met Euro-pa-pa heeft Joost Klein met één simpele veeg alle onzin van tafel geveegd. Europa gaat niet over politieke spelletjes, maar over mensen, mensen zoals u en wij als journalisten, die het verdienen om in vrijheid en veiligheid te leven. Wat nog veel belangrijker is; Joost Klein heeft op een humoristische wijze met een serieuze ondertoon alle kwakzalvende al dan niet regerende politici vierkant in hun hemd gezet en even geleerd waar het echt over moet gaan. De mens op het Europese continent dus.