door Peter-Vincent Schuld

De Russische militaire staf kondigde aan zich volledig terug te trekken uit de
Oekraïense grootstad Cherson.
De grotendeels verwoeste stad is daarmee bij
lange nog geen stad waar de vrijheid gevierd kan worden na de vermeende
Russische terugtrekking.

De Oekraïense militaire staf en de politieke leiding geven op dit moment
aan nog niet overtuigd te zijn van de daadwerkelijke terugtrekking van de
Russen. “Cherson zal pas weer bevrijd zijn als de Oekraïense vlag er weer zal
wapperen”, aldus de Oekraïense overheid. Daar heeft het Oekraïense centrale
gezag een punt.  Er zou nog steeds sprake zijn van Russische aanwezigheid in de
stad. Maar al zouden alle Russen de stad hebben verlaten, dan nog zal zal er
sprake zijn van mogelijk dodelijke Russische aanwezigheid in de vorm van gelegde
landmijnen of boobytraps.

Enfin de Russen trekken zich volgens hun militaire staven terug tot aan de
oostelijke kant van rivier de Dnjepr. Het zou kunnen duiden op aansterken,
hergroeperen en voorbereiden op een nieuwe aanval op Cherson. Maar houd er ook
rekening mee dat wat er aan de oostelijke kant van de Dnjepr gebeurt niet
onzichtbaar is. Satellietbeelden zijn namelijk niet primair bedoeld om de
topless zonnende buurvrouw te begluren. Met de nodige aan te voeren vuurkracht
aan Oekraïense zijde en door de Dnjepr onbevaarbaar te maken of het onmogelijk
te maken om de rivier zonder kleerscheuren over te steken, kan het de Russen
knap lastig gemaakt worden.

Kortom een onoverzichtelijke situatie waarin de harde feiten niet feilloos naar
de oppervlakte komen. Maar wat is nu de beste vergelijking? Hoe kun je de
situatie in de betrokken regio nou het beste omschrijven in de clash tussen twee
broedervolkeren die historische fysiek aan elkaar verbonden zijn en verdeeld
worden door agressie en daaruit voortgevloeide haat. Misschien kunnen we
daarvoor het beste het heraldisch wapen van het Russisch tsarenrijk als
symbolisch voorbeeld nemen. U ziet hierboven een tweekoppige adelaar, waarbij
het lichaam van de adelaar denkbeeldig de onlosmakelijke historische band
vertegenwoordigt tussen Rusland en Oekraïne. Maar de koppen van de adelaar
kijken elk een andere richting op en hebben.dus een ander perspectief van het
wereldbeeld.

Het oud en huidig zeer laat zich het beste symboliseren door u voor te stellen
dat beide koppen van de tweekoppige adelaar vol zitten met mee-eters en puisten
die niet alleen esthetisch het aanzicht verpesten maar onderhuids cysten vormen
die  reeds geklapt zijn of uitgedrukt moeten worden. De geur en het aangezicht
van wat er vrijkomt is niet fraai laat staan aangenaam, maar eens zal het moeten
gebeuren. De zwarte koppen van de mee-eters op de beide hoofden van de adelaar
zijn het gevolg van zoals dat heet oxidatie .De inhoud is letterlijk door
ouderdom van de mee-eters vergeeld en vies.

Maar als je op de rechter kop van de tweekoppige adelaar, in deze even voor te
stellen als een van de landen te weten Oekraïne of Rusland, de mee-eters
probeert uit te knijpen dan is de scherpe snavel van de andere adelaarskop die
het andere land vertegenwoordigt er als de kippen bij om de uitdrukkende handen
die bezig zijn de puisten uit te knijpen te verwonden zodat het wanstaltig
aangezicht vooral niet opgeschoond wordt.

De handen die bezig zijn om de spreekwoordelijke puisten uit te knijpen zijn
niet alleen de landen die behoren tot de NAVO en de Europese Unie, maar elk land
die een zeker belang heeft , Centraal- en Oost-Aziatische landen niet
uitgesloten.

Sinds mensenheugenis drijven we handel met alle delen van de wereld. Het
gepalaver over globalisme is totaal irrelevant of dacht u dat het waardevolle
Chinees porselein vanzelf naar Europa is komen zwemmen eeuwen terug? Nee,
schepen voeren, schepen transporteerden, schepen arriveerden in veilige havens
of vergingen op zee. Als een schip pech had werd het naar de kelder geschoten
doch niet zelden voordat de vaak waardevolle lading aan boord in beslag genomen
was, lees geconfisceerd, lees gejat.

De oude havenstad Cherson  gelegen aan de westelijke de delta van de de rivier de
Dnjepr met een burcht uit 1778 ligt er volgens de berichten verwoest bij.  Het
zal inventariseren worden hoeveel herstelbare en onherstelbare schade er is
toegebracht aan het culturele erfgoed van de stad. Daar zit een van de knepen
van het verhaal. Cherson heeft de naam Cherson niet zomaar meegekregen. Het is
vernoemd naar de nederzetting Chersonesus die de Grieken  er zo’n 2500 jaar
geleden bouwden. Het lijkt qua naam op Chersonissos, bekend van de serie Oh Oh
Cherso waar een kolonie Hagenezen zich als een bende wilde Russen gedroegen op
het Griekse Kreta. Maar beide plaatsnamen tonen wel de historische realiteit aan
van eeuwen terug in het oude Europa.

De onbaatzuchtige steun voor president Poetin lijkt, en ik zeg met nadruk
“lijkt”  in rap tempo ook in het Russisch binnenland af te nemen.
Onenigheid met zijn militaire adviseurs over de te volgen strategie is wat er
onder meer naar buiten druppelt als ook de klaagzang van de Russische
(dienstplichtige) soldaten aan het front. Het lijkt of Poetin bij de slager komt
en vraagt om een X hoeveel kanonnenvlees. Als de mondiale massaliteit van de
afkeer van de Russische president Poetin daadwerkelijk zo groot is als deze
geschetst wordt, hetgeen zeker niet uit te sluiten valt en het aantal keren dat
er “Fuck Poetin” gescandeerd wordt in de daadwerkelijke praktijk gebracht zou
worden, dan zou de Russische president inmiddels anaal zo zijn uitgewoond dat we
een rechtstreekse tunnelverbinding hadden van Washington via Brussel en Moskou
naar Vladivostok en weer terug.  We zijn opeens weer terug bij de tijd van de
Grieken. “Fuck Poetin” is oorlog voeren op het standje “Grieks”. Het kan
verkeren. Zouden de partijen nou niet eens eindelijk in kunnen stemmen met een
staakt-het-vuren en kans te geven aan de diplomatie of is totale destructie van
de regio het enig doel? Land is maar land. Zonder mensen en dieren is het land
net zo waardeloos als een volledig verbrand bankbiljet.