door Peter-Vincent Schuld

Ik loop door de donkere en ogenschijnlijk verlaten krochten van steden, dorpjes
en het internet.Ik blader tussen de pagina’s van de geschiedenis.

Door de boeken en de geschiedenis wandelend moet ik kruipen en klimmen over
ontelbare slachtoffers die de wreedheden van ideologiën en religies hebben
veroorzaakt. Van het heersend proletariaat, de bruin- en zwarthemden, de
bevrijdingstheologie tot en met de Spaanse inquisitie.

Wist u dat “inquisitie” het Latijnse woord is voor onderzoek? Hoe “onderzoek”
pure repressie werd. Vanuit dogma’s trachten te gaan onderzoeken, is gelijk
iemand van straat plukken en er een misdrijf bij gaan verzinnen. Maar was dat
niet precies wat er gedaan werd tijdens de heksenjachten? Te licht bevonden? Dan
werd het oordeel tot de dood zwaarwegend.

Geen enkel dogma leidt tot vrijheid laat staan bevrijding. Van waar toch die wil
om de mens vanuit een groep individueel te controleren? Is de maakbare
samenleving niet een soort van martelwerktuig om de mens zo nodig met geweld in
een hokje te plaatsen waarin deze nimmer past?

De chaos is compleet. links gedraagt zich fascistisch, rechts gedraagt zich
soms als revolutionaire bevrijders.Wat als een groep zich “anti-fascistisch
noemt, maar zich wel van gelijkaardige instrumenten bedient.Een naam hoeft niet
automatisch de lading te dekken.

Dan krijg ik weer zo’n domme opmerking: “Wat je zegt is…..” dan wel “je
bent puntje puntje puntje”.  Weet je wel wat je zegt? Eigenlijk zou ik een
strafklacht tegen je moeten indienen op grond van art. 261 Strafrecht, houdende
smaad en laster. Ik heb wel iets beters te doen dan mij bezig te houden met het
bekampen van dwazen waar geen eer aan te behalen valt. Tegen domheid bestaat
geen geneesmiddel.

Ik wens geen stempel, ik behoef geen stempel en ik behoef helemaal geen hokje.Ik
kan gelukkig zelfstandig denken en daar heb ik geen verzuiling of groepering bij
nodig.

Ik begeef mij vrij door Europa, nu eens een aantal decennia niet geteisterd
door oorlogen maar niet vrij van dictaturen gevormd door kongsi’s van
opportunistische politici. Ik wil dit Europa zowel graag vrij van binnengrenzen,
vrijheidsondermijnende idioten als van cultuurrelativisten houden.

Ik laaf mij aan
de Franse cultuur,verzuip mij in de Franse chansons omdat de Fransen
wel begrijpen wat identiteit en de daarbij behorende cultuur in synergie
met elkaar betekenen voor de ziel van een land.Ik steek nog
eens een sigaret op en luister nog eens naar “Requiem pour un fou” van
de Franse zanger Johnny Halliday die er ook al niet meer is. Merde!

Natuurlijk ben ik primair Europeaan, wat zeg ik? Wereldburger. Ik zit even zo
makkelijk een kop koffie te drinken in de straten van Hanoi als in de oude
Antwerpse binnenstad.

Ik ervaar grensposten en douanecontroles persoonlijk als hinderlijk. Ik zeg niet
dat ze niet nodig zijn, maar ik vind ze hinderlijk.Maar dat vind ik al gauw met
enige gewenning aan verplaatsing met privévliegtuigen, regeringstoestellen en
militaire luchtvaartmiddelen.

Ik ben niet
van de rode bakstenen in arbeidersbuurten en vinexwijken. Ik hou niet
van betonkolossen waar je opgepropt je leven aan je voorbij ziet
trekken, nutteloos, onderworpen aan overkill aan sociale controle,
kwaadsprekerij en allerlei regeltjes.

Ik zit even in Tilburg, al hoort u het niet aan mijn accent, maar ik ben er
opgegroeid. Ergens op een terrasje aan de Puishaven. Ik wil mensen hun
beweegredenen beter begrijpen ik wil leren hoe mensen denken. Een vrije vrouw
van midden veertig, althans ze zegt dat ze vrij is. Maar ze onderwerpt zich uit
vrije wil aan Swami’s die zogenaamd de wijsheid in zich dragen. Swami Salami,
Swami Marsipulami, Swami Tsunami (namen zijn omwille van sarcasme opzettelijk
veranderd -pvs).  Altijd maar weer volgend. Wel eens gedacht om vrij te zijn en
te durven leiden?  Verdere gesprekken leiden tot verdere verwijdering. Op
kritische vragen krijg ik naast een stortvloed van onzin een regenbui van
nonsens. Als ik haar kritisch verwijs naar wetenschappelijke en historische
literatuur komt de dooddoener “de waarheid zal wel ergens in het midden liggen”.
Tellen onweerlegbare feiten niet meer? Madam vindt iets zonder enige
onderbouwing of kennis van zaken. Je zou haast het stemrecht van zo’n iemand
moeten ontnemen.

Mejuffrouw heeft geen flikker van de wereld gezien, geen ander werelddeel
bezocht en wenst zich te gaan bewegen middels een Cantaatje waar ze zo naar
snakt en hoopt dat ze deze op kosten van de gemeenschap
krijgt toebedeeld.

Madam vindt zichzelf geweldig intelligent, naar eigen zeggen. Inhoudelijk
is het een hoosbui in een jampotje, dat als het de grond raakt uiteen spettert
in venijnige glasscherven.

Het regent dwaasheid, het hagelt stompzinnigheid. Ben de domheid zo beu.
Een betere wereld? Graag! Maar wel eentje die realistisch is en niet gebouwd is
op onhoudbare dogma’s waarvan de geschiedenis die nog geschreven moeten worden
thans al betonrot aanbrengt in de fundamenten waarop de dogma’s geplaatst zijn.

Hier trek ik de streep. Hier trek ik de lijn. Hier staat op de levensweg “stop”.
Er is een moment waarop domheid, ontkenning en ignorantie misdadig worden.