Wie nu nog
niet weet dat veel priesters en geestelijken, met andere titels, hun handen niet
van kinderen konden afhouden leeft in andere tijden.

De paus en
de Romeinse curie leven helaas zelf ook in tragere tijden. Paus Franciscus
treedt te afwachtend op waardoor het imago en vertrouwen in de kerk verder
afneemt. Nog belangrijker: er wordt geen recht gedaan aan de slachtoffers.

Ik zat van
mijn 6de tot en met mijn 12de op tafeltennis bij een vereniging van Don Bosco.
Een geweldige club met een pater die huisvriend werd en die ik beschouw als een
leermeester in denken. Hij zat naast mijn bed als ik ziek was, inspireerde mij
met woorden en gaf wekelijks les in tafeltennissen. Ineens was hij weg.

Naar later
bleek: hij moest weg, een overplaatsing omdat deze pater niet van de jonge
jongens kon afblijven. Het bleek ernstig te zijn. Zeer ernstig en later ging hij
door. Ook in jaren dat we nog contact hadden. Een man met twee gezichten, en de
kerk die wegkeek.

Zo zijn er
teveel verhalen. Het misbruik is niet incidenteel, het betreft structureel
seksueel misbruik van kinderen. De katholieke kerk heeft te weinig gedaan,
daders zijn weggepromoveerd, ermee weggekomen, het geweld ging door.

Het bekennen
van schuld en het opzoeken van slachtoffers is niet langer genoeg. Het is goed
fout in ieder land. Het kerksysteem deugt niet.

De vorige
paus, de Duitser Joseph Ratzinger aka Benedictus XVI is waarschijnlijk in 2013
afgetreden onder meer omdat hij wist dat de hele beerput naar boven zou komen.

Jorge
Bergoglio alias paus Franciscus heeft al jaren de kans om schoon schip te maken.
Het blijft stil in Rome.

De
pauselijke commissie voor kindermisbruik die Bergoglio in 2014 heeft ingesteld
opereert krachteloos. Belangrijke pionnen lopen weg. Peter Saunders, Engelsman, 
en de Ierse Marie Collins zijn eruit gestapt. Allebei weten ze aan den lijve wat
kindermisbruik is. Gefrustreerd verlieten zij het Vaticaan omdat het een bolwerk
bleek van traagheid en tegenwerking.

Paus
Franciscus heeft eerder kracht laten zien door met veranderingen in het
canonisch recht te komen met strenge normen tegen pedofiel pornografisch
materiaal.Tevens wist hij in te voeren dat lokale bisschoppen op eigen gezag een
kerkelijk huwelijk mogen ontbinden.

Of wat te
denken van het geven van toestemming aan iedere priester abortus te vergeven.

Maar tegen
de grote zwarte vlek van kindermisbruik doet hij veel te weinig.

Het speciale
tribunaal voor “waarheid verbergende” bisschoppen dat hij wilde invoeren is er
niet. Tegengehouden door de curie.

Te traag, te
weinig en met te veel interne weerstand. Heeft de paus de moed, wil en macht om
de kerk te zuiveren van kindermisbruikers?

De
pedofilieschandalen waaien niet over en zijn te omvangrijk en zeer ernstig
waardoor ingrijpen van de paus noodzakelijk is.

Franciscus
heeft weliswaar een bisschoppenconferentie uitgeroepen voor februari volgend
jaar, maar hij moet zelf de leiding nemen om deze smet op de kerk te zuiveren.
Alle leiders van de bisdommen naar  Rome laten komen om met elkaar te spreken
over ‘bescherming van kinderen’ leidt tot een kakofonie van conservatieve
opvattingen en gelaagdheid in nietszeggende besluiten.

Deze moderne
paus treedt eigenzinnig op. Hij laat veel over aan het ‘veld ‘ met gelovigen
zelf. Neemt zijn tijd, luistert en denkt. Voor hij met een reactie of met beleid
komt. In deze crisis kan dit niet.

De tijd is
voorbij. Paus Franciscus moet met een groot en breed intern onderzoek komen,
schoon schip maken door misbruikers te straffen, openheid van zaken geven en
harde maatregelen aankondigden om het geloof in de kerk te herstellen.

1.2 miljard
gelovigen willen dat de opvolger van Petrus en plaatsbekleder van Jezus Christus
op aarde daadkracht toont met of zonder steun van de curie. Anders blijft het
een religieuze organisatie die in het geheim kinderen misbruikt. Dat imago wil
je niet hebben. Dat heeft niets te maken met de boodschap van Jezus.