door Peter-Vincent Schuld

In de afgelopen dagen werd de Europese top van staats- en regeringsleiders in
Brussel vooral in de media gedomineerd door de aandacht voor Polen en de
problematische positie waarin de rechtsstaat zich aldaar bevindt.  Maar deze
thema´’s die uitgelicht worden door politiek en media zijn niet per definitie de
thema´’s waar het werkelijk om draait. Sommige zaken zijn of lijken niet wat ze
zijn of zijn juist in een ander jasje gehuld.

De tirades van de Nederlandse premier Rutte waren schier oneindig en als het aan
hem ligt gaan de Europese subsidiekranen voor Polen dicht. Nu lijkt het mij
verstandig dat premier Rutte, zeker als het op de rechtsstaat aankomt zijn, zijn
mond niet al te ver open trekt. Nederland heeft anderen niet de les te spellen.
Als het op de Nederlandse magistratuur aankomt dan zijn de problemen misschien
nog wel groter dan in Polen. Makkelijk om met de vinger naar een ander land te
wijzen en daarmee de aandacht van je eigen puinhoop af te leiden.

Polen is in politiek opzicht een een land van getijden. Een land in
ontwikkeling.  Niet een ontwikkeling van de laatste paar decennia, maar een
ontwikkeling die het gevolg is van langdurige politieke en bestuurlijke 
golfbewegingen van buitenlandse overheersers. Van Napoleon tot Hitler. Vergeer
niet dat een deel van de subsidies die Polen ontvangt ook gaat naar het in stand
houden van monumenten en het onderhouden houden van plekken om te vertellen hoe
we het nooit meer willen.

Rutte, van origine historicus, zou als geen ander moeten weten dat de
geschiedenis uiteindelijk de toekomst bepaalt en dat we die plaatsen ter
herinnering voor eeuwig vast moeten houden.

Laten we er geen misverstanden over bestaan. De recentelijke uitspraak van
het Pools Grondwettelijk Hof deugt vanuit juridisch perspectief
voor geen meter. Maar het is eerder een uitspraak met een politieke
waarde dan een juridische.

In het westen maken maken we ons druk over niks. Bij wijze van spreken worden bij
ons de individuele zorgen van een labiele transblunder als leidraad genomen bij
het bepalen politiek beleid. Bij ons primeren non-thema´’s zoals
genderneutraliteit. Lekker belangrijk. Iedereen moet doen wat hij, het of zij,
graag wil doen in het leven, maar daarmee wordt het nog geen issue van
nationaal, laat staan internationaal belang.  Inclusiviteit en diversiteit, hoe
je het ook went of keert, het zijn thema´´’s waar je samenleving niet bij valt
of staat. Dat is het signaal dat Polen afgeeft. Hou op met deze onzin. Geef
Polen eens ongelijk. Daarmee is niet gezegd dat Polen het individu niet in zijn
waarde laat, maar dat het thema gewoon van ondergeschikt belang is.

Wat de overige staats- en regeringsleiders niet willen of onder ogen kunnen zien
en wat de media dus ook niet oppakken, is dat Polen in de goede zin van het
woord als land de kracht in zich heeft om met bijna 38 miljoen inwoners een
leidende rol te gaan spelen binnen de Europese Unie. Wat de staats- en
regeringsleiders niet in de gaten (willen) hebben is dat de Polen als bevolking
heel snel de sympathie wekken van een aanzienlijk deel van de Europese bevolking
die het geneuzel over niks zat is. Daarom wenst Polen ook niet uit de Europese
Unie te stappen. Polen wil de Europese Unie van binnenuit restaureren, verbouwen
en hervormen. Niet altijd op de meest sympathieke manier, maar wel op een
begrijpelijke en wellicht wel een noodzakelijke manier. Onderschat de kracht van
de Polen niet.

Herinner u nog goed: Polen was nog geen lid van de Europese Unie en de Poolse
harde werkers namen direct het initiatief om de grens over te trekken, centjes
te gaan verdienen en opeens stikte het van de Poolse kentekens op autowegen bij
ons. Polen is een land van initiatiefnemers. Als er Poolse winkels bij u in de
buurt zijn, die ook daadwerkelijk in Poolse handen zijn, dan betekent dat er
Poolse mensen hard aan het werk zijn in uw omgeving en bijdragen aan onze
gezamenlijke economie. Dat hard werken is veel productiever en belangrijker dan
in allerlei gesubsidieerde groepjes zeveren over totaal onbelangrijke zaken. Het
brengt niks en het gaat over niks.

Wat betreft de politieke opvattingen over relatievormen en zedelijkheid, met
inbegrip van de discussies over de LHBT-gemeenschap en zaken als abortus zijn
niet meer en niet minder als golfbewegingen in een voor ons soms wat
onbegrijpelijk politiek landschap. Deze opvattingen zijn dus een kwestie van een
bepaalde tijdsgeest. Maar zie het woord
tijd
vanuit het perspectief en de
betekenis van het woord
getijden
. Er kan sprake zijn van eb en
van vloed, er kan sprake zijn van politiek springtij. Hoe simpel kan het zijn?
Vergelijk ontwikkelingen in de Poolse samenleving met zaken die zich in de
natuur voordoen. De Poolse politieke samenleving kunt u op dit moment het beste
vergelijken met de Wadden. Een stuk zichtbaar wadden kan morgen weer weggenomen
zijn door de zee.

Polen keert zich eveneens, niet onbegrijpelijk en bovendien volstrekt terecht,
tegen modieus gepalaver  over klimaat, duurzaamheid en genderneutraliteit. Want
waar hebben we het over? Er zijn wel belangrijkere thema´’s zoals de gevolgen
van ongebreidelde immigratie waarvan de  inwijkelingen niet zelden een
gedachtegoed meebrengen dat vele malen gevaarlijker is dan tijdsgebonden
opvattingen over zedelijkheid die met een paar jaar er weer heel anders kunnen
uitzien.

Maar hoe meer wij tegen Polen schoppen, schoppen we tegen iedere Poolse burger en
krijgen we de schop die we uitdelen recht in ons gezicht terug. Op het strand in
Gdansk liggen vrouwen rustig  topless te zonnen, zonder gestoord te worden door
hordes islamitische barbaren die de stranden in Nederland en België teisteren.
Probeer je de vrouwen toch lastig te vallen dan krijg je te maken met Poolse
vuisten die harder slaan naarmate de aderen een bepaald wodka- of
pivo-promillage hebben bereikt. (Pivo is Pools voor bier -red)

Polen spreekt het woord van de niet gehoorde Europese burger met kritiek

Nee, er is nog een reden waarom een deel van Europa zich tegen Polen keert. Die
reden wordt u niet verteld. Veel lidstaten vinden het helemaal niet leuk dat
Polen de rol van leidende lidstaat binnen de Europese Unie dreigt te verkrijgen.
Polen is zich heel wel bewust van het feit dat een niet onbelangrijk deel van de
bevolking van andere Europese lidstaten, die zwijgt of niet gehoord wordt c.q.
niet naar geluisterd wil worden omwille van de sociale druk. Immers als je geen
“groene klimaat-fanaticus bent, dan dreigt sociale uitsluiting”. Polen is bezig
het gevoel en de realiteit van onmin van de burgers van andere Europese
lidstaten aan te spreken.  Polen wil de Europese Unie hervormen tot een
evenwichtig blok van staten waarin realistisch gekeken wordt naar  en omgegaan
wordt  met zaken en waarbij Polen niet de steun zoekt bij andere staats- en
regeringsleiders, maar bij de bevolking van andere lidstaten. De burger moet
gewoon kunnen leven, energie verbruiken en levensmiddelen kopen zonder zogenaamd
verheffend gezeur. Soms lijkt het op een wetenschappelijke expeditie naar de
kern van het begrip democratie.

Vergeet even al die politieke oerconservatieve denkbeelden in Polen die thans
overheersen in de media. Ze zijn slechts inwisselbare en tijdelijke
instrumenten. Noem het gereedschap.  Gereedschap dat net  zo snel weer in de
gereedschapskist opgeborgen wordt dan het voor de dag getoverd werd. Bedoeld om
Europa naar de kern van haar bestaan terug te brengen, dus bouwen op stevige
fundamenten in plaats van op drijfzand. Grote gemene deler? Tijd!

Daarom moeten we ophouden met trappen tegen Polen en  onze oren te luisteren gaan
leggen aldaar en kijken of we iets kunnen leren. Wat u niet ziet is dat er door
de gehele Poolse samenleving heen, de wil is om op basis van hoe de Polen
denken, geheel de Europese Unie te beschermen en zo nodig te bevrijden van
collectieve waanzin. Polen heeft zich in het harnas gehesen om haar eigen
bevolking en niet in de laatste plaats u in bescherming te nemen tegen zwaar
mentaal gestoorde psychopathische politiek en dito politici.