door Peter-Vincent Schuld

Frans Timmermans stelt zich kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen van 22
november a.s. namens de lijstverbinding van de PvdA en GroenLinks. Los van de
vraag of je het met het gedachtegoed van de twee clubs eens bent, lijkt dit de
opmaat voor een verdere polarisatie in Nederland.

De man wordt in Nederland door een substantieel deel van de bevolking veracht en
ronduit gehaat. Een slecht begin als je het torentje in Den Haag wil of mag gaan
betrekken.

Dit terwijl Nederland een grote nood heeft aan een nieuwe premier die
verbindt en bruggen weet te slaan. We kennen Timmermans vooral van de kretologie
en van wat door een substantieel deel van de bevolking wordt ervaren als
klimaatgedram vanuit zijn positie als Europees commissaris voor het klimaat en
vicepresident van de Europese Commissie.

De facto betekent dat Nederland zich, mocht de Frans Timmermans inderdaad premier
worden, op kan maken voor een tijd van verder escalerende polarisatie en
instabiliteit.

We schreven enige weken geleden reeds dat de positie van Timmermans binnen de
Europese Commissie als klimaatman steeds meer in het gedrang kwam omdat het
verzet tegen de verregaande en voor velen ontwrichtende plannen van Timmermans
ook in het Brusselse niet meer als vanzelfsprekend gegeten werden.  zie:    

Het was duidelijk dat Timmermans niet met het elan in Brussel had. Dat het
kabinet Rutte viel is misschien net de synergie geweest voor Timmermans om uit
het Brusselse weg te vluchten zonder gezichtsverlies.

Zijn plannen werden uitgekleed en Timmermans hield eerder opzettelijk een
wetenschappelijk  rapport van experts van de Europese Commissie achter dat zijn
liturgie weersprak.

Timmermans is een aardige redenaar, maar inhoudelijk is het vaak gebakken lucht.
Dat we Timmermans in Brussel weldra kwijt zijn kan voor velen een zegen zijn. We
moeten zien wie er voor in de plaats komt.

Maar het schrikbeeld dat een mogelijke verdere polarisatie in de Nederlandse
samenleving denkbaar is en zelfs aannemelijk lijkt ,is geen goede zaak. De
boerenprotesten van de afgelopen tijd hebben aangetoond dat een deel van
Nederland het absoluut niet meer pikt. Nederland is gebaat bij politieke rust en
stabiliteit.

Frans Timmermans lijkt niet aan het profiel te voldoen om deze rust en
stabiliteit te brengen. Timmermans vertegenwoordigt in politieke zin een vorm
van milieu-extremisme die totaal ongewenst is.

Hoe de maatschappelijke onrust zich zal gaan ontwikkelen, nu Timmermans zich
kandidaat gesteld heeft, zullen we moeten afwachten. Maar dat er sprake is van
een diepe afkeer tegen de politiek van de man en de man zelf mag en kan niet
ontkend worden.

Het is onbegrijpelijk dat Timmermans dit zelf niet door heeft. Kiezen de PvdA en
GroenLinks echt een weg van escalatie en polarisatie? Hebben deze clubs dan geen
enkele zelfreflectie? Heeft Timmermans zelf geen vorm van enige zelfreflectie?
Het is niet de bedoeling dat polarisatie een vorm krijgt die uitmondt in geweld
en bedreigingen of erger. Soms moet je dan even je knopen tellen en naast je ego
gaan staan om te zien wat echt in het belang van het land is. Als je niet beter
zou weten, zou je bijna spreken van uitlokking van polarisatie en escalatie.

Om u een indruk te geven hoe er op sociale media over Timmermans gedacht wordt,
geven we via reacties op kritische verhalen die we reeds brachten over
Timmermans weer hoe r over hem gedacht wordt .U kunt ze eventueel als schokkend
ervaren, maar het zijn de feiten die we niet onder stoelen of banken mogen
steken. De vraag ontstaat echt of de politieke families en individuele politici
niet zelf het betonrot vormen in de fundamenten van de democratische
rechtsstaat. We hebben het beperkt tot het aantal van 12 screenshots. Twaalf
symboliseert het getal van de volledigheid, al hebben we niet naar volledigheid
kunnen streven. Laten we hopen dat wijsheid het zal winnen en Nederland niet
verder polariseert en dat politici bij zichzelf te rade gaan.

Duidelijk is dat Timmermans niet geliefd is en op veel weerstand stuit. De
respondenten zijn overduidelijk in hun mening. Daar kun je niet blind voor
blijven. Of blijven we weer steken in de arrogantie van de macht? U ziet de hoog
opgelopen emoties waarmee de respondenten reageren en het is slechts een kleine
selectie. Omwille van de privacy hebben we de identiteit van de respondenten
afgeschermd.