door © Peter-Vincent Schuld en Christel Dubos

Foto: © Peter-Vincent Schuld; Het Amerikaanse product bij uitstek, de Levi’s spijkerbroek

Nou, dat is dan lekker. Uiteindelijk zijn diegenen die getroffen worden door allerlei importheffingen, de consumenten. Zowel in Europa als in de VS. Herinner u goed dat boven op de kostprijs van een ingevoerd product u ook nog eens de BTW betaalt. dus belasting op belasting.

De aandelenbeurzen kelderen. Maar het lastige met aandelenbeurzen is dat de koersen vaker worden ingegeven door emotie dan ratio.

De Amerikaanse Trump-kiezer lijkt dolgelukkig te zijn met de importheffingen die Trump oplegt, totdat ze wellicht merken welke producten er allemaal uit Europa komen en dan hebben de Amerikaanse consumenten het hangen.

Heffingen en de Interne Markt

Maar de Europese Commissie overweegt ook importheffingen op te leggen voor goederen die uit de VS komen. Mensen die een Harley Davidson willen aanschaffen zijn dan de sjaak.

De invoerrechten die we in Europa , als de EU besluit ook haar importheffingen te verhogen, dan gelden heffingen voor inkomende goederen vanuit de VS voor alle lidstaten van de EU.

Waarom is dat en waarom kunnen er geen uitzonderingen zijn? Het antwoord op die vraag is heel simpel. Omdat we binnen de EU een interne markt hebben, zodat we in regel goederen uit elkaars EU-landen naar elkaar zonder importheffingen vrijwel ongelimiteerd kunnen importeren en exporteren.

Wie int en ontvangt de invoerrechten als Europa invoerrechten oplegt?

Wie die invoerrechten moet incasseren? Dat is de Douane die met deze taak belast is.

Het valt op de website te lezen van bijvoorbeeld de Nederlandse Douane  wat de actuele stand van zaken is.

Q&A: Importheffingen op producten uit de Verenigde Staten | Douanerechten (invoerrechten en speciale rechten) | Over de Douane

De invoerrechten die een lidstaat int gaan niet naar de lidstaat zelf maar vormen de “eigen middelen” van de Europese Unie.

Of die gelden altijd goed besteed worden is vraag twee. Maar hier geldt de oude waarheid. De EU is net als een auto. Wie niet goed een auto of een politiek orgaan bestuurt , maakt brokken.

VS, VK en de EU

Natuurlijk kun je middels invoerrechten politiek bedrijven en hebben invoerrechten een wederzijdse politieke functionaliteit.

Maar of ze gewenst zijn is vraag twee. Omdat er vele miljarden mee gepaard gaan creëert het ook een vorm van zakelijke vijandigheid tussen de betrokken VS en de lidstaten van de EU. Het zet een extra schaakbord op de speeltafels tussen de VS en de EU. Maar de VS trachten op deze manier ook een wig te drijven tussen de Europese Unie en Groot-Brittannië die qua defensie weer aansluiting zoekt met de Europese Unie en in economisch opzicht weer “blij” is dat ze uit de EU weg zijn omdat de Britten niet door de zware invoerheffingen getroffen worden. Zo wordt er een spel gespeeld van “verdeel en heers”.

Kraaienpoten en het kraaiennest

Trump heeft in deze en andere zaken de weg gekozen van de harde confrontatie. In sommige “dossiers” kan dat, goed, handig of functioneel zijn.

Maar Donald Trump heeft met Duitse en Schotse voorouders één ding niet in de gaten. Het Europese continent zit diep in het DNA van de Verenigde staten, maar de algemene ontwikkeling in de VS  gaat niet verder dan de Amerikaanse Civil War waarbij de strijdende partijen elkaar onder meer bestreden met kraaienpoten waardoor de cavalerie te paard te maken kreeg met gewonde en dus kreupele paarden wier benen gebroken werden. Een gruwelijk detail uit de Amerikaanse geschiedenis.

Even metaforisch gesproken, we mogen hopen dat de heffingen over en weer niet de benen zullen breken van ondernemingen.

Eveneens metaforisch gesproken, je kunt vanuit het kraaiennest in de nok van het schip niet exact overzien welke economische gevolgen de invoerheffingen gaan hebben voor de wereldeconomie.

Als ondernemer word je met de feiten geconfronteerd en je hebt geen poot om op te staan, als je er iets tegen zou willen doen.

Je mag hopen dat er aan weerszijden van de Atlantische Oceaan goede onderhandelaars zitten die de pijn wat kunnen verzachten.

De spreekwoordelijke kraaienpoten gooit Trump nu voor zowel het Amerikaanse bedrijfsleven als het Europese bedrijfsleven.

Je kunt “Arie Proletarie”,  de facto, een arbeider uit een autofabriek wel opvoeren tijdens een bijeenkomst, maar het klinkt hard, een arbeider is geen CEO en geen onderlegde econoom.

Verwacht geen diepe economische inzichten. Toch is deze fabrieksarbeider daarom niet minder waard als mens. Echter deze Henk uit de familie Henk en Ingrid is wel de consument die bij aanschaf van producten met een invoerheffing extra moet dokken.

De Europese Unie doet er daarom goed aan om terughoudend te reageren en  de directe communicatie niet alleen aan de onderhandelingstafel via diplomatie in te zetten, maar zich ook te richten tot de Amerikaanse burger.

Niet om de burger in de VS op te stoken, dat moet je niet doen. Maar wel de Amerikaanse burger te vertellen wat voor consequenties een en ander heeft voor Europese producten die in de VS geliefd zijn.

Bedrijven als Heineken gaan deze maatregelen keihard voelen en dat heeft weer consequenties voor de werkgelegenheid en de rendabiliteit.

Heineken is de grootste bierexporteur in de EU en de op een na grootste exporteur ter wereld en heeft al een aderlating moeten ondergaan in Rusland.

Heineken die niet alleen het merk “Heineken” voert maar tal van andere biermerken waaronder speciaalbieren exporteert, kan hierdoor omzet in de VS zien teruglopen.

Amerika met de Franse slag

Een veelgehoorde kritiek op het beleid van Trump is, dat zij zou regeren met de Franse slag, onvoorspelbaar en niet altijd even zorgvuldig. Wat een feit is, is dat de Europese wortels van de de VS onnodig worden ondergeschoffeld. Er is echt sprake van een historische en niet zelden een letterlijke bloedband tussen de inwoners van de VS en de autochtone inwoners van Europa. Bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Maar als we het over iets “Frans” hebben dan is het juist in de stad en de omgeving van de Amerikaanse stad Detroit, centrum van de auto-industrie gelegen aan de grens met Canada terug te vinden.

De Europese invloed en tot op zekere hoogte de Europese oorsprong maar zeker de Europese voetafdrukken liggen aan de grondslag van Detroit.

Is Detroit een Amerikaanse naam? Nou, niet echt.  Feitelijk betekent Detroit, komende uit het Frans, niets meer dan zeestraat. In deze onder meer verwijzende naar de smallere waterweg die leidt naar Lake Erie en Lake Huron. We spreken weer over een handelsroute.

De vlag van de stad Detroit met daarin onder meer de Franse lelie verwijst ook naar de Franse tijd en de Franse nederzetting van weleer die grensloos overliep op Canadees grondgebied.

Wie denkt dat het Amerikaanse automerk Cadillac, qua naamgeving eveneens een Amerikaanse uitvinding is, zit er weer naast. Het automerk is vernoemd naar de Franse ontdekkingsreiziger Antoine de la Mothe Cadillac.

Noch waren de Amerikanen de eerste bewoners van de streek rond Detroit, dat waren diverse inheemse stammen die werden overheerst door de Europese kolonisten, waarbij de Fransen van 1753 tot en met 1763 in oorlog kwamen met die inheemse bevolking wat ook de Frans-Indiaanse Oorlog wordt genoemd. De geschiedenis en de realiteit van vandaag gaan vaak niet hand in hand samen en is onderhevig aan de dynamiek tot en met de waanzin van de dag.

Noud Wellink, voormalig president van de Nederlandsche Bank haalde intussen fel uit naar Trump en noemde hem een “economische terrorist”. Of dit nu zo’n verstandige uitlating is, valt te betwijfelen. Aan de andere kant heeft Elon Musk te kennen gegeven te dromen van absolute vrijhandel tussen de VS en Europa. Dat laatste zou recht doen aan de “Europese roots” die in de VS geworteld zitten en de onuitwisbare trans-Atlantische band.

Maritieme sector

Het is te hopen dat de handelsoorlog tussen de VS en Europa snel tot een einde komt. Veel goederen worden over zee vervoerd en als deze handelsoorlog te lang aanhoudt dan zijn de transporteurs waaronder de zeevaart en de havens, waaronder die van Rotterdam (containers), Amsterdam (bulk) en Antwerpen ook het “haasje”.