#De Dagdenkers

De Dagdenkers: Saoedi-Arabië, onze lieve bondgenoot


Saoedi-Arabië, onze lieve bondgenoot

door Bernd Timmerman

Kent
u het verhaal van de journalist die naar zijn ambassade ging? Hij ging wel maar
kwam niet terug.

Stel je voor dat een gevluchte kritische journalist uit Iran, Rusland
of China naar de ambassade van zijn land was gegaan. In welke willekeurige staat
dan ook.

_

Hij,
of zij kan, schreef al jaren over de onderdrukking in het vaderland en werd zo
een vijand van de dictatuur.

_

Dan vlucht je, omdat jouw leven niet meer zeker is, naar een ander land
waar je hopelijk veilig bent.

_

Je
nieuwe liefde en jij wensen te trouwen en daarvoor moet je toch nog één keer
naar de ambassade van je moederland.

_

Samen loop je naar de poort. Je aanstaande vrouw wacht en jij gaat naar
binnen. Je vrouw blijft lang wachten.

_

Er rijden auto’s in en uit. Jij komt niet levend naar buiten. Het
gerucht gaat dat 15 ingevlogen staatsburgers je in 15 stukken hebben gehakt. In
15 pakjes ben je naar buiten gegaan. Langs de vrouw van wie je houdt. Geen
cadeau.

_

Stel je voor dat dit dystopische sprookje in
een Iraanse,
Russische of Chinese ambassade had plaatsgevonden in een willekeurig land.

_

Hoe hadden de VS, de EU en de vrije wereld dan gereageerd?

Het is stil. Geen grote boze woorden van Trump, Juncker, Tusk, Macron,
May, Merkel en ook niet van Mark.

Het lichaam is niet in een Russische, Chinese of Iraanse ambassade in
stukken gehad.

Jamal
Khashoggi  ging naar de ambassade van Saoedi-Arabië.

Kent u het sprookje van de journalist die nooit terugkwam?

Of leeft de kritische journalist misschien toch nog als in een verhaal
van 1001 nacht?

De
wereld was te klein geweest voor de Westerse landen wanneer Vladimir Poetin, Xi
Jinping of Hassan Rohani een journalist in 15  stukken had laten hakken.

Salman bin Abdulaziz Al-Saud is echter een prins en vriend van het
Westen. Met vrienden ga je niet twisten, zeker niet als er zo veel olie is te
vinden.

De Westerse platvoetwacht loopt zo over 12 stukken lichaam heen. Al
weten de moralistische leiders heel goed dat het puriteinse wahabisne de
dominante islamitische stroming in het land is.

Daardoor is er een absurd strenge interpretatie van de sharia die zorgt
voor onderdrukking en kettingen aan de vrijheid van mensen.

Godsdienstvrijheid is er niet, evenmin onafhankelijke rechters, om van
vrouwenrechten niet te spreken.

Wel
zijn er lijfstraffen. Zoals stokslagen, zweep erover of een onthoofding. Een
vrije pers is onmogelijk.

Wat
te denken van de moderne slavernij? Gewoon paspoort inleveren. Aan mensenhandel
doen we niet. Net als homoseksualiteit bestaat dit namelijk niet.

De
dieren en mensen zijn er voor ons. Zo heeft Allah het bepaald. Wij weten wat Hij
goed vindt. Want wij van dit Huis zijn aan de macht.

Zelfs
een stroom van terroristische financieringen heeft de vriendschapsband met het
Westen geen 9/11 minuten pijn gedaan.

De vijanden zijn Rusland, Iran en China.
Saudie-Arabië is een
fijn land, met veel olie, een leuke strategische positie, en een vijand van
aartsvijanden is überhaupt altijd een prachtvriend.

De ratten vliegen naar alle kanten. Hoe moeten we deze zaak in de
doofpot stoppen? Diplomatie, morgen gewoon verder.

Protesteren, maar wel fluisterend. Bevangen door angst dat Salman bin
Abdulaziz Al-Saud geen vriendjes meer wil zijn.

Foei,  prins van 1001 nachtmerries in eigen land. U mag echt nooit meer
een journalist in 12 stukken hakken en als hij toch nog leeft dan willen we hem
terug met 10 vingers.

Zodat
hij in de vrije wereld in vrijheid de misdaden van uw regime kan noteren.

Allah
is namelijk ook met Jamal
Khashoggi.

Misschien
minder met lieden die een journalist laf ombrengen en nog minder met de dictator
die de smerige opdracht gaf.

In
het Westen mag het wat minder stil zijn.

 

De Dagdenkers: Saoedi-Arabië, onze lieve bondgenoot

De dagdenkers: Vertrek Pechtold goed voor de

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *