door Peter-Vincent Schuld

De jaren 20 en 30 van de vorige eeuw. Een periode die ook  wel aangeduid wordt als het “interbellum”, wat zoveel betekent als tussen twee oorlogen in deze de periode aanduidt tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog.  Een periode waar de een voedingsbodem ontstond voor de Holocaust. Beiden oorlogen ontvlamd op Europese bodem. Wat u wellicht niet beseft, en laat dat alsjeblieft nu eens voor eens en voor altijd tot uw al dan niet botte hersens doordringen, dat elke meter grond die u in Europa aflegt in uw buurt, uw stad, uw land is doordrenkt met bloed, tranen en trauma’s ten gevolge van gewelddadigheden en oorlogen.

Elke meter, geen meter uitgezonderd. Dus, beeld u zich eens in dat u het gevloeide bloed, de gelaten tranen en de littekens van de trauma’s voelbaar en zichtbaar worden. Beeld u zich eens in dat u zich letterlijk een weg moet banen tussen plassen met bloed en tranen als u zich even naar de winkel begeeft, naar de post of op weg gaat om een feestje te vieren of  vrienden gaat bezoeken. Maar na een oorlog ruimen we het puin en de wrakken op en we consolideren het bloed en gedachten in herdenkingsmonumenten. Maar of we er iets van geleerd hebben is altijd vraag twee.

Vanavond herdenkt Nederland onder meer haar slachtoffers gedurende de Tweede Wereld Oorlog zijn gevallen. 5 mei herdenkt Nederland de bevrijding van Nazi-Duitsland. Maar hebben we iets geleerd? Nee! Helemaal niks, nul, noppes, nada, rien!  Nooit meer 40-45. Vrijheid. Het lijkt of we de vrijheid als vanzelfsprekend beschouwen. De corona-crisis heeft geleerd dat de vrijheid van de burger heel snel kan worden ingeperkt. Een burger die niets van de grondwet en het staatsrecht kent stond met open mond te kijken hoe snel de bewegingsvrijheid van de burger kon worden ingeperkt. Maar over het bestaan van deze uitzonderingssituaties wordt vrijwel alleen meer verteld als je rechten of bestuurskunde studeert. Je leest er nooit wat over in de kranten.

Het parlement stond erbij en was nauwelijks echt kritisch. Zo kennen we de Nederlandse parlementariërs weer, grote bek en als het er op aan komt niks presteren of complottheorieën voeden. De vraag dient zich echt aan of het fundament onder onze democratische rechtsstaat niet zover aangetast is en dus ook niet meer behoorlijk functioneert. Je kunt niet verder blijven gaan met oplappen. Soms moet de democratische rechtsstaat worden gerestaureerd. Zelfs nadat deze na het begin van de Tweede Wereldoorlog weer werd opgebouwd.

Een van de kernen van de Democratische Rechtsstaat is dat we rekening dienen te houden met minderheden. Of dat nu mensen zijn die zich niet willen laten vaccineren tegen covid, of dat nu woonwagenbewoners zijn, zigeuners, de LHBT-gemeenschap of de Joodse gemeenschap. De moordmachine gedurende de Tweede Wereldoorlog vertelt ons nog eens precies wat we niet moeten willen doen. Moorden per miljoen zijn afgedaan met diverse oorlogstribunalen met die van Neurenberg als het bekendste. Maar daar hebben we de mensen niet mee terug. Het leed is onomkeerbaar aangericht. Maar hebben we iets geleerd? De haat tegen de Joodse gemeenschap laait weer op van nooit te zijn weggeweest. Ook de Nederlandse inlichtingendienst AIVD signaleerde de opleving van het antisemitisme al dan niet in samenhang met complotdenken zo maakt de dienst afgelopen week bekend.

De Democratische Rechtsstaat heeft onderhoud nodig. Die aan dat onderhoud kan bijdragen bent u als burger. U draagt mede de verantwoording voor het functioneren van de Democratische Rechtsstaat. Maar ook wij als journalisten dragen hierin een verantwoordelijkheid. Wij bij Facts Found doen dat om onverbloemd kritisch te kijken naar en te schrijven over de samenleving, de politiek, het openbaar bestuur en de rechtspraak in Europa. Wij als journalisten bij Facts nemen onze verantwoordelijkheid om naar Angelsaksisch voorbeeld als vierde macht te fungeren naast de uitvoerende, wetgevende en rechtsprekende macht. Wij doen dat in alle en in absolute onafhankelijkheid.

Wat we nu zien gebeuren tart ons gevoel van rechtvaardigheid en dus schrijven wij er over. De nieuwe golven van antisemitisme. Een constante kanker van duizenden jaren oud die haar massieve apotheose kende door de Holocaust en die haar nieuwe ouverture kent door het in Europa binnenhalen van lieden van veelal islamitische afkomst die de Jodenhaat beschouwen als fundament onder hun leven omdat ze zelf als persoon nog in economisch opzicht noch in persoonlijk opzicht, noch in intellectueel opzicht iets presteren. We lopen dus tegen een grens aan van wat de democratische rechtsstaat kan behappen. Want als wij minderheden willen beschermen mogen wij ook van minderheden vragen dat zij zich van hun gedachtegoed ontdoen dat in strijd is met de fundamenten van onze Democratische Rechtsstaat en dat er anders geen plaats is in onze Europese samenleving.

Maar ook in onze eigen autochtone samenleving is de Jodenhaat nooit helemaal weggeweest. De Palestijnen zijn en blijven altijd een excuus om verdoken antisemitisme te rechtvaardigen. Vooral aangezwengeld door het linkerdeel van het politieke spectrum. Het tegengaan van antisemitisme in woord belijden maar het antisemitisme niet in daad bestrijden is niet alleen hypocriet, het is misdadig! Na de verschrikkingen van de Shoah knaagt het aan de fundamenten van onze Democratische Rechtsstaat. Hoe zeer Joodse mensen die politiek in sociaaldemocratische middens verkeren ook hun best deden en doen, het maakbaarheids-element van de samenleving als beginsel van de sociaaldemocratie is juist moordend voor het bestrijden van het antisemitisme. Het egalitair denken, dat zo bon ton is in de socialistische families doet afbreuk aan de authenticiteit van het Joodse volk. Maar politiek ideologisch is het Joodse volk net zo verdeeld als ieder ander volk. Ook dat is de democratie. Het joodse volk Een volk dat intellectueel vaak haar hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Niet dat ieder Joods individu die een mening ventileert het absolute gelijk aan zijn of haar zijde heeft staan. Daar gaat het helemaal niet over. Ik heb het absolute gelijk niet aan mijn zijde en ook niet aan uw zijde. Maar het gegeven “hoofd boven het maaiveld uitsteken” is en blijft voldoende om de Joodse bevolking van alles en nog wat de schuld te geven. Als iemand of een volk bovenmatig presteert, dan ontstaat er jaloezie. De jaren 20 en 30 van de vorige eeuw dienen zich online in een smerige vorm weer aan die niet te accepteren is.

Rothschild

Midden in het complotdenken staat altijd 1 Joodse familie van onder meer bankiers centraal. De Rothschild’s. Er hoeft geen crisis uit te breken of deze familie krijgt de schuld van al het kwaad dat er zich in de wereld afspeelt. Uit de lucht gegrepen, zonder een greintje bewijs. Alleen omdat de familie onder meer uit Joodse welgestelde bankiers bestaat  zouden zij bron zijn van het kwaad. Een volstrekt idiote en walgelijke gedachtegang. En weer komen de walgelijke memes naar voren. We tonen ze u, en wij bespreken deze met u. Wij vinden ze ziekmakend.

Het probleem is dat deze gedachtegang er als zoete koek in gaat bij domme, onderontwikkelde, infantiele zielen. Die zijn er helaas meer dan u zou denken. Hier ontmoeten de anti-kapitalisten het oude antisemitisme. Dus hier ontmoet extreemlinks het echte daadwerkelijk extreemrechts. Want partijen die in Europa gemakshalve als extreemrechts worden aangeduid blijken in veel gevallen niet dat predicaat te verdienen. Met misselijke en leugenachtige memes tot gevolg.

Nederlandse politieke partijen en het antisemitisme

Een van de partijen in Nederland die hard tegen het antisemitisme in het geweer komt, bijvoorbeeld in Nederland is de PVV van Geert Wilders, dit naast de kleine christelijke partijen. De rest van de partijen belijden de bestrijding van het antisemitisme wel met het woord, maar de vraag is of deze het wel voldoende aan willen pakken. Op het punt bestrijding van het antisemitisme scoort de PVV in onze Europese samenleving boven het gemiddeld politiek beschavingsniveau. Je kunt het met andere standpunten van de partij eens of oneens zijn. Maar in het gedachtegoed van de PVV is er voor antisemitisme geen plaats!

Onze samenleving is in korte tijd complexer dan complex geworden en in samenhang met asymmetrische tegenstellingen en allerlei vormen van propaganda. Met thans een oorlog die woedt in Oekraïne waarbij het Kremlin en haar militaire machine  zich opstellen als bevrijder maar in feite een niets ontziende agressor zijn doet het plaatje nog complexer maken. Rusland claimt tegen nazi’s te vechten, maar zijn enkele deels extremistische paramilitaire bewegingen in Oekraïne wel representatief voor het gehele plaatje? Nee! In een vorig verhaal vertelden wij op basis van feiten dat aan Russische zijde evenzeer en juist nog veel meer antisemitische, extreemrechtse en neonazistische groepen, milities en figuren vechten om Oekraïne onder de duim te krijgen.

Rusland doet namelijk iets heel smerigs. Zij probeert haar eigen geschiedenis deels uit te vegen. Zowel in de tijd van de Tsaren als in de tijd van de Sovjet Unie was het antisemitisme daar vrijwel geïnstitutionaliseerd.  Stalin en de Tsaren hadden iets met elkaar gemeen. Een zekere afkeer van de Joodse gemeenschap. Het verhaal gaat nog verder, veel verder. Tussen 1967 en 1991 vertegenwoordigde de Nederlandse ambassade in Moskou de staat Israël. Nederland trad de facto op als Israëlische ambassade in een tijd waarin de Sovjet Unie Palestijnse terroristen met wapens en training ondersteunde die ook toen aanslagen pleegden op Israëlische en Joodse doelen onder de “bezielende” leiding van PLO-voorman Yasser Arafat. Ja, Rusland is nogal dubbelzinnig als het aankomt op de bestrijding van het antisemitisme.Dat de enkele huidige Russische oligarchen van Joodse komaf zijn doet daar helaas niets aan af, maar heeft wel de relatie met Israël en Moskou doen verbeteren. In de tijd dat Nederlandse ambassade  in Moskou de Joodse staat Israël vertegenwoordigde mochten ongeveer 565.000 Joodse Russen de Sovjet Unie verlaten met Israël en de VS als voornaamste landen van bestemming.

De ranzige uitspraken van de Russische minister van buitenlandse zaken Sergei Lavrov tegenover de Italiaanse media, enkele dagen terug waarin het meldde dat de Joden “de grootste antisemieten” zijn en dat Adolf Hitler gelijk de Oekraïense president Volodmir Zelensky ook Joods bloed had zorgde in Israël wel voor heftige politieke reacties, maar walging vanuit westerse hoek bleef toch wel beperkt.

Volodimir Zelensky is Joods en daarmee punt andere de lijn. Qua mens is Zelensky de absolute winnaar in deze strijd. Charismatisch, hyperintelligent, gevoelig waar het kan, hard waar het moet en bovenal moedig! Het verhaal van Lavrov werd historisch niet kritisch geduid, zoals altijd. Het misbruiken van de Holocaust voor politiek gewin is gewoon not done. Of Thierry Baudet van het Forum voor Democratie dat nu doet, of dat dit Sergei Lavrov is. Beiden betreden een pad dat je nimmer mag betreden en zorgt voor inflatie van de Holocaust als historisch, feitelijk en nimmer te vergeven wandaad. Maar Lavrov bevordert en voedt hiermee wel het antisemitisme.

Joodse Autonome Oblast in Rusland

Maar het wordt nog ingewikkelder. Rusland kent al uit de tijd van de Sovjet Unie, om precies te zijn 7 mei 1934 een Joodse Autonome regio (oblast) Jevrejskaja avtonomnaja oblast genaamd. Een grote goudkleurige menora (Joodse 7-armige kandelaar) siert het centrum van de hoofdstad Birobidzjan. Een oblast gesitueerd in het uiterste oosten van Rusland.

De vlag van de Joodse Autonome Oblast lijkt veel op  die van de internationale LHBT-gemeenschap. De kleuren van de regenboog.

Naast Israël is dit stuk land het enige stuk land met een formele Joodse status waar het Jiddische naast het Russisch de officiële taal is. Maar er is een probleem. Het percentage Joodse mensen dat in deze oblast woont is slecht 1,2 procent, het percentage Russen bijna 90 procent en het aantal Oekraïners dat er woont bedraagt ongeveer 4,5 %.

Madeleine Albright

Het antisemitisme kent helaas ook wortels in het Servië van vandaag. Gevoed door de recentelijk overleden Amerikaanse democratische voormalige Minister van Buitenlandse zaken Madeleine Albright, van Joods-Tsjechische komaf die in woord en daad het gewapend optreden van de NAVO inzake de Kosovo-oorlog te vuur en te zwaard verdedigde en propageerde. Met de geschiedenis in het achterhoofd waarin de Joegoslavische partizanen de nazi´s fiks op hun donder gaven aan de ene kant en de tegenwerking van de Albanezen en etnisch Albanezen op Joegoslavische bodem om mee te werken aan de deportatie van de Joden in Albanië werd in Europa en in de VS vergeten, maar op de Balkan is het historisch besef wat groter. De Israëliërs waren een van de eersten om in de Albanese grensplaats Kukes een vluchtelingenkamp op te richten met medische ondersteuning gedurende de oorlog in het Europese Kosovo. De Serviërs voelden zich door Albright verraden. Soms zul je eerst in de geschiedenis moeten duiken voordat je met de hand en het denken van vandaag een conflict binnentreedt. Een simpele achtergrond van een persoon kan er toe leiden dat de geschiedenis ongewenst een hoop langdurige neveneffecten heeft. Immers de geschiedenis wordt geschreven door mensen en het denken van mensen.

Hoe ingewikkeld wordt en is het dan? Heel ingewikkeld. Een hoe ingewikkelder het wordt, hoe meer mensen het niet begrijpen en er dan maar hun eigen of aangetroffen complottheorieën gaan aanhangen.

Walgelijke en misselijkmakende memes

Hier onder ziet u enkele memes die niets aan de verbeelding overlaten en die het predikaat “walgelijk” verdienen. Op de vooravond van 4 mei prent ik u ze even goed in het hoofd opdat u beseft wat er speelt en het vervolgens aan u is of u deze smerigheid aanhangt dan wel dat u er afstand van neemt. Het is aan u of de u de beschaving omarmt of de eeuwigdurende barbarij blijft aanhangen.

Meme 1:

Meme 2:

Meme 3:

Meme 4:

Tsjechisch voorzitterschap EU

Op 1 juli a.s. neemt Tsjechië het EU-voorzitterschap van Frankrijk over.

Wie ooit in Praag is geweest herinnert zich vast en zeker de bijzondere Joodse begraafplaats in het oude centrum van Praag. Een symbool van de eeuwenlange Joodse aanwezigheid in stad en land.  Zelfs in Nederland worden we herinnerd aan die oude roemrijke Tsjechische Joodse gemeenschap door de bekende familie Van Praag met in de jaren 50 van de vorige eeuw de zanger Max van Praag, NOS-journaliste Marga van Praag, Veronica-presentator Chiel van Praag en Ajax- en KNVB-voorman Michael van Praag. Immers de achternaam van Praag duidt er niet op dat je roots in West Knollendam liggen. Als we een absurde situatie tegenkomen hebben we het over Kafkaiaanse toestanden, refererend aan de Joods-Tsjechische schrijver Franz Kafka.

Misschien herinnert u zich Joodse Jan Palach nog die zich op het Wenceslasplein op 16 januari 1969 in Praag in brand stak toen de troepen uit het Warschaupact, de Tsjecho-Slowaakse hoofdstad Praag binnentrokken om de communistische doctrine af te dwingen. Met het verschrikkelijke concentratiekamp en  doorgangskamp annex getto Theresienstadt (Terezin in het Tsjechisch) op haar grondgebied heeft TsjechIë niet alleen de morele plicht maar ook een diepere en vaak niet gekende wil om het antisemitisme in Europa te bestrijden. We kunnen de Tsjechen daar alleen maar in steunen.

Elke meter die u aflegt en elk stukje grond dat u bewandelt is doordrenkt met bloed uit een mensonterende geschiedenis van volkerenmoord en oorlogen. Indien u botte hersenen heeft, laat het tot u doordringen en handel ernaar als u enige menselijkheid in uw donder heeft. Harde en grove woorden? Ja! Maar ze zijn nodig, anders begrijpen diverse mensen onder u het niet. Ik kan moeilijk naar u persoonlijk toekomen en u hard door elkaar schudden tot u het begrijpt en er naar handelt.Ik besteed mijn tijd aan schrijven, niet aan het plegen van geweld. Maar ik houd wel van u!