Peter-Vincent Schuld

De grootste denkers (en doeners), zijn vaak de meest kwetsbare mensen. De
intelligentsia laat zich niet in hokjes of in een rigide partijdiscipline
drukken. Geldt ook voor Pieter Omtzigt. Omtzigt was bezig aan een voor vele
politici  onwelgevallige missie. Kreeg volstrekte tegenwerking vanuit zijn
partij, het CDA, terwijl hij niet meer en niets minder deed dan opkomen voor de
rechtsstaat en de burgers.

Omtzigt heeft het lidmaatschap van het CDA opgezegd. De kogel is door de
christelijke kerk van farizeeërs, “de schijnheiligen van de laatste dagen”. Want
dat zijn De Jonge, Hoekstra en Ploum. Schijnheilig! Ik vrees dat dit ook geldt
voor CDA-partijvoorzitter Van Rij. Het CDA heeft iemand politiek afgeslacht die
een bijdrage levert aan het dichten tussenvan de kloof tussen de overheid en
politiek enerzijds en de burger anderzijds . De Nederlandse overheid  en de
Nederlandse regering hebben het de afgelopen tijd zo bont gemaakt dat de burger
terecht elk vertrouwen kwijt is geraakt.

Geestelijke toestand en scheldpartijen
Het is makkelijk om
iemand als “labiel:” te bestempelen, zoals dit binnen CDA-gelederen jegens
“Omtzigt” werd gedaan. Het getuigt van een misselijkmakende arrogantie vanuit
het CDA anno 2021. Een arrogantie die de partij niet toekomt en haaks staat op
de christelijke waarden die het zegt uit te dragen. Mag ik u er op duiden dat
veel hypergevoelige en hyperintelligente mensen vaak het etiket “labiel” krijgen
opgeplakt omdat ze strijden tegen iets wat onrechtvaardig is en ze dus
tegenwerking ondervinden van vileine gemeenschappen van de “middenmoot”, de
“ignorantie” en de belanghebbenden?

“Teringhond” , zo  werd Omtzigt onder meer omschreven in
tekstberichten. Pieter, zie het als een geuzennaam. Als ze mij voor teringhond
uitmaken of een gelijkwaardige kwalificatie, dan weet ik dat ik mijn werk goed
heb gedaan, namelijk kritisch zijn, iemand niet naar de mond gesproken te hebben
en op tenen ben gaan staan die iets te lang zijn, waarbij ik dan gniffelend 
hoop dat  de onderkanten van mijn schoenen aanvoelen als spijkerzolen.

Omtzigt wordt “ruziemaken” verweten. Als je ziet dat de club waarvan je met
hart en ziel lid bent, al is het de meerderheid, dat zij politiek bedrijven op
een manier die niet in het belang is van de bevolking, dan sta
je daar tegen op. David versus Goliath.  Dan reageer je. Dat is de taak van een
parlementslid. Als dit de zittende regering betreft waar jouw partij deel vanuit
maakt, dan hebben ze dit maar de pikken. Een lid van het parlement, ook al maakt
hij deel uit van de zittende regeringspartij is geen kant-en-klaar rechterarm
recht omhoog gestrekt stemvee. Dat heet dualiteit, iets wat nu weer zo
belangrijk wordt geacht op het Binnenhof…. zolang het de zittende regering en
het parlement uitkomt.

Ik weet het niet, maar die hele lijsttrekkersverkiezingen binnen het CDA
zit me nog steeds niet lekker. Omtzigt verloor nipt. Stemcomputers
disfunctioneerden. Hugo de Jonge won. Ik weet het, het is geen feitelijke en
objectieve graadmeter, maar ik heb geleerd iemand recht in de ogen aan te kijken
en als ik dat bij De Jonge deed, dan had ik het gevoel “iets deugt er niet aan
je ventje”. Net voor de campagne voor de voor de voor het CDA dramatisch
afgelopen verkiezingen haakte de gekozen lijsttrekker Hugo de Jonge af. Formeel
omdat hij als minister van Volksgezondheid het te druk zou hebben met de
corona-crisis. Hij stelde zich ook niet herkiesbaar voor een zitje in het
parlement. Mijn gevoel zegt dat er iets niet klopt. Je hoeft niet op campagne
als jij je alleen verkiesbaar stelt. Nee, ergens zegt mijn gevoel dat rond de
persoon van Hugo de Jonge er meer aan de hand is. Bij gebrek aan concreet bewijs
laat ik het hierbij.

Terug naar de toeslagenaffaire, “Fatsoen moet je doen” en andere feiten.

De toeslagenaffaire is slechts één afgehakt hoofd van een veelkoppige draak die
het “bestuur van de Staat der Nederlanden” genoemd wordt. Even christelijk
denken? Lees het verhaal over Sint Joris en de Draak. Het CDA is een
bestuurderspartij en heeft een regentencultuur. Het CDA stond ooit voor
betrouwbaarheid, stabiliteit  en integer bestuur . De partij is voortgekomen uit
de KVP, (Katholieke Volkspartij), de ARP (Anti-revolutionaire partij) en de
afgesplitste Christelijke Historische Unie. Maar van lieverlee dreef het CDA weg
van haar eigen waarden zoals het credo van voormalig premier Jan-Peter
Balkenende luidende “Fatsoen moet je doen”. Als we de omgang met tweede kamerlid
Pieter Omtzigt bekijken is van dat credo  intern geen spaander heel gebleven.
Dat was is al een geruime tijd een issue want wat veel mensen niet weten is dat
het CDA aanhoudend verwikkeld was en is en nog steeds is, in juridische
gevechten met auteursrechthebbenden wiens werken zonder toestemming door deze
partij veelvuldig zonder te betalen en zonder te vragen werden gebruikt waarbij
huidig partijjurist Franks Dunsbergen een wel zeer dubieuze rol speelt in
verhouding tot het eigen CDA-credo “Fatsoen moet je doen”.

Europa
Omtzigt had in zijn portefeuille “Europa”. 
Omtzigt had en heeft de kwaliteiten om zelfs de kloof tussen de Europese Unie en
de burger op nationaal vlak te dichten. Omtzigt is niet achterlijk, de man is
geniaal en houdt zijn mond niet wanneer het fout gaat.  Maar niet alleen vanuit
zijn betrokkenheid bij de EU, ook vanuit zijn functie als afgevaardigde in de
Raad van Europa. dat toezicht houdt op de rechten van de mens op het gehele
Europese continent.  Het is aan Pieter Omtzigt te danken dat het het schandaal
rond de moord op de de Maltese journaliste Caruana Gazlizia bloot kwam te
liggen. De Maltese regering had wel degelijk boter op het hoofd. De moord was
beraamd vanuit de hoogste kringen in en rond  de Maltese regering en de Maltese
premier van dit kleine land dat lid is van de Europese Unie kon opbokken.
Omtzigt  heeft kennis van nog veel meer “hete dossiers”.  Wellicht is het beter
dat hij zijn strijd voortzet buiten de Nederlandse farizeeërs beweging, dan dat
hij er deel van blijft uitmaken.

De christendemocraten in Europa zijn niet meer wat ze geweest zijn. Kijk naar
Nederland, kijk naar de schandalen in Duitsland en kijk naar de
corruptie-affaires in Spanje. Alle grondleggers van het veilige en eerlijke
Europa waren christendemocraten die niets moesten hebben van dit soort trucs,
lees hun biografieën.

Het staat haaks op waar Robert Schumann, Konrad Adenauer, Jean Monnet en Alcide
de Gasperi voor vochten ten gunste van de Europese burgers na de
verschrikkelijke Tweede Wereldoorlog. Doel?  Een goed functionerend, eerlijk en
veilig Europa met een behoorlijk openbaar bestuur. De christendemocraten van nu
staan verder weg dan ooit dan waar de vier heren ooit voor streden.

.

Met conclusie

Als politiek crimefighter verdient Omtzigt omwille van zijn moed de hoogste
onderscheiding, een lange politieke carrière en een totale politieke
rehabilitatie. Er zijn nog heel wat beerputten die open moeten.

Op persoonlijke titel
Aan de CDA’ers  die Omtzigt het
werk onmogelijk hebben gemaakt; Vuile huichelaars en wat ik
vervolgens denk is niet voor publicatie bestemd.