door Peter-Vincent Schuld en Christel Dubos

Ergens, bijna 7000 kilometer bij u vandaan ligt een eiland van vriendelijkheid, liefde, geschiedenis en een onbreekbare band. Een eiland met tragiek omwille van wat de Europeanen in de geschiedenis geflikt hebben naar de inheemse bevolking en naar de Afrikaanse mensen die zij naar dit en andere (ei)landen gebracht hebben als horigen en slaven.Nee, Nederland is niet het enige land dat een zwarte bladzijde kent inzake slavernij. Onder meer de Arabieren, de Vikingen en de Romeinen gingen ons voor. Eeuwen lang een courante praktijk.  De schepen van de WIC (de West-Indische Compagnie) en de VOC (De Verenigde Oost-Indische Compagnie leken wel ferrymaatschappijen met een enkele bestemming voor hen die gedwongen aan boord kwamen. U noch ik hebben de slavernij uitgevonden, u noch ik hebben de slavernij afgeschaft. Of laten we de slavernij stiekem op een andere wijze toch door sudderen doordat we ons vaak slaaf van de belastingdienst, de werkgever of de buren voelen? Zijn we geen slaven van religies en politieke stromingen? Zijn we geen slaaf van het opgelegd en geconditioneerd zedelijk gedrag?

We hebben het voorrecht ondervonden om alvorens we de trip naar Sint Maarten maakten we al ettelijke keren voet op Afrikaanse bodem hebben gezet. Eigenlijk een goede “vooropleiding” om het Caribisch gebied te bezoeken. Immers de huidige primaire bewoners zijn veelal van Afrikaanse origine. Dan begrijp je op zijn minst iets van de lokale bevolking op het eiland waar we voet aan de grond zetten. Je begrijpt de Europese hand van weleer in Afrika en de Afrikaanse invloed die je ten deel valt op de Caraïben maar je begrijpt ook waarom de band tussen Europa en de Caraïben eveneens onlosmakelijk is.

Je kunt allerlei invloedssferen wel wegdenken maar daarmee zijn ze nog niet weg. die realiteit overwegende dan staak je het denken in zwart versus wit, wit versus zwart en kom je tot de conclusie zoals de Sint Maartenaren het ons zo vaak en zo mooi wisten te vertellen dat als we bij ieder van ons een ader doorsnijden er rood bloed tevoorschijn komt.

De bloedband gevormd door het delen van het mens zijn maar ook de biologische realiteit van het de facto een zoogdier zijn. Dus zullen we alle religies, politieke ideologieën frustraties, extremistische raciale  identiteiten, boosheden en andere zaken waarvan we denken dat we ons er mee moeten profileren gewoon de container in gooien? Is niet iedere hedendaagse religie en niet iedere ideologie gebaseerd op een zekere ontevredenheid met de samenleving zoals deze was of is op het moment van het ontstaan van bewegingen die een levens inrichtend of maatschappij inrichtend karakter dragen? Zowel op het Afrikaanse continent als de wensen tot autonomie en het nodige rumoer in de overzeese gebiedsdelen doemt deze vraag aanhoudend op. Het is een vraag waarop nu, vandaag en morgen geen eensluidend antwoord te geven is, maar ons wel op een weg zet die ons denken zet en mogelijks zelfs vrijer maakt van dogma’s, zo komen we tot de conclusie neigen te komen met de aantekening dat het absolute gelijk schier onbestaande is. Vrees de mens die slechts 1 boek kent.

Het bekende eiland Sint Maarten. Eenmaal voet aan de grond gezet kan het niet anders dat je smoorverliefd wordt op het eiland en haar inwoners. “The Friendly Island”. wordt het ook wel genoemd. Het staat op de kentekenplaten van het deels op de VS gerichte Nederlands Sint Maarten.

Ja de lokale bevolking is ongelofelijk vriendelijk en behulpzaam, zoals ons redactieteam aan den lijve mocht ondervinden toen we er zelf een kijkje ging nemen.  En overeenkomstig werden we onthaald door Graison die ons met een grote glimlach stond op te wachten op de Luchthaven Princess Juliana waar al het grotere vliegverkeer voor zowel Nederlands als het Franse Sint Maarten aankomt.

Nou, na zo’n hartelijke ontvangst vergeet je acuut de vermoeidheid van zo’n intercontinentale vlucht die aanving op het Franse vliegveld Charles De Gaulle, Parijs met Air France. Eigenlijk apart, we reizen naar een “Nederlands” gebied overzee dat grenst aan Frankrijk, want Saint Martin zoals het Franse deel heet is gewoon een integraal onderdeel van het continentale Frankrijk en toch moeten we de grenscontrole inclusief douane door alsof we naar een land vliegen dat totaal buiten de Europese Unie valt.

Nee, het valt buiten Schengen, maar dat maakt het verhaal nog een stuk complexer, temeer daar u moet beseffen dat wie Frans Sint Maarten aandoet slechts enkele kilometers hoeft af te leggen om op het Franse deel, de facto hoofdstad Marigot aan te komen. De vlucht zelf…. een mengeling van toeristen, zakenreizigers en vaste bewoners van zowel het Franse als het Nederlandse deel van Sint Maarten. Zouden de stewardessen en stewardessen op de vlucht zo in hun nopjes zijn omdat ze richting de vrolijke tropen mogen? Met de service aan boord voor het gemêleerde publiek is niks mis. we proberen de reizigers een  beetje te observeren. Samen komen we tot de conclusie dat familiebanden, het thuis voelen en thuis zijn samen met Caribische dromen de gewichtsloze cargo zijn die het toestel van Parijs naar Sint Maarten brengt.

Het paspoort

Wat betreft de laatste twee categorieën: Ben je een Franse Sint Maartenaar, dan ben je gewoon Fransman, ben je een Sint Maartenaar met de “Sint Maartense nationaliteit ” ben je gewoon houder van het paspoort van het Koninkrijk der Nederlanden. In tegenstelling tot wat nogal eens beweerd wordt is onze ervaring dat de Sint Maartenaren aan Nederlandse zijde veel meer “Nederlands” en “Oranje” gezind zijn dan men ons af en toe wil laten geloven en dat de problemen tussen de 2 landen binnen het Koninkrijk der Nederlanden veel meer een politiek en gecreëerd probleem is dat te maken heeft met de vorm van landsbestuur, dat door veel Nederlandse Sint Maartenaren afgedaan wordt als door en door corrupt en ronduit slecht.

Corruptie en wanbestuur 1

Dat probleem kreeg de volle aandacht toen 5 jaar geleden, de orkaan Irma het eiland zowat totaal vernietigde. Nederland stond erop dat financiële bijstand zou plaatsvinden binnen een gecontroleerde setting zodat centjes niet de verkeerde zakken in verdwenen. Haast symbolisch is het feit dat het bureau van de Landsrecherche, “Antilliaanse” versie van de Nederlandse Rijksrecherche die onderzoek doet op last van het Openbaar Ministerie bij Gemeenschappelijk Hof van Justitie  op Curaçao  naar misstanden bij de politie en wanpraktijken en corruptie zowat even groot is als het hoofdbureau van politie op Sint Maarten en bovendien omheind door een groot hek.  Oeps…ai. Als buitenstaander merk je weinig of niks van de corruptie. Het leven gaat zijn gangetje en iedereen is even vriendelijk en hartelijk. Het is vooral pijnlijk om te beseffen dat het juist de Sint Maartenaren met een openbaar ambt of een publieke functie zijn die centjes in hun zakken steken of gunsten aannemen en daarmee hun eigen belang dienen en niet het openbaar belang en dus ook niet dat van hun landgenoten op het eiland.

Maar de Raad voor de Rechtshandhaving, die belast is met de inspectie van alle onderdelen in keten van Justitie met uitzondering van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie, op Sint Maarten, Curaçao en de Nederlandse BES Eilanden concludeert in een vorig jaar verschenen rapport dat de Landsrecherche onvoldoende is toegerust om haar taken optimaal uit te voeren. Bevinden we ons niet in een vicieuze cirkel? Waarom laten we een organisatie die  toeziet op de integriteit van het openbaar bestuur maar “aanmodderen?”.

De Landsrecherche zegt zelf zeer tevreden te zijn over de samenwerking met het Korps Politie Sint Maarten als ketenpartner.

Korps Politie Sint Maarten

Vergeet niet dat ook het Korps Politie Sint Maarten door de storm fiks getroffen is en er politievoertuigen en politiebureaus werden vernield.  De bureaus worden en zijn inmiddels hersteld met financiële ondersteuning van het Nederlandse Ministerie van Binnenlandse Zaken & Koninkrijksrelaties en de World Bank.

Dat er initiatief daartoe werd genomen wordt duidelijk gemaakt met grote borden waarop een Sint Maartense en een Nederlandse politieagent schouder aan schouder werken. Want ja, de Nederlandse Nationale Politie kwam na de verwoestende storm versterking leveren.

De bekende Nederlandse surveillanceauto’s van het merk Volkswagen Touran en de diverse VW combi’s uitgevoerd in Nederlandse striping inclusief het toegevoegde Police” naast politie en het embleem van het Korps Politie Sint Maarten vulden samen met Nederlandse politieagenten het straatbeeld.

Ja, het alarmnummer werd van 112 even veranderd in 911.

Alles is vergankelijk en zo ook politiewagens van Nederlandse origine. We treffen er eentje aan, nog voorzien van blauwe zwaailichten, striping, opschriften en een matrixbordje “Stop Politie” bij een autosloperij alwaar het voertuig op blokken staat.

En de Nederlandse agenten op Sint Maarten? We spreken Richard Naar die vloeiend accentloos Nederlands spreekt, naar eigen zeggen uit Arnhem afkomstig is en op het strand van hoofdstad Philipsburg toeristen voorziet van uitrusting om de prachtige kust van Caribische Zee bij Philipsburg nog beter te kunnen verkennen. Hij maakt een hartelijke en open indruk. Vol overtuiging en met een gepassioneerd hart spreekt hij over zijn eiland en zijn gedachten en woorden zoeken een balans van het goede van Nederland en het goede van Sint Maarten. Wat opvalt is de wijze waarop hij spreekt. Intelligent, beleefd en vooral heel vriendelijk. Menig schone voetbalvrouw zou haar echtgenoot inruilen voor een jongere en beleefdere versie die Richard Naar heet.

“De Nederlandse agenten zijn  wel strenger hoor, als je op de fiets zit en je lichtje brandt niet dan houden ze je tegen, die van hier zeggen vaak niks en laten je gaan”.

Tja, cultuurverschil? Niet zo op de regels? Nou, laten we zo zeggen, de Sint Maartenaren zijn een stuk relaxter dan de gemiddelde Hollandse Nederlander, dat kan als het tegenzit in onachtzaamheid en als het meezit in een wat ongeregelde en gezellige bende. Daartussen maar ook op de flanken zitten nog heel wat vormen en nuances, maar wij zouden qua relaxed regeldrift nog wat kunnen leren van de Sint Maartenaren aan de Nederlandse zijde. De Fransen hebben daarentegen een contingent Franse gendarmes die van het vaste land komen in Frankrijk en om de zoveel tijd wisselen. Ter uwer informatie, de Nederlandse Koninklijke Marechaussee gaat met 71 mensen haar aanwezigheid in Caribisch Nederland, Curaçao en Sint Maarten qua grenscontrole versterken.

Misschien is dat ook wel nodig. Want helaas, illegaal verblijf is een probleem op Sint Maarten. Boze tongen onder de bevolking beweren en dus wijzen vooral naar inwoners van Haïti en de Dominicaanse republiek die het vaak zouden uithangen en de nodige Sint Maartenaren houden de illegaal verblijvenden op het eiland ook grotendeels verantwoordelijk voor de massale plunderingen na Orkaan Irma. Of dat werkelijk zo is, hebben we niet objectief kunnen vaststellen. Wat we wel hebben kunnen vaststellen is dat er op Sint Maarten ook wel mensen rondlopen met een minder zuiver geweten. Zo kwamen we in contact in een hoofdstraat van Philipsburg met een man die naar eigen zeggen in Nederland enkele levensdelicten op zijn CV had staan. Hij was boos op iedereen en alles, de regering, de mensen met geld, fel tegen het kapitalisme, het geld moest maar worden afgepakt verdeeld worden over iedereen. Hij wilde zijn naam niet zeggen, maar beweerde door de Nederlandse justitiële autoriteiten op een kleiner vliegtuig te zijn gezet dat aankwam op het kleine vliegveld op het Franse deel van Sint Maarten.

Hij gelooft in niks, geen systeem, hij blijft alles en iedereen de schuld geven van zijn miserabel leven behalve Allah. Het is Allah voor en Allah na en gelukkig voor hem is er een lokale islamitische kroeg die ook wel moskee wordt genoemd waar hij zijn religieuze ideetjes kan botvieren en zolang het daar maar bij blijft. De laatste avond van ons verblijf wordt een bevriende security guard in het hotel opgeschrikt door een telefoontje van zijn vrouw die zich bevond in een supermarkt ergens in het Nederlandse kwartier en getuige was van een gewapende overval op de supermarkt. Hij excuseerde zich om daarna er plaatse te gaan en zijn vrouw bij te staan. Maar per saldo kun je veilig op het eiland verblijven en vertoeven.

Immigratie toen en nu

Even terugkerend naar de migratie. de afdeling Immigration van het Korps Politie Sint Maarten heeft de handen vol. Maar hoe was dat ooit, zijn wij Nederlanders en Fransen ooit aangemeerd op het eiland? Hebben wij in het verleden importheffingen moeten betalen op de slaven die we meebrachten of paspoorten moeten tonen? Tijden waren anders. Het eiland Sint Maarten zou in 1493 zijn ontdekt door Columbus. Klaarblijkelijk hadden de Spanjaarden niet veel interesse in het eiland. De Nederlanders kwamen, de Fransen kwamen, ze gingen handelen in zout en daar werd accijns op geheven. De Spanjaarden zagen dat allemaal niet zitten en schopten de Nederlanders en de Fransen van het eiland. Maar ze kwamen terug die Hollanders en Fransen en met hen reeds Engels sprekende slaven. Uiteindelijk zagen de Spanjaarden af van de aanspraken op Sint Maarten, anders zou het nu wellicht San Martino hebben geheten. Maar in deze is het eiland feitelijk vernoemd naar de heilige Sint Maarten van Tours.

Maar wie waren de oorspronkelijke bewoners? Sporen duiden op bewoning van het eiland sinds 4000 voor Christus. Even snel… rond 550 voor Christus  zouden volgens archeologische vondsten sprake zijn van de Cedros-Saladoïde cultuur. In 800 waren het de Arowakken indianen die vervolgens het weer te verduren kregen met de als oorlogszuchtig bekend staande Carib-Indianen.

Nou weet u ook meteen waar het woord Caraïben vandaan komt en waarom een flesje Carib bier op Sint Maarten geen Caribbean Beer heet. Na het afnokken van de Spanjolen hadden de Hollanders en de Fransen nog wat te regelen en het duurde nog 4 jaar, tot in 1648 voordat de twee Europese grootmachten van die tijd tot een akkoord kwamen dat het Verdrag van Concorde genoemd werd.

Het verdrag is nog altijd in van kracht.
Bij de grensovergangen nabij de Franse hoofdstad Marigot en bij de grensovergang buiten Philipsburg staan obelisken die de vriendschap en de verbondenheid moeten uitdragen naar de beide bevolkingsgroepen en nationaliteiten op het eiland.

Bij Marigot hangt aan Nederlandse zijde de Nederlandse vlag naast de vlag van Sint Maarten, aan de Franse zijde hangt de Franse naast de Europese vlag. Het Franse deel maakt integraal deel uit van de Europese Unie met alle rechten en plichten behoudens enkele en voornamelijk fiscale regimes omdat de landen zo ver weg liggen van het moederland Frankrijk en met een duur woord ultraperifeer gebied van de Europese Unie heten.

Dat heeft voor het Franse deel van het eiland ook zo zijn voordelen. Het Franse gebied kan integraal aanspraak maken op de nodige structuurfondsen van de Europese Unie zoals het fonds voor Regionale Ontwikkeling zoals we uitgebreid terugzien bij Oyster Pond.

Oyster Pond vormt een andere grensovergang op het eiland waarvan de landsgrens duidelijk is.

Echter er is wat verschil van inzicht waar nu de exacte zeegrens loopt.

Oyster Pond vormt de mondaine jachthaven van het eiland. Luxe, weelderig en niet weggelegd voor de mensen die krap bij kas zitten.

Nee, nee, het Kadaster kan geen uitsluitsel geven maar er zit ook geen politieke knokpartij in met de Fransen. Iedereen tuft lekker over elkaars grens en grenscontrole is er per definitie niet….. met uitzondering… van die vermaledijde coronacrisis, toen de grenzen wel op slot gingen op dwingend initiatief van de Fransen en er over en weer gecontroleerd werd waarbij de Marechaussee de autoriteiten van Sint Maarten bijstond.

Raar om te weten dat die haast vervallen kleine  gebouwtjes aan de grens opeens dienst deden.

Het beperkt worden in de vrijheid van gaan en staan was voor ons in Europa al een heet hangijzer dat op veel kritiek en boosheid kon rekenen. Op Sint Maarten was dit niet veel anders. Laaiend waren de Sint Maartenaren aan beide zijden van de grens. Immers je komt een de manier van leven van de inwoners op Sint Maarten en plots is daar weer die grens waarover even in Parijs werd beslist.

De autoriteiten die zetelen in het Hotel de la Collectivité in Marigot mochten het gaan uitleggen. “Grenzen dicht?” “Zijn jullie nu helemaal gek geworden” was de gemiddelde reactie op Sint Maarten. ongeveer 7000 kilometer verderop werd een beslissing genomen die  niet in goede aarde viel. De Franse president Macron en zijn toenmalige premier Jean Castex voerden een collectivistisch beleid uit zonder rekening te houden met de cultuur en de volksaard en helemaal die van “outre mer” (overzee). Hier zie je een voorbeeld dat een land of zelfs een Europese Unie alleen maar goed kan functioneren als er rekening gehouden wordt met de culturen en belangen die regionaal bepaald zijn.

Hoe tref je een balans tussen samen en afzonderlijk. Dat vergt een manier van aanpak die wijsheid met zich meedraagt en die is niet altijd overal te vinden in politieke middens. Je redt het niet alleen met subsidies. Toch mogen we de overzeese gebiedsdelen niet laten vallen als een baksteen en maar snel onafhankelijk laten worden. De tragedies in het voormalig land binnen het Nederlands Koninkrijk en thans geheel zelfstandig, te weten  Suriname is daarvan een voorbeeld van.

De Caribische tegenhanger van de Europese Unie, de CARICOM

Maar ook Suriname beseft dat het op haar eentje niet is en niets kan betekenen. Er is een tegenhanger van de Europese Unie in het Caribisch gebied dat luistert naar de naam Caricom, met hoofdzetel in (voormalig Brits) Guyana en met een Hof van Justitie in republiek Trinidad en Tobago gevestigd aan de Port of Spain.

Tja Europa krijg je nooit uit de Caraïben. Het Hof is belast met geschillenbeslechting inzake de gemeenschappelijke markt zoals het Europees Hof van Justitie bevoegd is de het equivalent, genaamd de interne markt.  Nederlands Sint Maarten kan gelet op het Koninkrijkssatuut en de Franse buren niet zomaar toetreden tot de Caricom.Dat zou geduvel en juridische conflicten kunnen opleveren met het Franse deel dat integraal deel uitmaakt van de Europese Unie. In 2015 waren er gesprekken tussen de Caricom en de regering van Sint Maarten over de procedure tot een geassocieerd lidmaatschap. Het is intussen 2022 en is gewoon en gezellig niks van gekomen.

Complex

Wat wel een feit vormt, is dat Aruba, Curaçao en Nederlands Sint Maarten op grond van het feit dat moederland Nederland lid is van de Europese Unie deze landen worden gerekend tot de landen die een overzees gebiedsdeel vormen van de Europese Unie zonder als land feitelijk volwaardig deel uit te maken van de Europese Unie. De regelgeving is voor de gemiddelde burger nogal complex. Maar laten we het voor de zuinige Nederlanders zo uitleggen. Sint Maarten kan samen met Aruba en Curaçao aanspraak maken op het Europees Ontwikkelingsfonds. Men neme een simpel voorbeeld. In het wat achtergestelde deel net buiten Philipsburg moet er riolering aangelegd worden. De centjes komen uit Brussel en dus uit Den Haag.

Corruptie en wanbestuur 2

Na de vernieling van het de luchthaven Princess Juliana door orkaan Irma moest het vliegveld weer tot volwaardig worden herbouwd. Financiers? Onder meer de Wereldbank, het Nederlandse Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en….de Europese Investeringsbank te Luxemburg. Europa is volop aanwezig op Sint Maarten. 

Laat daar nu net een  fraudezaak aan het rollen zijn gegaan. Onder de codenaam Mitte startte het Openbaar Ministerie en het Recherche Samenwerkingsteam een fraude naar omkoping, witwassen en vervalsing in relatie tot de de opruim- en herstelwerkzaamheden op de Luchthaven Princess Juliana. In november van het afgelopen jaar leidde dit onderzoek tot twee arrestaties waaronder een uitvoerend manager en in mei van jaar leidde dit nogmaals tot 3 arrestaties. Vermoedelijk een topje van de ijsberg qua schandalen op het eiland. Maar Justitie is blijkbaar van plan om komaf te maken met de reeks van omkoop- en witwasschandalen op Sint Maarten.

“Nederland, neem het landsbestuur over en stuur de Mariniers”

Een winkelier in het centrum van Philipsburg die anoniem wenst te blijven verklaart als volgt ” Het is hier een grote corrupte bende, u wilt niet weten hoe diep de corruptie zit”. “Ik vind het walgelijk.” , “Als ik mijn naam zeg, dan krijg ik direct problemen.”, “Ik ben het zat, meer dan zat!”, ” Nederland pak het aan. “Val desnoods de regeringsgebouwen binnen met de Mariniers en neem het land over en maak er een stuk Nederland van.”  “Dit kan zo echt niet langer meer doorgaan.”. De winkelier buldert en buldert. De man maakt zich zo kwaad dat we ons zorgen maken over zijn gezondheid. Maar uit zijn massaal fulmineren maken we echt op dat de man diep gekwetst is door het openbaar bestuur van Sint Maarten.

Een dag later komen we in contact met Mister Jack die een barretje uitbaat vlakbij de haven van Philipsburg. De haven waarvan de CEO in 2017 al opgepakt werd op verdenking van fraude en witwassen. Mister Jack is stellig, “Er moet een einde komen en de politieke en bestuurlijke wantoestanden”, maar zo  vervolgt hij met een aureool van wijsheid;  niet op een manier die van Sint Maarten 1 op 1 Nederland maakt.  Het heeft er alle schijn van dat Mister Jack niet alleen de wijsheid draagt maar ook heel wijs is qua wetenschap over het reilen en zeilen op het eiland. Aanpakken van corruptie en wanbestuur is goed, maar laat de Sint Maartenaren alsjeblieft Sint Maartenaren blijven. De mensen hebben het hier al niet gemakkelijk. Een dame die te gast is in de bar van Mister Jack krijgt heeft een inkomen van ongeveer 800 $ per maand, waarvan 600 $ dollar alleen al op gaat aan het wonen.  Dan is het erg wrang dat sommige figuren op sleutelposities fikse sommen wederrechtelijk in hun zak steken. Dat is geen geld verdienen, maar geld stelen.Dat is geen arm versus rijk, maar boef versus brave burger.

Gedurende ons verblijf op Sint Maarten worden we met regelmaat getrokken naar Captain D’s Rib Shack op Simpson Bay. Eenvoudige keuken, maar ongelofelijk lekker. Het restaurantje annex bar wordt gerund door Captain Dino Arundell en zijn vrouw Brenda. Met haar gulle lach en gulle hand leeft ze mee met haar klanten en actief voor de liefdadigheid op eiland waar best veel mensen het verschrikkelijk moeilijk hebben. Het wordt bijna oubollig, maar de vrouw straalt levenswijsheid en warmte uit. Strikt maar hartelijk. Ook Brenda Arundell maakt zich zorgen en is boos op het interne openbaar bestuur die ze incompetentie en zelfverrijking verwijt. Ze kan er het haar hoofd en hart niet bij dat eilandgenoten elkaar zo  beetnemen. Haar anders zo vriendelijke lach op haar gezicht maakt plaats voor een blik die niets aan duidelijkheid te wensen overlaat. Volgens Brenda moet er ingegrepen worden door Nederland en het openbaar bestuur worden aangepakt of zelfs overgenomen. Wij refereren aan de Mariniers overeenkomstig een verklaring van de winkelier die anoniem wenste te blijven. Los van het feit dat Sint Maarten een permanente kleine Nederlandse militaire aanwezigheid heeft, zou de komst van de mariniers om de zaak op Sint Maarten niet door Brenda Arundell worden afgewezen. “Zo nodig moet het maar” vervolgt ze. Hebben de Mariniers in ieder geval een fijn plekkie om “goed voer” naar binnen te slaan. Het sturen en het overnemen van het landsbestuur op Sint Maarten is een uiterste uitweg die moeilijk genomen kan worden.

Maar Sint Maarten dient qua rechtshandhaving alle steun en hulp te krijgen. We mogen deze Nederlanders, want dat zijn de Sint Maartenaren, niet in de kou laten staan. Sint Maarten heeft alles in huis om een behoorlijke rechtsstaat te zijn. Het heeft een rechtbank met een gemeenschappelijk Hof op Curaçao. De burgers van Sint Maarten kunnen zich integraal beroepen op het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Waarom? Omdat het Koninkrijk der Nederlanden verdragspartner is en niet alleen de Staat der Nederlanden.

Het parlement van  Sint Maarten heeft bij de VN Mensenrechtenrapporteur in maart 2021 klacht ingediend tegen Nederland omdat Nederland hervormingseisen stelt vooraleer het coronasteun gaf.  Een parlement waarvan de leden ook rustig eens qua handel en wandel onder het vergrootglas gelegd mogen worden. De bevolking is niet voor niets zo boos op haar eigen bestuur. Dan is afgeven op moederland Nederland wel erg gemakkelijk en goedkoop en Nederland beschuldigen van racisme mag rustig vals worden genoemd. Het heeft veel weg van een stoot onder de gordel om het eigen disfunctioneren te camoufleren. Weet u nog? we hebben samen dezelfde kleur bloed. De bevolking van Sint Maarten verdient een deugdelijk openbaar bestuur en dus moet de bezem door bestuurlijk Sint Maarten.  Maar laat de inwoners in godsnaam in hun waarde en probeer hun cultuur en hun zijn niet te veranderen. Heb de Sint Maartenaren lief met heel uw hart, want ze verdienen het. En voor hen die de fout in zijn gegaan? U heeft altijd de kans om uw leven te beteren en berouw te tonen.