door Peter-Vincent Schuld

De Franse politievakbonden spreken volstrekt terecht over “ongedierte”
wanneer zij spreken over de relschoppers van vaak Maghrebijnse (Noord-Afrika)
herkomst die als barbaren en kakkerlakken tekeer gaan en alles vernielen nadat
een politieagent, naar mijn mening terecht, een kogel in het lijf pompte van de
17-jarige Nahel. Nadat de kogel was afgevuurd (aanhoudingsvuur) naaide de
allahtoon er alsnog tussenuit en kwam een stukje verder tot stilstand en het
enige “morseteken” dat Nahel nog gaf was dat hij “morsdood” was. Mis ik Nahel?
Nee! Treur ik om Nahel? Nee!.  Zand erover, en over tot de orde van de dag. 

Stuur ‘m desnoods een kaartje uit niet oprecht medeleven via de bezorgingsdienst
voor overledenen, de firma “Post Mortem”.  Direct na het afschieten van Nahel
ontstond er een sfeer van politieke recuperatie.  De Franse president Macron
begon er zich mee te bemoeien, en op het moment dat de politieke recuperatie
begon werd de betrokken agent in voorlopige hechtenis genomen wegens “doodslag”.
Volstrekt onnodig, want de agent was en is niet vluchtgevaarlijk, hij oefende
zijn job uit en er is of was geen enkele kans op het verdonkeremanen van bewijs.
Dus hier zien we heel waarschijnlijk een oneigenlijke druk vanuit de politiek op
de rechterlijke macht om een daad te stellen. Dat is volstrekt in strijd met de
beginselen van de scheiding der machten die we de Trias Politica noemen, een
Franse “uitvinding” overigens.

We hadden deze dagen eigenlijk andere verhalen gepland, maar we kunnen niet
voorbij gaan aan de vernietigingszucht in Frankrijk  van Noord-Afrikaanse
idioten die Allah belangrijker vinden dan beschaving. Gisteren kwam de
vuilniszak met daarin de stoffelijke restanten van Nahel aan bij een moskee voor
een gebedsdienst. De pers werd op afstand gehouden. Dan vraag ik mij iets af. De
allahtonen leven in een democratische rechtsstaat, ze zeggen te willen leven in
een vrij land en maken het de journalistiek, een van de controlemechanismen van
die zelfde democratische rechtsstaat, onmogelijk om hun werk te kunnen doen. Dit
strookt niet met elkaar. Als je de werking van de persvrijheid zo nodig wil
ondermijnen, donderstraal dan op naar je rattenhol waar je roots liggen.

Stop met zalvende woorden over en vermeende kansloze sociale achterstand. Je
maakt in je leven je eigen keuzes. Je hebt een onderscheidend vermogen om het
verschil tussen goed en kwaad te kennen, en als je dat vermogen niet hebt hoor
je in een inrichting. Maar niet op kosten van de Europese belastingbetaler.
Probeer dan met zijn allen de Middellandse Zee voor een dag  leeg te drinken om
een voettocht naar huis te maken.

Je hebt als individu, ongeacht je afkomst, de keuze om wat van je leven te maken
en niet in de criminaliteit te belanden.  Al ga je blikjes van straat rapen om
ze in te leveren bij de metaalrecycling. Je hebt de keuze om vreedzaam je
ongenoegen kenbaar te maken. Maar er werd gekozen voor geweld, vernielingen en
een golf van brandstichtingen waarbij bezittingen van particulieren, bedrijven
en de overheid in brand werden gestoken, geplunderd en werden vernield.

De linkse “pamper-politiek” laat nu weer het failliet zien met een
kostenpost lastens de samenleving. Ik ben verbaasd over het feit dat de Franse
burgerij zich niet bij de politiediensten heeft gevoegd om komaf te maken met
dit reltuig. Frankrijk heeft namelijk een stevige geschiedenis als het aankomt
op revolutionair militant burger-optreden om een zekere rechtsorde te
herstellen. Alleen is de kans dan heel groot dat de jachtgeweren boven worden
gehaald en de burgerij het jachtseizoen gaat openen op de Maghrebijnse
“lieverdjes”. Dan krijg je mogelijk ook weer ongewenste situaties.

Toch heeft deze escalatie één positieve kant. De burgers die tot nu toe nog blind
zijn voor de gevolgen van het ontwrichten van de democratische rechtsstaat door
de alles ontwrichtende 5e colonne, hebben nu de keuze om hun verstand te gaan
gebruiken en het reltuig en hun sympathisanten figuurlijk in zee te drijven, en
als het letterlijk gebeurt heb ik er ook geen moeite mee.  Het “
ongedierte” zoals de Franse politievakbonden de relschoppers noemen
heeft nu eenmaal een wat doortastende aanpak nodig waarbij zachte heelmeesters
stinkende wonden maken. En mijn mening over het aardse afscheid van Nahel? Het
is net of je gezellig de WC doorspoelt.

Voor de geïnteresseerden onder u, de Franse denkers en schrijvers Michel
Houellebecq en Bernard Henri Lévy, die elkaar op inhoud soms wel konden vreten
vonden elkaar in hun afkeer van het al decennia lang durend islamitisch reveille
houdende de geweldplegingen, de rellen plus aanslagen. Lees eens wat zij
schreven. Controversieel? Ja!  Maar iedere denker, iedere schrijver heeft een
bepaalde mate van controverse in zich, anders zijn ze niet authentiek.