Nederlands 
Europa op weg naar de verkiezingen en even een terugblik op de Griekse kredietcrisis
Europa op weg naar de verkiezingen en even een terugblik op de Griekse kredietcrisis
door Peter-Vincent Schuld
De verkiezingen voor het Europees parlement komen er aan.
Europa staat weer volop in het nieuws. Over Europa valt veel te vertellen.
De Eurobarometer vertelt ons, na de laatste peiling onder 27.973 ingezeten van de EU, dat 68% van de ondervraagden van mening is dat de afzonderlijke lidstaten profiteren van het EU-lidmaatschap. 86% van de ondervraagde Nederlanders zou bij een referendum vóór het blijvend lidmaatschap van Nederland van de Europese Unie stemmen.
In totaal 28.000 deelnemers op 504 miljoen inwoners die de EU telt. Dat betekent gemiddeld 1000 inwoners per lidstaat wat doorgaans bij peiling een vaak gebruikt aantal is. Er stelt zich evenwel een vraag. Hoe verhoudt een cijfer van 86% Nederlanders dat voor een “blijvend lidmaatschap van Nederland van de EU is” zich tot de ogenschijnlijke massale Nederlandse kritiek op de Europese instellingen en de euroscepsis. Zou het dan toch louter een kritiek zijn op de “poppetjes” die Europa besturen, zouden de Brexit-perikelen aan het cijfer van 86 % hebben bijgedragen? Een exact en dus kloppend antwoord is niet zomaar te geven.
Wil de Europese Unie als instituut ooit weer de harten van haar ingezetenen onvoorwaardelijk winnen zullen zowel het instituut Europees Parlement en het instituut Europese Commissie qua communicatie het roer fiks moeten omgooien Ik geloof niet dat u zit te wachten op Europese bestuurders die als apen zichzelf op de borst aan het kloppen zijn en dat ook onbeperkt laten zien aan de buitenwereld. Zullen we het oordelen over de wapenfeiten maar aan de journalisten, analisten en de burgers overlaten?
.
Het Facebookaccount van Frans Timmermans, de Nederlandse Eurocommissaris en vicevoorzitter van de Europese Commissie moet vooral geen filmpjes plaatsen met mensen met Europese vlaggetjes. De Europese Unie wordt niet collectief aanbeden op wijze waarop de Noord-Koreaanse Kim Jong Oen wordt verafgood en Frans “Kim il Tim”-mermans al helemaal niet. Het zal vast en zeker komen uit de hoofden van de spindoctors, campagneteamleden en andere PR-lui die in de “Bubble of Brussels” verkeren. Maar beelden van mensen die met vlaggetjes zwaaien vertellen niets, maar dan ook helemaal niets over de inhoudelijke processen die in Brussel gaande zijn. Vertel bijvoorbeeld over consumentenbescherming die inderdaad door Europees beleid sterk verbeterd is. Vertel over de verbeterde privacywetgeving die er toe geleid heeft dat burgers beter beschermd zijn in het digitale tijdperk. Natuurlijk mag de Europese vlag soms uit, maar wel op de momenten die het waard zijn, en dan is het aan ons journalisten om te duiden en er over te vertellen. Tenminste als mijn collega’s niet te lam en te lui zijn om zich in de materie te verdiepen.
.
Even terug in de tijd, naar de Griekse kredietcrisis die Europa in zijn greep hield.
Ja, feit = feit. De Grieken hadden er een bende van gemaakt. Een totaal verouderd bijna oer-socialistisch systeem waarin er een parallelle economie ontstond buiten de formele economie met een lege staatskas. Inherent aan falend socialistisch beleid van name het Griekse socialistische establishment en de bijbehorende partij de PASOK.
De Griekse regering heeft jarenlang de Europese lidstaten maar ook haar eigen burgers bedonderd waardoor het land zowat ineen stortte onder een enorme schuldenlast.
.
Ja, er is veel geld in de Griekse schuldencrisis gepompt, maar als de Grieken geen steun hadden ontvangen, dan waren de (ook Nederlandse) institutionele beleggers die fikse leningen aan de Grieken hadden verstrekt fiks in de problemen gekomen. De kans was meer dan realistisch dat er dan banken en andere institutionele beleggers waren omgevallen. Uiteindelijke komt de rekening altijd bij de burger, dus u terecht.
.
Het was niet ondenkbaar dat die rekening voor de burger uiteindelijk hoger zou uitvallen dan thans het geval is.
.
Griekenland eist overigens op dit moment 290 miljard aan herstelbetalingen van Duitsland voor de schade die de Duitse bezetter gedurende de Tweede Wereldoorlog in Griekenland heeft aangericht.
.
Griekenland heeft een schamele 117 miljoen Euro ontvangen als compensatie voor het leed dat voornamelijk de Joodse bevolking van Griekenland is aangedaan. Maar de Duitse Nazi-bezetter heeft verhoudingsgewijs gigantisch huisgehouden in Griekenland en Griekenland heeft nimmer een realistische compensatie ontvangen van het thans zeer rijke Duitsland.
.
Realistisch gezien is er niks mis met de Griekse claim die formeel werd goedgekeurd door het gehele Griekse parlement, met uitzondering van de neo-fascistische Gouden Dageraad die tegen stemde.
.
Je kunt een land niet zonder gevolgen leegroven, de bevolking terroriseren, deze om het leven brengen en een land tot een ruïne laten verworden, zonder dat je hier de consequenties van draagt. Dat geldt ook voor het economisch machtige Duitsland.
.
Als Duitsland inderdaad gedwongen wordt tot een substantiële herstelbetaling zou dit Griekenland sneller uit de schulden helpen en daarmee de schuldeisers, zijnde onder meer de Europese lidstaten sneller kunnen worden terugbetaald, minus Duitsland natuurlijk.
.
Een claim gelijk de Grieken nu in voorbereiding hebben verbetert natuurlijk niet de relaties met de Duitsers.
.
Los van de juridische vraag of er geen sprake is van “verjaring” of andersoortige juridische blokkades is de vraag of het politiek wenselijk is om de verhoudingen met de Duitsers op scherp te zetten.
.
Je zou kunnen stellen dat dit “de vriendschap” voor zover die mogelijks zoals het Goede Doel ooit bezong, een illusie is, tussen de Duitsers en de Grieken niet ten goede komt.
.
Natuurlijk is de claim van Griekenland ook bedoeld als statement voor binnenlands politiek gebruik door de Grieken. Maar je kunt niet ontkennen dat er op de schouders van de Duitsers een zware morele last rust om de Grieken alsnog schadeloos te stellen.
.
Echter, Griekenland zal zelfstandig ook de nodige hervormingen moeten blijven doorvoeren. Het Griekse ambtenarenapparaat lijkt eerder zichzelf als instituut ter meerdere eer en glorie van zichzelf te willen standhouden met alle sociale privileges van dien, dan dat ze feitelijk de Griekse burger ten dienste staat. Chagrijnige bureaucraten, gesloten loketten en ettelijke keren dezelfde papieren indienen die een Kafkaiaans karakter dragen. Ja de Griekse overheid moet dringend gemoderniseerd worden ten faveure van de burgers. Immers de Staat staat louter ten dienste van de burgers en niet ten dienste van zichzelf.
Dat geldt overigens ook voor de Europese Unie. De EU dient te bestaan ten voordele van haar ingezetenen en niks anders dan, dus niet ten dienste van zichzelf of ten dienste van de instituten en haar “poppetjes”. Het communicatiebeleid vanuit Europa naar de burger heeft volstrekt gefaald. Nationale regeringen verkopen hun beleid alsof ze het zelf hebben bedacht, maar kadert vaak binnen reeds gemaakte Europese afspraken.
