#De Dagdenkers

De Dagdenkers: Redactioneel verschillend denken over Peter R. de Vries


De Dagdenkers: Redactioneel verschillend denken over Peter R. de
Vries

door Peter-Vincent Schuld

Het heerlijke op de redactie van Facts Found is dat we het soms met elkaar
oneens zijn en elkaar toch de ruimte geven om tegengestelde opinies op dit
nieuwsmedium te publiceren.
Sterker, mijn taak als hoofdredacteur is het om te waken over het pluriform
karakter van wat er allemaal gedacht, gezegd en geschreven wordt. Onze
samenleving bestaat nu eenmaal niet uit een ééngemaakte mening. Gelukkig
niet, want dan zou er totaal geen reflectie mogelijk zijn.
Denkt u dat dat mijn mening over onderwerpen soms niet verandert naar mate
ik meer inzichten en kennis vergaar?
Oh jee ja.  En wie mij een beetje kent weet dat ik alle behalve een
draaikont en een meeheuler ben met dat verdomde eigenwijze, eigenzinnige
maar standvastige karakter van mij. Enfin, zoals ik steeds uitdraag, de
redactie van Facts Found bestaat uit mensen met totaal verschillende
opvattingen over mens, samenleving en over politiek. Toch zijn we de dikste
maatjes, wat zeg ik, we zijn echte vrienden van elkaar geworden.
Het moest er van komen. Maandag leverde waarde vriend en collega Bernd
Timmerman zijn dagdenker in voor die dag. Het ging over Peter. R. de Vries
en zijn optreden rond het oplossen van de moord en het arresteren van de
verdachte in de zaak Nicky Verstappen
Bernd had vanuit zijn optiek wat kritiek op de naar zijn mening wat
show-achtig optreden van Peter R. de Vries en zijn tweets naar aanleiding
van de arrestatie van Jos Brech.
Dit was Bernd zijn mening, en Bernd heeft het grootste recht deze te
ventileren. Maar ik was het niet met hem eens. Tijdens ons redactioneel
overleg hebben we stevig zitten debatteren.
Nu ken ik Peter R. de Vries uit de tijd toen hij mijn hoofdredacteur was
bij het Weekblad Aktueel en ik daar voor fotografeerde.
Ik was een broekie van amper  18 a 19 jaar oud en dacht met een “heet
verhaal” te komen afzetten over de Turkse misdaad.
Maar de elementen die ik meenam ter ondersteuning van mijn verhaal
rammelden aan alle kanten en Peter veegde mij de mantel uit. Ik was redelijk
verbouwereerd op dat moment, maar het is me altijd bijgebleven. Dat hij dat
deed, is achteraf gezien volstrekt terecht!
Ik heb Peter toen leren kennen als een journalist die op feiten jaagt en
niet op spoken.
In mijn loopbaan, is dat moment van confrontatie, altijd wel een ijkpunt
gebleven, zeker toen ik voor het Duitse weekblad Stern speurde in
misdaadverhalen als “side kick” van onderzoeksjournalist Albert Eikenaar en
in de zaak Dutroux waarin ik nachten lang met de helaas veel te vroeg
overleden VRT-collega Rudy Dufour de zaken tot in het kleinste detail
analyseerde en we onafhankelijk van elkaar met pakkende verhalen kwamen.
Ik ken en herken dus echt wel de gevoelens die vrijkomen bij een apotheose.
Ben ik daarmee een “Peter R.. de Vries” verheerlijker geworden? Welnee,
want als eigenzinnig stuk vreten met een eigen mening, hoor ik Peter wel
eens politieke standpunten innemen waarvan ik denk “Beste man, je zit er
volstrekt naast en wel hierom en daarom, overwegende dit en overwegende
dat”. Met andere woorden; ik ben het ook, met enige regelmaat, stevig met
hem oneens.
Maar je kunt over Peter R. de Vries zeggen wat je wilt, maar de man deugt
als mens, als crimefighter, als misdaadverslaggever.
Hij is oprecht begaan met de mensen die hij bijstaat. Hij is niet te
beroerd om publiekelijk een goed en beargumenteerd standpunt in te nemen
over heikele onderwerpen zoals pedoseksuelen wiens daden verwerpelijk zijn
maar het door het volk gewenst lynchpartijen totaal niet steunt en daarin
ben ik het met hem eens.
Hoe reageer je als een zaak wordt opgelost waar je jaren inspanningen in
hebt geleverd en er bij betrokken bent geweest?
Ik geef u de verzekering dat er iets magisch over je heen komt.
Niet uit competitiedrang, althans bij mij niet.
Je maakt onderdeel uit van een vulkanische dynamiek van gebeurtenissen.
Dat doet wat met een mens.
Dat geldt voor de mensen van de politie en het OM dat geldt voor de
betrokken familie en dat geldt voor journalisten die in het dossier gewerkt
hebben.
Zeker als één van de betrokkenen toevallig een mediapersoonlijkheid is,
waardoor al die jaren de zaak onder de aandacht is kunnen blijven komen en
er dus druk is gebleven op de ketel bij het Openbaar Ministerie.
Door een synergie van diverse disciplines in onze samenleving is de zaak
van Nicky Verstappen eindelijk opgelost.
Uit eigen ervaring kan ik u zeggen dat deze gevoelens en uitingen van
euforie heel normaal zijn.
Wie niet tegen onrecht kan en daar tegen vecht, voelt zich als de strijd
gestreden is en het onrecht heeft moeten capituleren, een overwinnaar.
De ontlading ten gevolge van zo’n overwinning is heel normaal.
Dat zo’n ontlading niet loopt volgens wat een ieder denkt te moeten vinden
is ook evident. Emoties uitschakelen is eenvoudig weg niet altijd mogelijk
en bovendien niet gezond.
Wie goed heeft opgelet bij de persconferenties die door de politie en het
OM gegeven zijn, en wie de gelaatsuitdrukkingen van de sprekers goed heeft
bestudeerd, komt tot de conclusie dat de mensen van de politie en het OM
onderhuids ook zinderden van enthousiasme.
Kijk Peter R. de Vries is nu eenmaal Peter R. de Vries.
Je moet die man zijn karakter en zijn voorkomen niet willen veranderen.
Dat maakt hem tot wie hij is. Hij heeft zijn eigen stijl van doen en laten.
De ene kan dat waarderen, de ander niet.
Ik ben er heilig van overtuigd, wat zeg ik?, ik weet het zeker dat er ook
legio mensen zijn die mij achter het behang willen plakken, wat zeg ik?,
achter een dikke betonnen muur willen wegsteken, maar daar ga ik mezelf toch
niet voor veranderen?
Dus zeg ik hier tegen Peter R. de Vries:….. Peter, Peet, kerel, collega… well
done.
Tegen mijn waarde collega’s op de redactie zeg ik: ….. Blijf me vooral
tegenspreken, dat houdt mij en ons scherp.

De Dagdenkers: Redactioneel verschillend denken over
                        Peter R. de Vries

De Dagdenkers: Het gummetje van Roseanne en

De Dagdenkers: Redactioneel verschillend denken over
                        Peter R. de Vries

Auteursrecht in het Europees Parlement: 100 Europese

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *