door Peter-Vincent Schuld

Volksmennerij”, zo kunnen we de synergie van het moment van publiceren van het
recente IPCC-klimaatrapport en de schreeuwende media het beste
omschrijven.Wellicht bent u op vakantie en brandde het achter u gelegen bos af.
Een foto in het FD van een zo’n enorme bosbrand in het zuiden van Europa
illustreerde hun nieuws over het IPCC-klimaatrapport.
De vakantieperiode in
juli en augustus wordt alom beschouwd als “komkommertijd” op het noordelijk
halfrond.

Er is wat minder nieuwsaanbod, maar de machinerie der nieuwsvoorziening door
mediabedrijven loopt gewoon door. Daardoor kunnen futiliteiten uitvergroot op
het netvlies van de nieuwsconsument komen en massale media-aandacht genereren.
Proportionaliteit is dan vaak geen kwestie van belang in de journalistiek.
Vanuit het IPCC-klimaatcentrum is er natuurlijk een groot belang om het verhaal
diep en breed uitgemeten op de radar en uitzendfrequenties van de media te
krijgen. Niet zelden uiterst kritiekloos en klakkeloos neerpennen wat de
“wetenschappers” te melden hebben. Maar is het bedoelde rapport zuiver
wetenschappelijk? Nee, het heeft een zware politieke en ideologische lading.

Nog belangrijker is de vraag of “klimatologie” een exacte wetenschap is zoals
wis- en natuurkunde.Het antwoord op de laatste vraag is ronduit “neen”. Er wordt
gebruik gemaakt van natuur- en wiskundige modellen maar daarmee is
“klimatologie” op zichzelf nog geen exacte wetenschap.

De bosbranden die we kennen komen al sinds jaar en dag voor. Redenen?
Achteloos wegsmijten van peuken, het onachtzaam veroorzaken van vuur in droge
gebieden en helaas is opzet ook aanhoudend in het spel. Zowel pyromanie als
omwille van economische redenen vanwege het feit dat een afgebrand gebied geen
natuurgebied meer is en volgens regelgevingen in sommige Zuid-Europese landen
dan bebouwd mag worden. De mens is en blijft een raar en vaak door en door
slecht wezen.

Ik heb het al eerdere geschreven Limburg was lang terug een tropische zee,
vandaar dat er kalkgroeven zijn. Immers, wat afgegraven werd bij de ENCI in
Maastricht is mergel. Mergel is sedimentair gesteente dat ontstond tijdens  het
Krijt, een periode van  145 tot 66 miljoen jaar geleden. Toen was er ook al een
aarde. maar hoe oud is de aarde eigenlijk? De schattingen lopen uit een van 45
tot 46 miljard jaar oud. In de wetenschap dat Nederland en Belgisch Limburg
gedurende het Krijt  gewoon een tropische ondiepe zee was, valt de ernst van het
klimaatverhaal volstrekt in duigen.

Zelfs de grafheuvels uit de oude Steentijd in de oostelijke Nederlandse regio´s
Salland en Twente zijn, ondanks hun 13.000 jaren verhoudingsgewijs gewoon
moderne begraafplaatsen die inmiddels wat uit de mode zijn. Feitelijk is het
allemaal gebakken lucht en eigenlijk een politiek verhaal over hoe wij als
individu en bedrijfsleven zouden moeten leven overeenkomstig een groene
ideologie.

Ook de mensen (activisten en politici)  achter de groene ideologie moeten eten en
drinken en dus is er een economische sector ontstaan met een groene identiteit,
ideologisch geïnspireerd en erg aan mode en tijdsgeest onderhevig. De
economische schoorsteen moet namelijk wel blijven roken, geen centjes, geen
eten.

Het bedrijfsleven springt vaak onder druk van de publieke opinie mee in het
groene verhaal. Immers geen handel betekent geen centjes en geen centjes
betekent geen eten. De economische schoorsteen moet blijven roken.

We rijden door Lissabon. Rechts van ons een groot billboard voor Renova
toiletpapier. Een merk dat al redelijk lang bestaat. De reclameposter vertelt
“100% gerecycled toiletpapier”, rode letters “ECO” met daaronder de Portugese
woorden Amar la Vida¨ hetgeen zoveel betekent als “hou van het leven”. Dit is
geen eco-marketing maar emo-marketing. Renova betekent “hernieuwd”. Het bedrijf
werd reeds in 1939 opgericht toen er nog geen haan kraaide naar het klimaat en
we aan de vooravond stonden van de Tweede Wereldoorlog waarbij de wereld
letterlijk in brand stond omwille van de massaal oprukkende tanks,
oorlogsschepen en door mens en machine afgevuurde en afgeworpen projectielen. 
Uitstoot CO2? Massaal en massief. Zullen we even relativeren? Maar het was nodig
om onze vrijheid terug te krijgen.

Werd er in 1953 na afloop van de watersnoodramp in Nederland gesproken over
een oorzaak van een veranderend klimaat? Door de miljarden jaren heen is het
klimaat talloze keren veranderd.

Nu we denken veel kennis opgedaan te hebben en deze te kunnen beredeneren. In
verhouding tot de vroege menssoorten denken we alles te weten waarmee we ons
eigen relativeringsvermogen ook zijn vergeten. Een periode van enkele tientallen
jaren tot honderden jaren stellen  verhoudingsgewijs niets voor.

De zeespiegel kan zakken en kan stijgen. Pech, soms een gebiedje en wat
mensen weg. Micro gezien triest, macro gezien betekent het niets. In plaats van
duizenden miljarden te steken in allerlei hippe milieumaatregelen kun je beter
zorgen voor een bescherming zoals waterkeringen in dichtbevolkte gebieden. In
Rotterdam hebben we niet voor niets de Maeslantkering. Immers de Maasstad moet
beschermd zijn tegen hoogwater bij springtij. De Deltawerken in Zeeland zijn er
ook niet voor niets.

We gaan naar het Nederlandse Hoorn aan het Markermeer. In opdracht van het
hoogheemraadschap wordt er gewerkt aan de versterking van de “dijken. Je moet
dus anticiperen op eventuele problemen die nu al aannemelijk zijn. Mensen willen
aan het water wonen en de verstedelijking uitbreiden. Dat gaat niet ongestraft.

Water was er eerder als de mens, want zonder water is er geen enkel leven
mogelijk. Misschien maar goed dat het water de mens terugdringt en af en toe een
voorbeeld stelt door mensenlevens te nemen. De mens moet in de natuur zijn
plaats kennen.

Infrastructuur om de voeten droog te houden, zoals keringen en polders Ze
bestaan al zo lang.. Dit zijn gewoon non-ideologische beschermingswerken  tegen
de grillen van moeder natuur.

De Maas, tja de Maas. Een rivier die in Frankrijk in de regio Champagne en
de Franse Ardennen ontspringt en langs kalkafzettingen uit het eerder vernoemde
Krijt zich dus via La France een weg baant naar België, daar door Luik stromend,
door Maastricht trekt en zo uitkomt in de Maasstad Rotterdam.

Daar gaat nogal wat water doorheen. Beste manieren om overstromingen buiten de
deur te houden? Uitdiepen en kanaliseren.

Denk ook aan gigantische ondergrondse  noodbassins aanleggen, waarbij het water
opgevangen, gezuiverd en nadien bewaard wordt voor als we periodes van
langdurige droogte hebben.

Eigenlijk doen we dat al eeuwen. De regenton is geen nieuwe uitvinding. Het is
een tijdje uit de mode geweest, maar we zien ze overal weer verschijnen.

Denk nog eens aan de regenput. Daar bewaarden we water. We deden dit eeuwen lang
alvorens we het water lieten afvoeren via het riool.

Als de kolken langs de weg door of in opdracht van de overheid niet goed
gereinigd worden krijgen we wateroverlast. Simpeler kunnen we het niet maken.

Dus goed in de gaten houden of uw openbaar bestuur, lokaal, regionaal,
provinciaal of nationaal wel goed zorg draagt voor de kolkenreiniging langs de
wegen.

Het lijdt geen twijfel dat we goed moeten omgaan met de natuur, maar de natuur
heeft ook een eigen wil. Als de mens het “uithangt” slaat de natuur terug. De
verstedelijking en maar binnenhalen en vervolgens opeen pakken van vaak kansloze
en zich snel reproducerende types heeft noch voor het klimaat der natuur, noch
voor het klimaat van veiligheid noch voor het sociale klimaat iets goeds
betekend. Parijs, de banlieus van beton en een forse lading crapuul versus het
centrum met stadsnatuur op de Promenade Plantèe. Het leven is een kwestie van
realistische keuzes maken en geen ideologische sprookjes beogen.

De maakbare samenleving is een vies sprookje van wereldvreemde ideologieën met
een ranzig smaakje en kostenposten ten laste van burger en bedrijfsleven.
Voorbeeldje? Vlaanderen liet achterlijke borden plaatsen met “Kijk! Hier werken
wij aan een ecologische berm”, terwijl u uw ogen op de weg dient te houden. Doet
u dat niet dan veroorzaakt u een ongeval waarbij politie, brandweer, ambulance
en de takeldienst moeten uitrijden met de daarbij behorende verstookte
brandstoffen + de kosten van verspilling van geproduceerd metaal, verf en het
plaatsen van die krengen op kosten van de Vlaamse belastingbetaler. Ben je dan
als bedenker vanuit de Vlaamse overheid gestoord of compleet gestoord? Je kunt
de burger niet eeuwig manipuleren en blijven voorliegen. Maar menig idealist,
ambtenaar en bestuurder komen wel in aanmerking voor de betiteling
“Afserveren van deze mensen brengt de beschaving geen schade toe”

.

Het is een kwestie van redelijk nadenken en van de eventuele of vermeende noden
een deugd maken. Maar de muren die de huidige dogma´s vormen, zullen eerst 
spreekwoordelijk met TNT opgeblazen moeten worden zodat er niets van over
blijft.

Met conclusie:

Het groene denken van de overheid steelt en verspilt uw zuur verdiende centjes en
laat u dus niet manipuleren. Dus kwamen er olifanten met een grote snuit, ze
aten de komkommers op en bliezen het verhaaltje van de klimaatfanatici uit.