Over de EU: De utopie van de maakbare samenleving en andere Brusselse perikelen
Peter Vincent Schuld / 6 jaar
4 november 2018
0
14 min read
Lezers:120
Over de EU: De utopie van de maakbare samenleving en andere Brusselse perikelen
door Peter-Vincent Schuld
De kritiek van veel burgers op Europa is niet mals. Als het aan een bepaald deel van onze bevolking ligt, stappen we er morgen nog uit.
Dit is geen verhaal voor of tegen de EU. Dit is een verhaal van vragen, vragen om vragen en zoeken naar antwoorden.
Zoeken naar de waarheid. Een verhaal met kritische noten.
“Brussel” staat mijlen ver weg van de individuele burger. Zelfs het meest democratische element in Europa, het Europees Parlement kan hier op dit moment weinig verandering in brengen .
Het wantrouwen is te groot. Ooit ging de discussie over de badkamers en de inrichting van de werkkamers van de leden van het Europees Parlement, we spreken over eind jaren 90 van de vorige eeuw.
Er was fikse kritiek op de Economat, de supers speciaal en alleen bestemd waren voor de ambtenaren in Brussel ooit opgezet om tegemoet te komen aan de noden van de Brusselse ambtenaren uit de lidstaten die producten van “thuis” wensten te consumeren. een aantal van deze producten waren in de normale Brusselse winkels niet te verkrijgen, maar de super bood ook tal van andere zaken aan. De winkels kwamen onder vuur te liggen omdat de prijs de de ambtenaren voor hun producten de indruk van “tax free” wekten.
Maar doen veel Europeanen niet het zelfde als zij emigreren naar de zon overgoten landen in het zuiden van Europa. Producten zoeken uit het land van origine. Het wel en wee rond iedere internationale organisatie met veel personeel en een dito bureaucratie kent problemen
qua imago bij mensen die nooit iets te maken hebben met dit soort organisaties en de werking daarvan.
Nog steeds leeft bij veel mensen het idee dat er alleen maar in luxe geconsumeerd wordt op kosten van de belastingbetaler. Het mag zeker niet ontkend worden dat onder Europese ambtenaren en politici er ook opportunisten zitten. Qua salariëring voor bijvoorbeeld. Bij Europarlementariërs moet evenwel wel weer in ogenschouw genomen worden dat hun salaris dat zij maandelijks ontvangen, gelijk is aan dat van hun collega’s in de nationale parlementen van de lidstaten. Zo kan het zijn dat een Italiaanse parlementariër tot 3 keer meer verdient dan zijn Nederlandse collega.
.
Een gebrek aan transparantie veroorzaakt een waas onwetendheid vermengd met wantrouwen. Dat haal je niet zomaar weg. Een beslissing van het Europees Hof dat stelt dat volledige inzage in declaratiebonnen van leden van het Europees Parlement een schending van de privacy zou zijn
draagt zeker niet bij aan de transparantie. Ongeveer 13 jaar terug onthulde de Duitse zender Sat1 dat in 90% van de toiletten sporen van cocaïne waren aangetroffen, terwijl die in de toiletten van de Duitse Bondsdag het slechts zou gaan om 80%.
.
In de internationale stad Brussel zijn er natuurlijk tal van geneugten te vinden. Bars en restaurants waar men elkaar naar het werk treft, tot en met een bloeiende bedrijvigheid van escortbureaus. Ook ambtenaren en politici hebben zo hun behoeften en vormen geen uitzondering op mensen zoals u en ik.
–
En waarom zouden ze een uitzondering moeten vormen?
Niets anders dan gewoon menselijk gedrag dat een beetje een gouden randje kent die in de ogen van veel mensen die het internationale politieke en zakenleven niet gewend zijn op wat afgunst kan rekenen.
.
Het gaat natuurlijk wel ergens over. En als er ergens over wordt nagedacht en er wordt gewerkt met de hersens, ongeacht of je het eens bent met de politieke uitkomsten daarvan dan komen er bepaalde eigenschappen van mensen naar boven. Eigenschappen die je ook terugziet aan universiteiten. De hogere intellectuele uitdaging leidt per saldo tot
een intensievere beleving van zaken als eten en seksualiteit. Daar is niets vreemds aan. Hoe complexer de vraagstukken zijn, des te complexer en intenser is de hang naar ontlading. Ja, de vraagstukken zijn complex, uiterst complex.
.
Neem als voorbeeld de Brexit. Zoals u ziet rond de problemen van de Brexit levert dit een reeks aan nieuwe problemen op. Los die maar op. Of u nu voor- of tegenstander bent van (verregaande) Europese samenwerking. De situatie is zoals deze is en daar hebben we mee te dealen.
.
Om even bij de de Brexit te blijven.
.
Uit een “relatie” stappen betekent dat je of een deel van je vermogen kwijt raakt en in het ergste geval ben je overgeleverd aan de bijstand en hang je aan het financieel infuus. De mensen die bezig zijn met het vorm geven van de situatie na 29 maart 2019 staan onder enorme druk, zowel aan Britse als aan Europese zijde. Stress, ja de ambtenaren en diplomaten staan bol van de stress.
.
Laten we Nederland even als voorbeeld nemen.
.
De Nederlandse economie, dus uw portemonnee draait bij de gratie van de handel die er gedreven wordt.
Import en export. Wat we met zijn allen door onze kelen rossen en in onze (online) winkelwagentjes smijten, de prijs van het product of de hoeveelheid geld die we te besteden hebben, valt of staat hoe het er met onze economie voor staat. Het handelen en reizen is nog makkelijker geworden met een interne markt, dus open grenzen.
Nederlanders staan voorop als het om handel gaat. Dat was al tijdens de periode van de VOC en aan de Nederlandse handelsgeest is er nog niets veranderd. Hoe eenvoudiger er handel gedreven kan worden, hoe minder bureaucratie, hoe meer er verdiend kan worden des te meer u in uw portemonnee overhoudt. Tenminste als er niet te veel Rode en Groene politici voorstellen doen die aangenomen worden, om hetgeen u verdiend heeft af te romen ten gunste van de staatskas.
Niet vergeten dat als u stemt op een bepaalde partij, u ook stemt over de afroming van uw verdiensten door de fiscus. Immers de fiscus voert louter de politieke besluiten uit.
.
Terug naar Europa.
.
Nogmaals dit is geen verhaal voor of tegen de EU. Het is een verhaal over feitelijkheden, over waarheden, die noch u, noch ik verzonnen hebben.
Een groot deel van de zorgen van de Nederlandse, Belgische en andere Europese ingezetenen hebben te maken met veiligheid en immigratie. In de beleving van de individuele burger spelen zaken als klimaat feitelijk veel meer een ondergeschikte rol.
.
Zoals al eerder gezegd, criminaliteit en terrorisme ban je niet uit door (alleen) de grenzen dicht te smijten. Bestrijd je criminaliteit wel door de grenzen dicht te gooien? Hoe vinden we een balans tussen het makkelijk reizen en zaken doen en het weren van ongewenste figuren die het slecht voor hebben met mensen zoals u en ik. De mate waarin Brussel uw veiligheid serieus neemt heeft nadrukkelijk ook te maken met welke politieke wind er in Brussel waait. Een sociaal-democratische of linkse wind is per definitie minder strikt jegens immigratie en wil nog wel eens achter de feiten aanhollen waar het zaken als terrorisme aangaat. Anderzijds is er het inherent aan de sociaal-democratie dat de samenleving in hun ogen maakbaar is. Dus met andere woorden, sociaal-democraten bepalen erg graag wat u wel en niet mag doen in uw leven. Het collectief gaat in de ogen van de socialisten altijd voor op de vrijheid van het individu. Het is maar dat u het weet. Hoe meer sociaal-democratische regeringsleiders er in de EU zijn, des te grote de sociaal-democratische invloed in de Europese Commissie. Hoe linkser er gestemd wordt tijdens de verkiezingen voor het Europees Parlement, hoe linkser de wind zal zijn die vanuit het Europees parlement waait.
.
Met andere woorden als de Europese burgers gezamenlijk rechtser zouden gaan stemmen, zouden velen van u die nu sceptisch staan tegenover de EU, tenminste in theorie, wellicht toch wat meer vertrouwen krijgen en zou de regelzucht vanuit Brussel vanzelf wat afnemen. Het is maar waar u voor kiest als u uw verantwoordelijkheid als stemgerechtigde uitoefent.
Maar de burger maakt zich terecht grote zorgen over de veiligheid. Rond trekkende bendes, migranten die zeer zware misdrijven begaan en terrorisme.
De eerlijkheid gebiedt ook om te zeggen dat er een aantal zeer goede kanten zitten aan Europese samenwerking.
U moet als lezer, als burger weten dat er geen enkele handeling tussen (lid)staten kan worden verricht zonder
een juridisch bindend verdrag, een juridisch kader. Immers in principe is ieder staat soeverein.
Zoals gezegd, boze burgers vragen om meer veiligheid en tegelijkertijd meer respectering van de soevereine staat waarbij ze toe behoren. De eerlijke vraag is in hoeverre er een balans te vinden is tussen deze twee tegenstrijdigheden, want in de open wereld van vandaag waarin we even zo makkelijk met een vriend in Oostenrijk of Italië communiceren zonder grensovergang op onze smartphone worden grenzen eigenlijk wel heel abstract.
Nog maar eens een voorbeeld:
Door politieke besluiten, gemaakt door politici, zitten we met lieden opgescheept die het met onze democratische rechtsstaat niet zo nauw nemen. Met name Angela Merkel heeft Europa geen goed gedaan met haar “Wir schaffen dass”-beleid. Eenmaal binnen Europa, kan men zich vrijelijk bewegen. We hebben de drama’s zien voltrekken ten gevolge van het handelen van Merkel.
.
Tegelijkertijd staan de politie-organisaties onder druk omdat zij onder het juk van de politieke correctheid niet etnisch mogen profileren. Nu ga ik u een geheimpje verklappen. Laten etnisch profileren en speurdersinstinct nu net in elkaars verlengde liggen, dan wel zijn ze parallel lopend aan elkaar.
Vraag je aan agenten in Brussel, Rotterdam, Duisburg en Parijs naar wie hun aandacht uitgaat. De antwoorden zullen, onder het gesternte van het vertrouwen, exact het zelfde zijn.
.
Zo krijgen we onder het juk van de politieke correctheid de “Arabische invloed” van het niet zeggen wat je denkt en gewoon het tegenover gestelde doen van wat je zegt.
Laat die agenten met hun specifieke kennis en gelijkaardige ervaringen elkaar maar helpen en bijstaan.
Zo vreemd is een buitenlandse agent op Nederlandse bodem niet. Neem nu het evenement Tour de France, als de tourkaravaan Nederland of België aandoet wordt deze in Nederland en België onder meer begeleid door Franse gendarmes.
Laat de diverse politie-organisaties en inlichtingendiensten in het veld goed samenwerken.
Maarrrrrr……om een samenwerking te kunnen hebben en informatie uit te wisselen heb je nu eenmaal een juridisch kader nodig. Immers normaliter mag een agent uit het ene land niet opereren op het grondgebied van een ander land.
.
Verdragen zoals het Benelux Politie Verdrag maar ook de Euregio samenwerking die we hebben met de Duitse politie maakt het allemaal makkelijker en zijn er al heel wat boeven achter gaas verdwenen die dachten dat ze achter de grens veilig waren voor de handen van justitie.
Kijk, laten we weer eens eerlijk zijn:
Men neme een bende terroristen die zeer snode plannen hebben.
Men neme een permanent korps van politiemensen die de bevoegdheid hebben om door heel Europa op te treden, op te sporen, onderzoeken te verrichten en aanhoudingen te mogen verrichten maar ook hun dienstwapen te dragen en te gebruiken.
Ik verzeker u dat de aanpak van dit soort ellendelingen een stuk makkelijker gaat zonder bureaucratisch oponthoud van toestemming vragen of we wel op elkaars grondgebied mogen werken.
Wat zou u tegen een Europese variant van de FBI hebben? Wat zou er tegen zijn? Ik denk dat er tegen deze soort van samenwerking eerder tegenkanting komt vanuit linkse hoek dan van uit rechtse kamp van “pro law & order”.
.
Agenten die ook echt wat direct kunnen doen als de zaken daadwerkelijk uit de hand dreigen te lopen. Zou u er een probleem mee hebben als de Spaanse of Franse agent de bedoelde gevolgde terrorist zonder probleem van jurisdictie de verdachte ook in Duitsland kan aanhouden en dat de Nederlandse agent in Zweden ook bevoegd is om in het uiterste geval, als de situatie het niet anders toelaat, wat geschoten lood in de verdachte terrorist te pompen?
Ik vermoed dat de afkeer tegen de EU op hele andere terreinen ligt. Op het gebied van ongebreidelde uitbreiding, het vermeend verkwisten van gelden, het teveel bemoeien met het privé-leven van burgers.
.
Dus in zekere zin heeft Brussel haar vijanden deels aan zichzelf te wijten.
Volgend jaar zijn er verkiezingen voor het Europees Parlement. Waarom zoekt u, waarde burger en lezer geen contact met uw Spaanse, Deense, Italiaanse of Griekse vrienden die u wellicht heeft leren kennen op vakantie. Ga naar elkaars grieven luisteren en pas daar uw stemgedrag op aan. Het is maar een idee. Probeer het eens. Die verkiezingen zijn er volgend jaar toch, of u nu voor- of tegenstander van de EU bent.
Natuurlijk is het te begrijpen dat u van een teveel aan bemoeizucht doodmoe wordt. Een gevolg aan te veel bureaucratisch denkende mensen van socialistische en andere linkse origine.
Maar er gebeuren ook goede zaken in Europees verband.
Denk aan het Europees keurmerk voor de productveiligheid van medicijnen, speelgoed en elektronica.
Is dat zo verkeerd?
Zeker in China worden er nogal wat goederen geproduceerd die de productveiligheidseisen niet kunnen doorstaan.
Dan is het product verboden en zo voorkomen we dat er achteraf gezegd wordt “ja mijn kind is er aan doodgegaan, hadden we dit niet kunnen voorkomen?”.
Willen we terreur en criminaliteit stoppen?
Willen we onze landen veiliger maken?
Willen we inspraak hebben wat er in ons land gebeurt en in Brussel gebeurt?
Heeft u genoeg van wat in uw ogen oeverloos en onnodig bemoeien is?
Dan moet u vooral stoppen met onderling klagen, maar zorg dat in Brussel uw stem gehoord wordt.
Als u vindt dat er zaken anders moeten, spreek!
Nee niet alles in Brussel gaat goed en gewenst, verre van dat. Denkt u dat de nationale budgetten voor ontwikkelingssamenwerking de enigen zijn waar de belastingcenten in geduveld worden. Niets is minder waar.
Ook de Europese Unie heeft zo haar projecten over de gehele wereld waarvan mij de noodzaak even ontgaat.
De bevolking van de lidstaten heeft de nationale regeringen een mandaat gegeven om een x hoeveelheid geld te spenderen aan deze activiteit, maar heeft geen mandaat gegeven dat Brussel op haar beurt ook nog eens projectje links en rechts in Rwanda of Cambodja financiert.
Vindt u dat Europese politici disfunctioneren of niet eerlijk zijn? Wat let u om u zelf verkiesbaar te stellen?
Wat let u om zelf de discussie aan te gaan….op inhoud.
.
Wat wij ter redactie nooit goed begrepen hebben is dat we maanden terug u, lieve lezer, gevraagd hebben om concrete vragen aan onze redactie te stellen, om concreet een specifieke ergernis aan ons kenbaar te maken, zodat we op onderzoek uit konden gaan en de waarheid boven tafel konden halen. Links en rechts op de sociale media werd er een hoop op Brussel afgegeven, het stuk werd zeer goed gelezen, maar niet 1 concrete vraag belandde in onze mailbox “newsdesk@factsfound.news”.
.
De mensen op onze redactie hebben voor een aanzienlijk deel hun strepen verdiend in de onderzoeksjournalistiek.
Uw schrijver in deze is nauw betrokken geweest bij het onthullen van een paar grote Europese schandalen die de Europese Commissie onder leiding van Santer de kop gekost heeft.
Op de achtergrond, zodat we ons ook konden bewegen zonder herkend te worden. Ons team is niet beroerd om (veiligheids) risico’s te nemen niet te beroerd om niet aardig gevonden te worden. Al zetten ze ons bij wijze van spreken vast. Het boeit ons voor geen meter als het gaat om de waarheid boven tafel te halen en niemand legt ons het zwijgen op en al helemaal niet als wij de waarheid boven tafel hebben gehaald. Wij zijn er voor u, lieve lezers.