Twee redacteuren van Facts Found laten hun gedachten gaan over de perikelen
inzake de Brexit In twee stukken op deze pagina ventileren ze hun gedachten.
Redacteur Jan hangt de klok op, Redacteur Peter hangt de rest op. Nog even
kort aandacht voor het gemuteerde virus dat in het Verenigd Koninkrijk
opdook en van ons de naam Coronation virus meekreeg. Always look on the
bright side of life.

Door Jan Schils

Brussel – Terwijl de onderhandelaars van de Europese Unie en het Verenigd
Koninkrijk de ene deadline na de andere zonder gevolgen laten voorbijgaan in de
hoop om uiterlijk op 31 december a.s. een zachte landing zonder kleerscheuren
mogelijk te maken voor de wederzijdse definitieve scheiding (Brexit), is er
misschien toch een lichtpuntje aan de horizon om tijd te kopen door de klok
eenvoudig weg terug te zetten. D.w.z. het met onmiddellijke ingang aanvaarden en
invoeren van de ooit eerder op een ander vlak beproefde methode, die het
mogelijk moet maken om zonder gezichtsverlies voor beide partijen een
(tijdelijke) oplossing te vinden in de vorm van een verschuiving van de deadline
van 31 december naar bijvoorbeeld een nader te bepalen datum in januari 2021.
Gedurende deze “afkoelings- en bezinningsperiode” dient de status quo van voor 1
januari 2021 uiteraard te worden gehandhaafd, d.w.z. dat alle bestaande regel-
en wetgeving onveranderd blijft nageleefd worden door alle lidstaten, inclusief
het VK. Dat zou meteen de reusachtige problemen inzake het vrij verkeer personen
en goederen, die zich momenteel in en rond het VK voordoen, tot een begin van
oplossing en daarna tot een normale toestand, kunnen brengen. Dat herstel van
het personen- en goederenvervoer is natuurlijk wel onderworpen aan de strenge
coronamaatregelen, die momenteel zowel in het VK als door verschillende
EU-landen ten aanzien van dat land werden genomen

Bij deze mogelijke uitweg voor de Brexit impasse, waarvoor ook en vooral door de
explosieve uitbreiding van de corona epidemie een akkoord niet wordt
vergemakkelijkt, denken we terug aan de Nederlander Sicco Mansholt, jarenlang de
topman van de Europese landbouwpolitiek in Brussel. Als Europees
landbouwtoponderhandelaar in de jaren zestig slaagde hij er aanvankelijk maar
niet in om de EU-lidstaten tot een akkoord te bewegen over de invoering van
uniforme landbouwprijzen met name voor granen en melk. Verschillende landen
moesten daarvoor buitengewoon zware concessies doen, maar weigerden ook na tal
van nachtelijke marathonvergaderingen door de knieën te gaan. Ten einde raad en
de fysieke uitputting nabij gingen de Europese landbouwministers (toen nog een
beperkt gezelschap) wat al te graag in op het voorstel van Mansholt.

Belachelijke EU-eis

Ofschoon premier Johnson een patent schijnt te hebben op het maken van
bokkesprongen en zelfs binnen een kort tijdsbestek nogal van mening verandert,
was  hij het gisteren nog eens met zijn minister van milieu (George Eustice),
toen deze verkondigde dat de EU “belachelijke eisen” stelde op het gebied van de
visserij. Het VK wil de EU visserijrechten voor drie jaar toestaan, maar Europa
eist “eeuwigdurende rechten”, een eis die zelfs internationale juristen totaal
buiten elke proporties noemen en onhaalbaar voor het Europese Hof van Justitie.

Ook over het “eerlijke speelveld” (concurrentiewetgeving) worstelen beide
partijen verder. Londen wil niet toegeven dat de EU straks tegenmaatregelen mag
nemen als de Britten de Europese regels voor bedrijven te veel versoepelen en te
royaal staatssteun verlenen. Op dit vlak lijkt een akkoord haalbaar, want dat is
duidelijk in het belang van beide partijen. Ook over de vraag welke instantie
bevoegd is bij geschillen tussen beide partijen, was er dinsdag nog geen begin
van toenadering.

Horrorscenario

Bij het ramen van de schade door de Brexit voor de Britse economie wordt van
EU-zijde (officieel en in de mainstream media) maar al te graag met
horrorscenario’s gegoocheld. De economie zou tussen de 20 en 30 procent
inkrimpen en het aantal armen onder de bevolking zou met minstens 20 procent
toenemen door een explosie van de werkloosheid. Maar laten we ook de gevolgen
voor de EU-landen niet wegstoppen. In sommige sectoren en regio’s staan ook
tienduizenden banen op de tocht en dreigen honderden bedrijven, die zaken doen
met de Britten, om te vallen.

Elitair Brussel

Bij alle scenario’s die worden bedacht, moet men een ding niet vergeten: De
Britten hebben door de geschiedenis heen bewezen een moedig, trots en
ondernemend volk te zijn on barre en betere tijden. Dat ze hun soevereiniteit
terugwinnen op een deels ondemocratisch regime in Brussel, spreekt de bevolking
aan. Laten we ook niet vergeten dat de Brexit deels het gevolg is van het gebrek
aan democratie en een teveel aan machtswellust in wat het elitaire “Brussel”
wordt genoemd.

________________________________________________________________________

door Peter-Vincent Schuld

Oeps, er is een mutatie van het corona-virus gevonden in de UK. De ferry’s varen
niet meer, vliegverboden, inreisverboden. Mensen die reizende zijn moeten
zichzelf maar redden. Het werd met de dag heftiger.

De Britse pers meldt dat het virus dodelijker zou zijn, na alle informatie die
ter beschikking is, te hebben gewikt en gewogen lijkt het alleen besmettelijker
te zijn. Dikke rijen met vrachtwagens in de havens. Maar Frankrijk gooit de
grenzen weer open. Je moet alleen een negatieve PCR-test kunnen voorleggen.
Want, niet alleen de schoorsteen van de ferry moet roken, die van de economie
eveneens.

Supermarkten dreigen zonder voorraden komen te vallen. Maar wat eveneens een feit
is dat Europese (ook Nederlandse en Belgische) leveranciers die hun etenswaren
en andere goederen slijten aan de UK op dit moment niet kunnen leveren, en dat
er zonder een handelsakkoord inclusief een douane-unie er op 1 januari de
prijzen voor de Britse consument de hoogte in schieten en dat de gevolgen voor
bedoelde leveranciers desastreus kunnen zijn. Immers als je niet levert, krijg
je ook geen centjes en er wordt totaal niet gesproken over enige compensatie
door de overheden.

Het lijkt op een voorproefje wat de Britten en de Europese Unie te wachten staat
inden er een harde Brexit komt. Die harde Brexit kent alleen maar verliezers aan
de zijde van de Europese Unie en Britse zijde. Volstrekt zinloze exercities die
de burger aan beide zijden van het kanaal handenvol met geld kosten. Wat denkt u
van het optuigen van hernieuwde douanecontroles?

Over deze problemen heeft de Britse pro-Brexit stemmer niet nagedacht en
het werd hem ook niet verteld dat de Britse afhankelijkheid van producten uit de
Europese Unie zouden kunnen leiden tot aanzienlijke prijsverhogingen.

Zoals altijd, politici en veel media vertellen maar de helft van het hele
verhaal. Waar het hier omdraait? Importheffingen. Als de huidige douane-unie op
31 december 24.00 uur afloopt, en er is geen handelsakkoord dan gaan de Britten
importheffingen opleggen aan de goederen die het Verenigd Koninkrijk binnen
komen en de lidstaten van de Europese Unie in Europees verband gaan
importheffingen opleggen aan goederen die vanuit Groot-Brittannië de EU
binnenkomen.  Het internationaal handelsverkeer buiten een douane-unie om is
geregeld via de internationale handelsafspraken die bestaan in WTO-verband
(World Trade Organization)

Dat het Verenigd Koninkrijk een land is dat ligt op het Europees continent
is een geografisch feit. Dat het geen deel meer wilde uitmaken van de Europese
Unie valt zeker wel te begrijpen, maar het is niet verstandig. Uiteindelijk
snijden de Britten zichzelf in de vinger. Zelfs de Britse hardliner en “Iron
Lady”, Margareth Thatcher,  helaas overleden, had zich, omwille van haar
inzichten en staatsvrouwschap blijven een positie opgeëist aan de Europese
onderhandelingstafel. Immers, wie de EU verlaat, spreekt niet meer mee en heeft
geen invloed. Het was haar gouden regel om niet met verdragen te breken, juist
om de invloed te behouden. Deze intelligente benadering, hoe hard je het spel
ook speelt heeft Boris Johnson niet aan de dag gelegd. Dus was de Britse
journalistiek eerlijk? Nee! Waren de Britse politici eerlijk? Nee! Waren de
Europese politici eerlijk? Nee! Waar moet je dan als burger dan op vertrouwen?

De Britse premier Boris Johnson is oud-journalist,en oud EU-correspondent en dus
onze voormalige collega.  De manier waarop je zaken opschrijft en kan
richtinggevend zijn in de vorming van de publieke opinie. Laten we eerlijk zijn,
echt eerlijk. Kent u als de Europese verdragen en de inhoud + de betekenis
daarvan uit uw hoofd? Nee. Is niks mis mee. Of ik ze allemaal qua inhoud en al
uit mijn hoofd ken? Nee natuurlijk niet. Ik ken er veel en kan u de betekenis
ervan objectief uitleggen. U heeft het recht om deze zaken ter kennis aangeboden
te krijgen. Helemaal om uw nationale politici te kunnen betrappen als ze ergens
weer een eigen verhaal van maken. Als ik menig nationaal bewindspersoon een
Europees verhaal hoor uitleggen, dan zijn mijn gedachten niet zelden; “Hey
sukkel, je staat te liegen dat het gedrukt staat of je kent er niks van. Heb jij
je aanstelling als minister bij een pak kaakjes van de Aldi gekregen?”

De Britse pers heeft het gepresteerd om een groot deel van de Britse bevolking,
gek te krijgen, zoals de gehele pers de nu bevolking gek krijgt in relatie tot
de coronacrisis. Gingen de verhalen over de feiten? Nee, helaas niet. Is een
deel van de Britse kritiek op de Europese Unie terecht? Jazeker. Maar dat dient
aan de onderhandelingstafel uitonderhandeld te worden. De Britten hadden
gedurende het lidmaatschap van de Europese Unie in de Europese Raad van Staats-
en regeringsleiders een vetorecht.

De Britten zijn in de laatste eeuw tot twee keer toe de Europeanen op het vaste
land te hulp gekomen nadat het gedurende de Eerste Wereldoorlog en gedurende de
Tweede Wereldoorlog onder de voet werd gelopen door Duitsland. De kans dat
Duitsland dat nog een keer flikt is nihil. De democratische rechtsstaat is sterk
in Duitsland verankerd.Maar tot twee keertoe hebben ontelbare  Britse militairen
en militairen uit het Britse Gemenebest op het Europese vaste land hun leven
opgeofferd om ons hier uit de ellende te halen. Met deze gebeurtenissen in  het
achterhoofd had er wel een iets andere houding ten opzichte dan wel een meer
fatsoenlijke communicatie richting de Britten mogen zijn. Trouwens een eeuw
daarvoor waren het ook de Britten die bij de slag van Waterloo de troepen van
Napoleon een finale tik gaven. De geschiedenis blijkt zich vaak te herhalen.

Maar, lieve lezers. Wie in het Verenigd Koninkrijk en in Europa denkt dat
Groot-Brittannië van het Europese toneel verdwenen is zit er volledig naast. De
Britse militaire basis op Cyprus (lid EU) en de omliggende Britse
woongemeenschap is formeel Brits grondgebied. De Britse kroonkolonie Gibraltar
grenst aan Spanje.

De Britten uit Brussel weg? Vergeet het. Ze houden hun permanente diplomatieke
vertegenwoordiging bij de Europese Unie. De Britten zijn nog steeds lid van de
NAVO en dus hebben ze ook nog wat te zoeken op het politieke NAVO-hoofdkwartier
in Brussel en zowel de EU als de NAVO hebben allebei iets met elkaar gemeen.
Artikel 5 van het NAVO-verdrag stelt dat een aanval op 1 van de lidstaten een
aanval op allen is, artikel 42.7 van  het Verdrag  betreffende de Europese Unie
verplicht de lidstaten tot het verlenen van bijstand aan elkaar als één van de
landen gewapend wordt aangevallen. Laten nu de meeste lidstaten van de Europese
Unie  ook lid zijn van de NAVO op een handvol na. Op een of andere manier zal
het Britse veiligheids- en defensiebeleid nauw verweven zijn met die van de
Europese Unie. Maar ook dat werd de Britse kiezer niet verteld. De harde
soevereiniteit van Groot-Brittannië zal dus altijd beperkt zijn. Zowel in
politiek, economisch opzicht maar ook op het gebied van veiligheid moeten er
altijd wederzijdse afspraken gemaakt worden. De grap van alles? Een
sigarettensmokkel die afgelopen maand opgerold werd middels de inzet en
coördinatie door Europol en de Europese Fraudedienst OLAF werd geleid door?…… De
Britse douane.

Alles is met elkaar verweven alleen wordt het u niet altijd ter informatie
meegegeven.