door Peter-Vincent Schuld

Opgelet, dit stuk bevat ernstig sarcasme. Wie hier een te tere ziel voor
heeft gelieve de Margriet of de Libelle te gaan lezen.

De corona-maatregelen in Spanje beginnen echt te zot voor woorden te worden.
Roken op terrasjes en roken op straat is verboden als er geen 2 meter afstand
gehouden kan worden.  De Spaanse minister van Volksgezondheid Salvadoor Illa
heeft dit samen met de regionale autonome regeringen bekokstoofd. Wie is die
Illa? Natuurlijk een socialist van de Catalaanse Socialistische partij, hoe kan
het anders. Het zal eens geen linkse rakker c.q. rukker zijn die de vrijheid van
het individu probeert in te perken. Zoals ik al vaker heb gesteld. Socialisme is
een levensgevaarlijke ziekte.

Grap van het verhaal? Voor wat betreft de regio Madrid heeft de rechter inmiddels
een dikke streep door de rekening van de rode Illa gehaald.

Dus…dit vonnis kan zomaar overgenomen worden door andere rechters in andere
autonome regio’s.

Het rookverbod op terrassen en op straat was opnieuw de zoveelste dreun in het
gezicht van de horeca. Als er een sigaretje of een sigaartje na het eten er voor
de rokers, en dat zijn er meer dan de statistieken u willen doen laten geloven,
er niet meer inzit wegens mogelijke boetes. Nu waren er al de nodige stranden in
Spanje waar er niet meer gerookt mag worden van ver voor de corona-crisis. Wie
zegt dat er geen misbruik van de corona-crisis gemaakt gaan worden om de
vrijheid nog verder in te perken?

Drie avonden op een rij zijn wij gaan kijken in de horeca in het Spaanse Catral.
Horeca-ondernemers zijn woest en ziedend op de overheid. “Niemand staat op en
onderneemt iets” zegt een vrouw van een getroffen restaurantje in het hart van
Catral. Ze heeft overal plakkaten moeten neerhangen dat roken verboden is op het
terras.

Een Britse eigenaar van een horeca-gelegeheid, waarbij het water tot aan de
lippen staat is het ook meer dan beu net zoals zijn schare vaste klanten. Er is
niemand die een goed woord over heeft voor de maatregelen van de Spaanse
overheid. En het Chinese restaurant? Geen rookverbodplakkaat te vinden. Opeens
komt er een agent van de Guardia Civil binnen. Hij verlaat de Chinees met een
zak eten. Heeft de politie soms ook genoeg van alle steeds veranderende regels?
Heeft de politie nog wel zin om voortdurend burgers op de bon te gooien? Even
later zien we drie agenten van de Policia Local zich onderhouden met een groepje
Spaanse jongeren. De sfeer onder de anders zo relaxte Spanjaarden wordt er niet
beter op.

Maar waarom haalde de rechter in Madrid een streep door de maatregelen?
Onrechtmatige inperking van de individuele vrijheid en zulks is louter
toegelaten onder de afkondiging van de nationale noodtoestand.

Er zijn nogal wat Spaanse rechters die uitzonderlijk veel waarde hechten aan de
fundamentele vrijheden omdat het hier niet lang geleden een echte dictatuur was.

Nederlanders en Vlamingen moeten zich qua informatie veelal verlaten op de
“nieuwswebsite” Spanje Vandaag. Een politiek gekleurde website. Zo omschrijft de
website, waarvan de artikelen geen naam dragen van de auteur de mensen die in
opstand komen tegen de rigide corona-maatregelens als “corona-ontkenners
c.q.negationistas”. Vooral deze laatste term is uiterst ongepast omdat
negationistas de term is die gebruikt wordt voor Holocaust–ontkenners. Zo wordt
iedereen die deelnam aan een demonstratie in Madrid hieronder weggeschreven en
eigenlijk neergezet als “gekkies” terwijl de deelnemers om verschillende redenen
de straat opkwamen. Ik noem dat baggerjournalistiek, als je het al journalistiek
mag noemen. Immers het is niet veel meer dan overschrijven en herschrijven van
berichten uit de Spaanse media en de Spaanse versie van de Staatscourant.

Maar terug naar dat rookverbod.
De redenatie van de overheid was uitademen
van de rook (sigaret, elektrisch, sigaar) corona-overdracht kon impliceren. Wie
gaf dit advies? De Wereld Gezondheidsorganisatie WHO die tal van richtlijnen en
adviezen uitvaardigt. Al sinds jaar en dag voert dit onderdeel van de Verenigde
Naties een  hetze tegen het roken. Handig om onder het mom van corona burgers de
vrijheden verder te ontnemen. WHO the fuck……..

De Europese Unie is een democratische instelling, alles kan beter, maar het
is een democratische instelling. Dat is de WHO dus totaal niet. Op geen enkele
manier valt door de burger objectief te toetsen met welke motieven er welke
richtlijnen worden uitgevaardigd. Wordt er invloed gekocht? Zo nee perfect, zo
ja wie heeft er invloed of wie koopt zich invloed en met welke motieven. de WHO
is niet transparant. Punt!

Landen zijn vrij om ze te volgen of naast zich neer te leggen. Echter op geen
enkele wijze kent de WHO een democratische controle. Op wat ze doen moet
iedereen en alles de WHO maar op haar “blauwe ogen” vertrouwen.

Die tijd is voorbij. De Amerikaanse president Trump zette al het mes in de
Amerikaanse bijdrage van de WHO. Niet alleen de lidstaten van de WHO dragen bij,
ook particuliere donaties worden ontvangen waaronder die van de Bill &
Melinda Gates Foundation. De kritiek van Trump is dat de WHO zich veel te veel
focust op China en vervolgens danst naar de pijpen van China.

Wat vaststaat is dat de WHO via uiterst uitgekookte campagnes het “bewustzijn”
inzake gezondheid wil bevorderen. Met andere woorden propaganda. Als de WHO zich
louter bezig zou houden met wetenschappelijk onderzoek, onafhankelijk en
integer, dan zou er niks aan de hand zijn. Maar de WHO is een politiek nest .
Van benoemingen tot uitvoering, alles is politiek beladen. Er is in mijn ogen
geen enkele reden om de WHO in haar geldverslindende existentie te laten door
bestaan.

Op enkele kilometers van het kantoor van de WHO in Geneve is het hoofdkwartier
gelegen van het onafhankelijke Internationale Rode Kruis. Breng daar het
wetenschappelijk onderzoek en de aanpak van grote crises onder en je bent van de
WHO af. Kan dat lelijke gebouw ook meteen tegen de vlakte.

Propaganda verdient geen cent. De geniepigheid waar ik de invloed van de WHO
overal ter wereld ben tegen gekomen, ook in de anti-rooklobby irriteert me
mateloos. Ontkoppel wetenschap en propaganda. Graag vandaag nog.

Vooral de wijze waarop NGO’s, lobbyclubs en overheden in de antirooklobby zijn
gestapt, de wijze waarop er brainwashing wordt toegepast met inbegrip van
familiale ruzies en sociale uitsluiting, stoot mij tegen de borst en dan word ik
opstandig. Overigens wie heeft er hier iets tegen zwarte longen. Dat is
discriminatie. Black Lungs Matter. “Raciest”

Ik herinner mij nog de dagen dat ik in Central Park in New York rustig mijn
ommetje ging maken. Een bekertje koffie, een sigaretje. Gewoon mijn manier van
leven. Een aantal jaren brak het moment aan dat het verboden was om in Central
Park een sigaretje op te steken terwijl door en om het Central Park zich
dagelijks vele duizenden voertuigen begeven die mogelijkerwijs meer uitstoot van
schadelijke stoffen veroorzaken dan die sigaretjes die ondergetekende en anderen
vermeend zouden veroorzaken.”Amerika, land of the free”. Vergeet het. De
gezondheidspropaganda en de daarop volgende maatregelen hebben veel plaatsen in
de VS een stuk minder vrij gemaakt. Als het al vrij was. immers het aantal
puriteinen in de VS is niet bepaald gering te noemen.

Ik heb er een bloedhekel aan als anderen mij vrijheden ontzeggen die ik, kaderend
in het gegeven “zelfbeschikking” ervaar en wens te behouden. Niemand heeft zich
met mijn persoonlijk leven te bemoeien. Niemand en dus zeker geen overheid. Het
is niet voor niets dat ik in de regelzuchtige overheid maar al te graag het mes
wil zetten.

Is dit anarchistisch? Nee hoor. Je hebt in een samenleving een zekere ordening
nodig tot een bepaalde grens. Die grens zijn we allang overschreden.

Is er dan niks aan de hand. Oh jee ja, zoals ik herhaaldelijk gesteld heb, er is
een venijnig en niet ongevaarlijk virus onder ons. Wetenschappers en artsen zijn
toch wat verdeeld over de aanpak. Serieuze artsen die kritische geluiden laten
horen worden op sociale media verbannen en geweerd, hun bijdragen worden
verwijderd. Opnieuw plegen sociale mediabedrijven in hun vermeende of zogenaamde
strijd tegen fake news. Censuur dus.

Ook de Nederlandse Vereniging van Journalisten plaatste deze week al kritische
vragen bij de zogenaamde “fact checkers”. Als het om “volksgezondheid gaat” zien
we een wereldwijd propaganda-circus van heb ik jou daar. Doe dit, laat zus, doe
zo. Dit is verboden, dat wordt verboden. Het is begonnen met het roken.

Het werd wereldwijd verboden tijdens vliegreizen. Het is heel goed mogelijk om
technisch een systeem te verzinnen waarbij vliegreizigers de optie kunnen
benutten om eventueel tegen betaling van een meerprijs onderweg een sigaretje te
roken zonder dat iemand er last van heeft. Dit zelfde geldt voor de luchthavens
en treinstations.

Het is dus een politiek om het roken en dus de vrijheid om een sigaretje op te
steken onmogelijk te maken. Tel daarbij de aanhoudende campagnes dat roken
slecht is voor de gezondheid bij op en het publiek volgt in angst, beven en
eventuele strafrechtelijke consequenties.

Op deze manier van propaganda voeren, pure psychologische oorlogsvoering, wordt
het aantal anti-rokers steeds groter en ontstaat er kunstmatige meerderheid. De
toevoeging bij deze campagnes is dat vooral mensen uit lagere sociale klassen
blijven roken, iets wat notoire onzin is.

Het geeft de burger het idee dat indien hij rookt tot een maatschappelijke
onderklasse, zeg maar de laagste klasse in de samenleving behoort. Hoe
manipulerend! Hoe beledigend! Mensen die niet zelfstandig kunnen nadenken en
maar “volgen” en beïnvloedbaar zijn worden in deze lawine van sociale
uitsluiting meegezogen.

Persoonlijk doe ik daar niet aan mee. Ik weet dat roken mijn fysieke gezondheid
niet bevordert, maar het is mijn lichaam en de accijnzen die ik op mijn
sigaretten heb betaald dekken de eventuele medische kosten vierkant rond.

Enige weken geleden verbleef ik in een fatsoenlijk hotel in Noord-Oost Duitsland.
De anti-rooklobby heeft het zover gekregen dat er hotelkamers niet meer gerookt
mag worden. Vroeger waren er nog rokerskamers, maar mensen, veelal artsen die
mijn zelfbeschikkingsrecht niet erkennen wisten de politiek zover te krijgen dat
er een verbod kwam op het roken in hotelkamers. Ik word daar grimmig van. Ik
ging dus rustig uit het raam van mijn kamer een sigaretje roken in het zo goed
als lege hotel dat onder de corona-maatregelen zowat geen gasten en dus geen
omzet had. Er liep buiten wat personeel. Ik houd niet van stiekem doen, dus “my
ass”. Krijg ik een telefoontje van de receptie. Mijnheer Schuld, heeft u
gerookt? Ik antwoord zonder enige aarzeling gewoon “ja” op, ik houd niet van
liegen. Gewoon buiten het raam, vervolgde ik. Waarop de hotelklerk antwoordde
“dan moet ik u hierbij een waarschuwing geven”.  Om even de plaats te tonen waar
deze hotelaap stond antwoordde ik ” U heeft mij geen waarschuwingen te geven,
dat doe ik alleen, en u kunt de reservering  van de volgende nacht meteen
schrappen” De rest van de avond heb ik uit principe en uit protest gewoon op
mijn hotelkamer gerookt. Krijg maar een gezellige “Krankheit”. De volgende dag:
inpakken en wegwezen. Geen gasten betekent geen centen, zal ze wel leren. C’est
le ton qui fait la musique.

Om in Franse sferen te blijven begaf ik me enige tijd geleden in
Zuid-Frankrijk. In Cruers om precies te zijn. De Franse overheid heeft verboden
dat er nog onderscheidende merkgerelateerde sigarettenverpakkingen met peuken
worden verkocht.

Antraciet grijze pakjes met een merknaam in een betrekkelijk klein lettertype.

Slovenië en België volgden dit voorbeeld. Waanzin ten top. De tabakswinkels in
België net over de Belgische grens of net over de Franse grens zien er uit als
tabakspaleizen waar de rookwaar wordt aangeboden.

Ja, de sigaretten in Frankrijk zijn duurder, dan in België maar niet extreem veel
duurder. Toch loont een ritje over de grens altijd.

Maar ik neem eens een aantal uren plaats bij de het cafe annex Tabakszaak. Je
kunt in Frankrijk de tabakszaken sinds een eeuw herkennen aan een grote rode
puntig reclamebord met “Tabac” er op. Druk dat het er was. Een komen en gaan van
mensen die sigaretten wilden kopen. Er worden meer sigaretten verkocht dan
consumpties. Gouden zaken voor het kleine bedrijfje in het oude hart van Cruers.
Ik telde in een drietal uren tijd ongeveer 58 klanten die voor sigaretten
kwamen. Roken is dan wel slecht voor de gezondheid maar de staatskas vaart er
wel bij. Hoe hypocriet. Maar let op “drooglegging” zal er alleen maar toe leiden
dat er weer smokkel ontstaat. Die is er trouwens nu al.

2004: Goedkoop sigaretten inkopen in Luxemburg, lees verder na de foto’s

Het doet me denken aan de tijden dat er vanuit Nederland busreizen naar Luxemburg
werden georganiseerd om goedkoop sigaretten en shag in te slaan.Een opschrift
dat roken ongezond was volstond.

Nu moeten wij van de overheid kennis nemen van wat foto’s met een redelijk
afgrijselijk karakter, bovendien van een slechte kwaliteit die uitbeelden hoe
slecht roken wel niet is. Roken veroorzaakt slecht sperma!

Nou, da’s toch toppie in een wereld die overbevolkt is, lekker door blijven
roken. Terloops doet het me denken aan een andere propaganda-uiting die van de
roze parkeerplaatsen de voorbehouden zijn voor (aanstaande) moeders en kinderen.
Mijn antwoord? Wie 9 maanden een kind kan dragen, kan ook zakken met
boodschappen sjouwen. Ophouden met die slachtofferrollen voor iedereen en alles
die vermeend kwetsbaar is. Neem mijn vader, een verstokt roker, niet overleden
aan het roken, maar aan de gevolgen van dementie en een operatie die hem snel
bergafwaarts deed helpen. Kinderen die ouders zowat dwingen om te stoppen met
roken omdat ze dat op school hebben geleerd, Nog zo’n broeinest van tomeloze
indoctrinatie.

De Europese Unie speelt in deze ook een merkwaardige rol. Op het gebied van
Volksgezondheid heeft zij formeel geen bevoegdheid, zie de corona-crisis. Toch
speelde ze het in 2014 klaar om met instemming van de staats- en
regeringsleiders, op die van Polen en Roemenië nam om een verbod op de verkoop
van mentholsigaretten te bewerkstelligen. Een zaak die hier tegen werd
aangespannen bij het Europees van Justitie in Luxemburg sneuvelde.

Kortgezegd: De EU had het recht om de verkoop te doen verbieden zo goed als
Europa het recht heeft haar ingezetenen te verplichten kennis te nemen van
afschrikwekkende foto’s. Hoezeer ik in Europa geloof, hoe zeer ik het niet
zelden hartgrondig oneens ben met de besluiten die in Brussel worden genomen, er
is een verschil tussen het instituut en de poppetjes.

Ik ben het niet eens met die beslissing en ik vrees een rechterlijke dwaling.
Immers een mens mag toch consumeren wat hij wil? Heeft de overheid daar een
bevoegdheid in en zo ja in hoeverre? Daar valt toch wel wat over te zeggen. In
regel kom ik louter verstandige Europese rechterlijke uitspraken tegen. In deze
beginnen mijn wenkbrauwen toch wat te fronsen.

De vraag dient zich aan waarom ik aanhoudend kennis moet nemen van
overheidspropaganda? Waarom wordt mij het recht om informatie via reclame
onthouden en propaganda opgelegd. Niet dat het bij mij iets zou uitmaken.
Propaganda, reclame, sociale druk, (re)pressie heeft op mij 0,0 uitwerking,
integendeel.

Buiten de EU, op de Kaapverdische Eilanden zijn er nog steeds sigaretten met
allerlei smaakjes te verkrijgen. Of Rusland, Moldavië, Servië, Macedonië.
Allemaal interessante bestemmingen. Bij terugkomst uit bijvoorbeelde de
Russische enclave Kaliningrad wordt wel je auto omgekeerd door bijvoorbeeld de
Poolse douane. Je zou maar eens wat sigaretten teveel bij je hebben.

Dat roken slecht is voor de gezondheid staat wel vast. Echter er is iets
als “dat maak ik zelf wel uit . Of duursporten altijd zo gezond zijn voor je
lijf! Laat staan skivakanties. Er staat op de skilatten toch ook geen
waarschuwing dat skiën ernstige botbreuken kan veroorzaken?

Marathonnetje lopen, hardloopwedstrjd om jezelf of anderen te bewijzen wat voor
een bikkel je wel niet  bent. Op mij maakt het geen enkele indruk.
Ik wil
gewoon mijn sigaretje, en als ik in mijn goede bui ben, mijn Cubaanse sigaar.
Wel eentje van de beste kwaliteit. Maar het is niet mijn gezondheid die ik in
rook zie opgaan, ik zie MIJN vrijheid in rook opgaan. Dat zal ik nooit, maar dan
ook nooit accepteren.

Enfin van as kom ik, en mijn peuk en ik zullen tot as wederkeren.