Foto: © Europese Unie, geschreven door © Peter-Vincent Schuld

De voorzitter van de Europese Raad (van staats- en regeringsleiders) , Charles Michel, stelt zich verkiesbaar voor de Europese parlementsverkiezingen in de eerste week van juni van dit jaar.

Charles Michel gaat de kar trekken als lijstaanvoerder voor de Belgische Franstalige centrumrechtse  liberale partij Mouvement Réformateur (MR) .

Dat is op zich de man zijn goed recht. Daarnaast is het is volstrekt helder dat de functie van voorzitter van de Europese Raad en een zetel in het Europees Parlement niet met elkaar te combineren zijn.

Als hij verkozen wordt zal de Europese Raad een tijdelijke opvolger voor Charles Michel moeten kiezen, want zijn ambtstermijn loopt af in november van dit jaar.

Ik neem u even mee naar de drie politieke instituten van de Europese Unie. Je hebt het Europees Parlement, waarvoor er in juni dus verkiezingen zijn

Je hebt de Europese Commissie, waarvoor de lidstaten leden moeten voordragen die door het parlement door de “vleeskeuring” heen moeten

Dan hebben we de Europese Raad waar de gezamenlijke lidstaten middels hun staats- en regeringsleiders plus hun vakministers het Europees beleid definitief vorm moeten geven.

Iets waar de nationale regeringsleiders zich nogal eens achter verschuilen als er bindende afspraken gemaakt worden die nadien voor een lidstaat zoals Nederland slecht uitpakken en dan vervolgens “Brussel de schuld geven” terwijl ze zelf bij de besluitvorming betrokken zijn en zich met al het denkbare “tromgeroffel” kunnen  keren als ze dat willen. Een complex politiek die voor de gemiddelde burger hogere wiskunde is en waarvan het spel niet altijd even zo zuiver en transparant loopt als wenselijk en noodzakelijk zou zijn. De landen die zich wel voortdurend keren zoals Polen en Hongarije krijgen dan vaak de zwarte piet toebedeeld, terwijl ze niets meer doen dan acteren overeenkomstig het recht dat ze hebben.

Dat element wordt vaak buiten de “belichting” gelaten, want het past niet in het plaatje dat de goegemeente van de Europese Unie wenst te schilderen. Ja, de Europese Raad voorzitten is geen makkelijke functie en het vergt het nodige geduld, inzicht en beschaving om de club “FC Eujax” te leiden. Zeker als je te maken hebt met politieke rampen zoals de socialistische Spaanse premier Sanchez die de Spaanse grondwet maar blijft prostitueren.

Dat maakt het ook tot een ambt met het nodige gewicht op Europees en internationaal niveau. Een ambt dat vereist dat je ook in staat moet zijn je persoonlijke ambities terzijde moet kunnen en durven schuiven en voorrang te geven aan het belang van de burgers, de ingezetenen van deze Europese Unie. Ik schreef al vaker, het instituut Europese Unie is niet het probleem, het zijn de poppetjes, de mensen die het stuur in handen hebben, die voor ongewenste situaties kunnen zorgen. In een tijd internationale spanningen, oorlogen en andere uitdagingen moet je “staatslieden” hebben die zonder persoonlijke getinte ambitie.

De belangen van de ingezetenen tot de laatste snik verdedigen. Dat betekent dus je ambtstermijn uitzitten en niet halverwege de koers je racefiets aan de kant gooien. Je bent namelijk het “gezicht” namens de burgers en de 27 staats- en regeringsleiders van de Europese Unie.  In feite laat je de burgers en de 27 staats- en regeringsleiders in de steek en dat betekent ook een gebrek aan loyaliteit naar de burgers van de Europese Unie. Burgers die schreeuwen om gehoord en zich vertegenwoordigd te voelen. Immers, de grondgedachte achter de Europese Unie was ten voordele van de burger om deze in welvaart, vrijheid  en zonder oorlog te kunnen laten leven. Zeker in de afgelopen jaren (grosso modo gezien), hebben de dames en heren die optreden in het Europese circus zich dat amper of nauwelijks gerealiseerd.

Met regelmaat kwamen er signalen naar buiten dat het niet zou boteren tussen de voorzitter van de Europese Commissie enerzijds en Charles Michel anderzijds. Een onwenselijke situatie die vraagt om boven het eigen ego uit te stijgen ten voordele van onze medeburgers. Je zit er namelijk niet om je eigen ego een ontspanningsmassage te laten ondergaan.

Frans Timmermans

Over banencarrousel gesproken;. het kwam de Europese klimaatcommissaris Frans Timmermans allemaal duur te staan. De klimaatpaus in kwestie raaskalde er op los als een kaalkontige waterhoofdbaviaan en haalde de woede van het Europese bedrijfsleven en de Europese burger over zich heen. Wij hadden informatie dat het ook niet boterde tussen Timmermans en zijn bazinnetje Ursula von der Leyen en er zelfs een totaal onwerkbare situatie was ontstaan. Maar wij hadden de informatie slechts uit één bron. Weliswaar een betrouwbare bron, maar het was slechts één bron. Om dit hard te kunnen opschrijven heb je echt minimaal twee betrouwbare bronnen nodig. Dus wij moesten het laten bij de kop “Frans Timmermans op de rand van de politieke afgrond, wie geeft hem het laatste zetje”. Uiteindelijk waren er drie zetjes die hem in de afgrond lieten lazeren. Namelijk het drama queen houdend ego van Frans Timmermans, het opvangtehuis voor gesjochten eco-communisten, te weten GroenLinks-PvdA en de Nederlandse kiezer.

Nu zit Timmermans als onbeduidend fractievoorzittertje van de “Partij van het Waandenken” in de Tweede Kamer in afwachting van zijn politieke palliatieve zorgverleners. Zijn opvolger Wopke Hoekstra die zijn zitje innam beseft heel goed dat hij voorlopig niet publiek moest gaan kakelen als een kip zonder kop zoals zijn voorganger. Sinds dat Timmermans opgebokt is, is de klimaathysterie in politiek opzicht ook iets aan het minderen voordat het hopelijk een geëuthanaseerd einde tegemoet gaat. Maar voor ieder finaal uitje is er een passend spuitje.

Gelukkig dat de burger in Europa altijd nog een politieke abortuskliniek kan zijn voor neukfouten genaamd waandenken en wanbeleid en die heet de democratie. 

Er zijn meer helaas politieke mutanten dan intelligente staatslieden. Om die politieke mutanten vroegtijdig in de politieke zwangerschap op te sporen bestaat er helaas geen NIPT-test. 

Bovendien; het vak van politieke “gynaecologica” wordt helaas nog niet gedoceerd.