door Peter-Vincent Schuld

In de State of the European Union die vandaag door de voorzitter van de Europese
Commissie gegeven werd door Ursula von der Leyen,  zijn voor een deel woorden
gebruikt die de gemiddelde burger niet zal begrijpen en zelfs niet eens bestemd
waren voor de burger. En toch zijn de boodschappen niet minder belangrijk. Nee,
ze waren bestemd voor diegenen die in de Europese politiek actief zijn, maar de
woorden die Von der Leyen koos, waren diplomatiek en niet in de laatste plaats
bestemd voor haar eigen ontevreden politieke achterban, namelijk de Duitse
christendemocraten van de CDU.

Het meest opvallende uit de jaarlijkse toespraak van Von der Leyen, waren de
woorden richting de boeren. Jaren maar dan ook  jarenlang werd er vanuit de
Europese Commissie een politiek gevoerd die wurgend was voor de landbouw en
veeteelt. Vandaag bedankte Von der Leyen expliciet de boeren voor hun
inspanningen in de voedselvoorziening voor de Europese Unie. Het is algemeen
bekend dat de afgetreden commissaris Frans Timmermans op voet van oorlog leefde
met onze landbouwers, maar wat minder bekend was en is dat Von der Leyen en
Timmermans in de laatste maanden dat Timmermans in Brussel actief was ook op
voet van oorlog leefde met zijn bazin, Ursula von der Leyen.

Bij Facts wisten we slechts vanuit onbevestigde bronnen dat het niet boterde
tussen de twee, daarom konden we niet expliciet en hard stellen dat er een vete
was tussen Von der Leyen en Timmermans, en moesten we, wat we wisten beperkt
houden tot “Timmermans staat aan de rand van de politieke afgrond, wie geeft hem
het laatste zetje?”  Maar bij Facts doen we niet aan geruchten en roddels, al
waren ze hardnekkig. Intussen is bekend geworden dat Timmermans de eer aan
zichzelf heeft gehouden en lijsttrekker is geworden van de combinatie
“GroenLink-PVDA”.

Ursula von der Leyen stelt dat er zowel gestreefd wordt naar economische groei en
dat de Europese Unie ambitieus blijft op klimaatgebied. Maar wat is ambitieus? 
Bijna ieder mens en ieder bedrijf heeft ambities: Je kunt wel de ambitie hebben
om het te schoppen tot premier van een land, maar daarmee is nog niet gezegd dat
die ambities haalbaar en realistisch zijn. Wat Von der Leyen deed is op haar
rasse schreden terugkeren en het woord “moeten” in versterkte vorm achterwege
laten. Ook Von der Leyen weet maar al te goed dat de burgers in Europa grosso
modo steeds kwader werden op “de Europese Unie” en ook Von der Leyen heeft nu
moeten toegeven dat de Europese Unie en haar instellingen zoals de Raad, het
Parlement en de Europese Commissie net als auto’s zijn. Slechte bestuurders
maken brokken, goede bestuurders anticiperen en zijn niet onder invloed. Voor
het dagelijks verkeer spreken we over alcohol en drugs, daarmee stap je niet
achter het stuur, in de politiek is “onder invloed zijn” dat je laten
beïnvloeden door dogma’s, de waan van de dag, hysterie, ego’s en in het ergste
geval corruptie.

Von der Leyen heeft met haar speech aangegeven dat het qua bestuur in de Europese
Unie hoog tijd is voor veranderingen, onder meer ten aanzien van de politieke
positie van het Europees Parlement . Dat is iets wat wij laatst ook al schreven.

Maar ook de Europese Commissie zal niet kunnen ontkomen aan stevige
veranderingen. Om tegemoet te komen aan de nobele overdenkingen en
doelstellingen van de grondleggers van de voorganger van de Europese Gemeenschap
voor Kolen en Staal, die na de Tweede Wereldoorlog zorgde voor een economische
stabilisatie en het voorkomen van nieuwe conflicten binnen haar toenmalig en
huidig grondgebied zal de Europese Unie en met name de Europese Commissie in
daad de burgeren centraal moeten stellen. De regeldrift vanuit de Europese
Commissie heeft veel kwaad bloed gezet en heeft de goede zaken die zij heeft
gedaan geheel overschaduwd.

In de media is maar weinig diepgaand verschenen over de megaboete die Meta, het
moederbedrijf van Facebook, Instagram en Whatsapp kreeg wegens het sluizen naar
de Verenigde Staten van privacygevoelige informatie van burgers binnen de
Europese Unie. Uw gegevens kwamen daardoor in ongecontroleerde handen. Daar
heeft de Europese Commissie streng tegen opgetreden.

Dat de zaken die de burger van de Europese Unie ten goede kwamen niet uitgebreid
en diepgaand belicht worden, heeft te maken met het feit dat maar weinig
journalisten echt  interesse en kennis met betrekking tot de Europese Unie en
eigenlijk tegen u als burger zeggen “dit weten we, of denken we te weten en daar
kunt u het mee doen”.  Op onze kleine redactie staan wij daar anders in.

China

Ursula von der Leyen heeft in haar State of the Union aangegeven China de wacht
aan te zeggen wat betreft het met staatssteun produceren van elektrische
voertuigen en onder deze onder de kostprijs leveren aan Europa. Dat is
oneerlijke concurrentie die ten nadele komt van de Europese autobouwers en onze
medeburgers die binnen deze bedrijven hun boterham verdienen. De Duitse
producent BMW heeft in ieder geval reeds aangegeven niet aan die prijzendumping
mee te doen. Maar er stelt zich een andere vraag waar we later nog eens op
terugkomen. Is de elektrische auto geen overschat en slechts een tijdelijk
fenomeen?

De Chinese economie vertoont tekenen van verregaande instabiliteit. Het strekt
tot de aanbeveling om nauwlettend toezicht te houden op de solvabiliteit van
Chinese banken die binnen de Europese Unie actief zijn en of Chinese banken niet
met ongeoorloofde staatssteun in Europa opereren of in het slechtste geval
overeind gehouden worden. Er is geen constructie die tegen alles bestand is.

In tegenstelling wat nu al weer op sociale media wordt beweerd, zijn de extra
miljarden die worden uitgetrokken voor de wederopbouw van Oekraïne afkomstig uit
de reguliere budgetten van de Europese Commissie, het is dus niet zo, in relatie
tot dit gegeven, dat u als burger weer extra moet gaan bijlappen.

Kritisch

Tijdens het zomerverlof heeft Ursula von der Leyen van haar Duitse politieke
partijgenoten te horen gekregen dat het anders moet. Aanhoudend werd de positie
van Von der Leyen overschaduwd door Frans Timmermans, die verbaal sterker was
maar inhoudelijk zwakker. Een Alfamannetje. Het was een manier van Timmermans om
wraak te nemen vanwege het feit dat hij geen voorzitter werd van de Europese
Commissie. Het persoonlijk ego dus. Manfred Weber, de Duitse christendemocraat
de eigenlijk beoogde kandidaat voor de rol van voorzitter van de Europese
Commissie, nam op een andere manier revanche door met veel geduld en door middel
van een langzaam opgebouwd spanningsveld vanuit het Europees Parlement, stokken
in de wielen te steken van de Europese Commissie.

Een en ander neemt niet weg dat ook wij met een uiterst kritisch oog bekijken
wat  “Europa” gaat brengen.