door Peter-Vincent Schuld

De eensgezindheid van de Tweede Kamer in haar nieuwe samenstelling na de
verkiezingen is uitzonderlijk. Kamerbreed is demissionair premier en  thans
fractievoorzitter van de VVD  premier Mark Rutte onder vuur genomen omwille van
de leugens rond de persoon van Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt.

Rutte overleefde zojuist rond even over drie vannacht een motie van wantrouwen,
ingediend door Geert Wilders. Een motie van de heren Baudet (Forum) en Wilders
(PVV) die voor een parlementair onderzoek stond waarbij alle spelers in de
“Omtzigt-affaire” onder ede zouden worden gehoord haalde het eveneens niet.
Vreemd voor een huis dat aan waarheidsvinding doet. Maar Rutte kon wel een motie
van afkeuring in zijn zak steken. 

CDA Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt, werd geen geen lijdend voorwerp maar werd 
lijdend mens. Lijdend omdat hij door Rutte werd beschouwd als meer dan lastig.
Dus moest “lastpak” Omtzigt “politiek” als tegenstander van Rutte uitgeschakeld
worden. Want, wat zou Omtzigt nog meer boven water kunnen krijgen?  Indien
Omtzigt in de Kamer zou blijven zou hij in alle onafhankelijkheid even lastig
blijven en dus zou wegpromoveren een optie zijn om van “lastpak” Omtzigt af te
komen. Omtzigt werd uiterst populair onder de kiezers omdat hij onder meer zich
vastbeet in de toeslagenaffaire en derhalve de  geloofwaardigheid van het
toenmalig zittende kabinet onderuit schopte dat tot aftreden leidde van het
kabinet. En Omtzigt heeft nog meer disfuncties binnen de overheid in het vizier.

Die optie om Omtzigt “weg te werken” kwam in de gespreksnotities te staan van de
verkenners Ollongren (D66) en Jorritsma (VVD). Ze kwamen boven tafel toen een
oplettende beeldjournalist de notities waarnam op het stapeltje documenten dat
verkenner en demissionair minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren bij
zich droeg toen ze het Binnenhof halsoverkop verliet nadat ze besmet was
gebleken met het corona-virus.

Het politieke stalinorgel dat deze nacht met politieke projectielen van allerlei
zuilen en ideologieën op Rutte vuurde heeft van de geloofwaardigheid van Mark
Rutte niet veel heel gelaten.

Als we eerlijk zijn evenmin van het politieke leven van Rutte. al zal de
politieke mortaliteit wellicht later blijken.

De politieke ledematen van Rutte liggen wijdverspreid in de plenaire zaal van de
Tweede Kamer. Je moet wel een politieke tovenaar annex wonderdokter zijn om als
politiek chirurgijn van de restanten nog iets te maken wat lijkt op iemand die
vertrouwen verdient.

Rond kwart voor drie deze nacht werd de het debat geschorst waarna de stemming
volgde.

Motie van wantrouwen? Verworpen.

Motie van afkeuring? Aangenomen.

Motie tot het instellen van een parlementair onderzoek waarbij onder ede iedere
betrokken verkenner, ambtenaar en politicus onder ede zou kunnen worden verhoord
om de waarheid boven water te krijgen? Verworpen.

Opvallend? Het CDA, de fractie waar Omtzigt deel van uitmaakt steunde de
motie van afkeuring en niet de motie van wantrouwen. Steekt hiermee de
CDA-fractie geen bijkomende dolk in de rug van Pieter Omtzigt? Van je
fractiegenoten moet je het maar hebben. Maar ja, ook binnen het CDA woedt er een
fikse brand. Hugo de Jonge werd verkozen als partijleider en nokte het nog voor
de verkiezingen af. Wopke Hoekstra haalde bij de verkiezingen een bedroevend
slecht resultaat en de enige winnaar binnen het CDA was…. Pieter Omtzigt met een
bulk aan voorkeurstemmen. Het CDA had op het verkeerde paard gewed en over de
integriteit van het partijkader zijn er al langer grote vragen.

Mooie woorden over nieuwe politiek in de kamer. Wat willen we? Er is veel
vers vlees de kamer binnengewandeld dat nog moeten wennen of zich nog moeten
bewijzen.

De enige serieuze factor in het debat was het geweten van de Tweede Kamer in de
persoon van Kees van der Staaij (SGP) die je niets kunt wijsmaken over het
staatsrecht. Op basis van zijn kennis en kunde zette hij helder en kort neer
waarom hij tot het steunen van de motie van wantrouwen kwam en ging over tot de
orde van de nacht. Het gezegde luidt: “God’s wegen zijn ondoorgrondelijk”, maar
wees zeker, die van Kees van der Staaij idem. En geheel in stijl van de SGP
zullen de ondoorgrondelijke wegen Gods en de ondoorgrondelijke wegen van Van der
Staaij elkaar kruisen om in synergie verder op  te trekken tegen het gelieg en
bedrieg van Mark Rutte.

Mark Rutte overleefde deze nacht in politiek opzicht met drie stemmen verschil,
“Plechtig en vluchtig” beloofde hij beterschap. Met enig dedain en ongepaste
arrogantie stamelde hij wat woorden van die strekking, en iets over het ter
harte nemen. Maar als of hij een parkeerbon had gekregen verliet hij de Kamer.

Het tafereel gaf niet echt de indruk dat Rutte zijn resem aan reeds gebleken
onwaarheden die door hem zijn geuit niet zal aanvullen met nieuwe aanvaringen
met feiten en waarheden. Mark Rutte excuseerde zich voor niets en niemand. Niet
naar de Kamer. Niet naar Pieter Omtzigt. Niet naar de Nederlandse kiezer.

Het verzwakt de VVD als grootste partij gigantisch in de komende formatie. Het
staatsmanschap van Rutte was al een zelf aangemeten figurantenrol. Het zou mijns
inziens beter zijn dat Rutte zijn hoofd even te ruste legt, nadenkt en in de
fractie op zoek gaat naar een vervanger zonder gebleken bedenkelijke staat van
dienst. Immers Rutte nam geen loopje met de waarheid, hij legde een complete
triathlon af. Rutte’s geloofwaardigheid als politiek leider van Nederland in
definitief naar de vaantjes.

Op persoonlijk vlak zijn er in het kleine Haagse huis van regering en parlement
en regering wonden geslagen die niet te helen zijn zonder hypocrisie aan de dag
te leggen.

Opvallend detail? PVV-leider Wilders was de heldere ster van de donkere nacht die
zijn stempel drukte op de toonzetting. Maar het politiek opportunisme
won….vannacht dan.