Door © Peter-Vincent Schuld

Foto: © Peter-Vincent Schuld

Het is vroeg in de morgen. De poorten van de Scheveningse strafgevangenis worden geopend en uit de poorten rijden enkele zware en grote auto’s met blauwe zwaailichten en sirenes naar een gebouw dat slechts 2000 meter verderop gelegen is.  Het gebouw dat de bestemming vormt, is het Internationaal Strafhof te Den Haag. De transporten worden uitgevoerd door de sectie Beveiligd Vervoer Internationale Strafhoven BVIS van De Dienst Vervoer en Ondersteuning van Justitie, dat als belangrijkste taak heeft om het transport van verdachten uit te voeren tussen de rechtbanken en penitentiaire inrichtingen. Nederland faciliteert op alle mogelijke manieren de internationale strafrechtspleging in Den Haag, de zogenaamde stad van vrede en recht. Ondanks dat het ICC in een rechte lijn maar 2 km verwijderd is, neemt het konvooi telkens een andere route. 

Maar de vraag die zich stelt is of de Nederlandse Staat wel de goede route volgt om het ICC nog hier te willen huisvesten.

De aanklachten en de daarbij behorende arrestatiebevelen tegen de Israëlische premier Netanyahu en de voormalige minister van Defensie Gallant lijken en zijn, naar mijn mening. politiek gemotiveerd en zijn feitelijk schandalig en te schofterig voor woorden te noemen en bovendien een feitelijke obstructie van de strijd door Israël tegen het internationale islamitisch terrorisme.

Op de lange termijn zal niet Israël geïsoleerd raken, maar juist Nederland komt in nauwe de nauwe schoentjes.

Dit omwille van het euvele feit dat de politieke en militaire leiders van de landen die keihard het islamitisch terrorisme bestrijden, de kans lopen om vervolgd te worden door een marginaal internationaal rechtbankje met een discutabele jurisdictie. 

De feiten:

Hamas  pleegt massamoord.

Hamas pleegt massale verkrachtingen.

Hamas verminkt en verbrandt lichamen  van hun slachtoffers inclusief baby’s

Hamas brengt dit uitgebreid en trots in beeld, 

Hamas ontvoert meer dan 250 mensen.

Hamas heeft intussen een substantieel deel van de gegijzelden vermoord.

Hamas gijzelt nog steeds meer dan 100 mensen of hun stoffelijke resten, na door Hamas te zijn vermoord.

Hamas gebruikt tegen het oorlogsrecht in, burgers als schild.

Hamas besteed gelden aan wapens en niet aan de opbouw en ontwikkeling van hun reservaat.

Hamas is er trots op.

Hamas heeft in haar manifest de vernietiging van de Staat Israël als doel.

Hamas is middels verkiezingen aan de macht gekomen.

De steun voor de massale misdaden tegen de menselijkheid wordt in Gaza  breed  gedragen.

Hamas is mede aangezet door Iran, die we zo mogen aannemen, die misdaden financieel heeft ondersteund en mogelijk heeft gemaakt.

Hamas is een terreurbeweging.

Hamas kiest ervoor om haar wapens en operationele centra onder te brengen in het dichtbevolkte Gaza.

Zij moet daarvoor steun en medewerking hebben gekregen van de Gazaanse bevolking die daarmee aangeeft het terrorisme in woord en daad te ondersteunen.

Israël heeft het recht om zich te verdedigen en achter de daders aan te gaan, ook achter hen die deel uitmaken van deze beweging en achter hen die collaboreren.

Zo geschiedde, zo geschiedt thans, en zo zal blijven geschieden.

De les die Israël de wereld leert, is dat je terrorisme alleen maar de kop in kunt drukken als je het radicaal uitroeit.

Hamas misbruikt ziekenhuizen. Israël houdt om veiligheidsredenen, op enkele locaties na vanwege humanitaire hulp, de grenzen met Gaza potdicht.

Egypte doet hetzelfde.

De cijfers die het Ministerie van Volksgezondheid (een Hamas instelling) in Gaza geeft over het aantal burgerdoden zijn onbetrouwbaar. Het ministerie van Volksgezondheid dient feitelijk ook als het Ministerie van oorlogspropaganda

Uit de cijfers die Hamas denkt te moeten vrijgeven is niet op te maken over hoeveel collaborateurs er met leden van de terreurorganisatie Hamas zijn gaan hemelen.

Actoren als de Iraanse leider Khamenei, die daadwerkelijk een schrikbewind voert in Iran en medeverantwoordelijk is voor de pogrom van 7 oktober 2023 wordt buiten schot gelaten door het ICC.

Het ICC hanteert dubbele standaarden en is een hypocriete instantie.

Israël erkent het ICC niet en derhalve heeft het Hof naar mijn mening geen jurisdictie (geen bevoegdheid).

Palestina is geen erkende staat, en daarom zou zij zich niet hebben mogen aansluiten bij het ICC.

Maar daarop is door het ICC, zonder behoorlijke rechtsgrond, een uitzondering gemaakt.

De bevoegdheid wordt niet erkend door de grootste landen in de wereld. Amerika, Rusland en China.

Derhalve betekent dit dat het internationale draagvlak voor het ICC niet breed en zwaar genoeg gedragen is om sowieso een valabel rechtsprekend instituut te zijn en derhalve uiterst gevoelig voor selectieve en politieke beïnvloeding.

De Amerikaanse president Joe Biden spreekt schande met betrekking tot het arrestatiebevel tegen Gallant en Netanyahu en zo ook de Argentijnse president Milei. De Hongaarse premier Orban nodigt Netanyahu zelfs uit voor een bezoek aan zijn land en steekt daarmee een middelvinger op tegen het ICC.

Dus ook binnen de EU is er tweespalt en kan van een eengemaakt beleid niet meer gesproken worden. Viktor Orban heeft Netanyahu dus uitgenodigd en Orban heeft reeds aangekondigd dat hij niet van plan is Netanyahu te laten arresteren. Duitsland twijfelt of ze wel gevolg zal geven aan het arrestatiebevel. Bovendien is het hele hedendaagse anti-terreurmodel op Israëlische leest geschoeid sinds de Palestijnse aanslagen op de Olympische Spelen in 1972.

Het verdrag dat ten grondslag ligt aan de bevoegdheid van het ICC, het Statuut van Rome genoemd, vertoonde als scheuren vanaf het moment dat de Russische president Poetin, de ICC-lidstaat Mongolië bezocht en daar niet werd aangehouden.

Alle elementen overwogen hebbende kom ik tot de conclusie de aanklachten tegen Netanyahu en Gallant totaal ongegrond zijn.

Bijkomend zie ik dat het ICC met haar huidige koers terrorisme alleen maar aanmoedigt. Het ICC is overbodig geworden vanaf het moment dat de islamitische openbaar aanklager Khan het verzoek tot arrestatiebevelen indiende.

Het ICC  is hiermee een weg ingeslagen die antisemitisme en anti-Israëlsentimenten een vrijbrief geeft.

De vraag dient zich aan of de intenties van het ICC en haar magistraten op zich zelf al niet een antisemitisch karakter hebben. 

Nu de Amerikaanse president Biden zich fel gekant heeft tegen de aanklachten  (Netanyahu en Biden zijn echt geen persoonlijke vrienden van elkaar) valt er van de aankomende en herintredende president Trump nog wel wat extra reuring  te verwachten.

Nederland bevindt zich in een heikele positie waarover ze nooit heeft nagedacht. Want dat kunnen de meeste Nederlandse politici namelijk niet wegens te dom.

Je kon op je vingers nagaan dat er in een instabiele wereld, een instabiliteit die je kon zien aankomen, niet zo nodig dat ICC op je grondgebied moet willen hebben, omdat je de kans loopt om in een politiek doolhof terecht te komen voorzien van valkuilen met  van ijzeren pinnen waarin je altijd komt te vallen. 

Bovendien moet je dan ook de faciliteiten ter beschikking stellen en meewerken aan zaken die je in dikke geopolitieke problemen kan brengen.

Caspar Veldkamp, minister van Buitenlandse Zaken en lid van de meest labiele partij “ever” de NSC zegt Netanyahu op NL grondgebied aan te zullen laten houden, mocht hij naar Nederland komen.

Collaboratie kent weer een extra gezicht.

Fractievoorzitter van coalitiepartij PVV, Geert Wilders steekt een dikke middelvinger op en vertrekt aanstonds naar Israël alwaar, zoals uitgelekt,  hij een ontmoeting zal gaan hebben met premier Netanyahu. 

Wilders doet niet mee met de roedel bloeddorstige wolven.

Gebleken is dat niet de PVV van Geert Wilders maar de partij NSC van Omtzigt en Van Vroonhoven zo labiel is als een Ikea-kast, zo nog eens bleek na de pogrom In Amsterdam.

Je kunt het met de standpunten van de PVV eens of oneens zijn, maar politiek gezien is de bovenstaande zin volstrekt een feit.

Ik denk dat we eerdaags weer gezellig een kabinetscrisis kunnen verwachten.

Van de NSC, zal naar verwachting, bij de volgende verkiezingen amper of niks overblijven.

Terug naar het ICC.

Nederland kan namelijk ook uit het ICC stappen en zeggen, bok maar op het met je politiek gemotiveerd internationaal gerechtje. We moeten gaan niet collaboreren met institutioneel antisemitisme en het opzettelijk bemoeilijken van terreurbestrijding.

We spreken in Gaza van “Urban Warfare”, waarbij Hamas publicitair voordeel haalt uit het vallen van burgerslachtoffers. De wereld op zijn kop.

Hamas maalt echt niet om de doden die in hun eigen reservaat gevallen zijn.

De geschiedenis leert dat je keuzes tussen goed en fout moet maken.

Maar Nederland is de lessen van de WO II allang weer vergeten.

Of Nederland zo koosjer was gedurende de Tweede Wereldoorlog.

Veel instituten en ambtenaren die samen de huidige  Staat der Nederlanden vormen, respecteren op veel vlakken de eigen rechtsstaat niet eens, en dan een moraliserend instituut als het ICC faciliteren? Dubbele moraal.  De Staat der Nederlanden verdient een beter openbaar bestuur met nadenkend vermogen op de lange termijn. Maar goed werkende hersenen zijn schaars.

Bovendien crasht, bij het faciliteren en het huisvesten van het ICC,  de informatiepositie van Nederland qua nationale veiligheid. Als de inlichtingendiensten van Israël of andere landen niks meer met Nederland willen delen, staat Nederland op een dikke achterstandspositie. Aantredend president Trump, wat je ook van hem mag vinden, zal Nederland in dat geval een stevige tik uitdelen, gelet op zijn commitment om Israël door dik en dun te blijven steunen, en hij zal het hardop zeggen. Mocht Kamala Harris de Amerikaanse verkiezingen gewonnen hebben, zou het zelfde gebeurd zijn, maar dan via de diplomatieke kanalen. Met Trump wordt het “In your face”.

De hiermee gepaard gaande veiligheidsproblematiek is meer waard dan dat het vermaledijde ICC, waarvan we het gebouw net zo goed ter beschikking kunnen stellen van een nieuw Nederlands te vormen ministerie, dat het belangrijkste zou kunnen gaan worden in de geschiedenis van Nederlandse politiek. Namelijk het Ministerie van Onbelangrijke Zaken.