Door Peter-Vincent Schuld

Beeld: Israëlische aanval op een Syrisch marineschip. Foto: IAF / IDF

De omwenteling die een einde maakte aan de dynastieke macht van de familie Assad in Syrië is een interessante ontwikkeling maar legt tevens een hoop gevaren bloot.  Het is een “Vrees Revolutie”.

De lieden van HTS ( Hay’at_Tahrir_al-Sham) die de omwenteling in Syrië hebben verricht zijn geen helden. In feite zijn het bloeddorstige jihadisten met een terroristische achtergrond en een terroristische cv. Voortgekomen uit Al Qaeda, vervolgens deels afsplitst naar het Al Nusra Front en Islamitische Staat. Ze zijn een “functionele factor” geweest in het verdrijven van Assad in het van oudsher christelijke Syrië. Maar hun functionaliteit is hier tot een einde gekomen en er mag hun geen meter ruimte geboden worden om ook maar iets van daadwerkelijke macht in handen te laten krijgen laat staan zware wapens.

Het is niet voor niets dat de Israëlische luchtmacht met meer dan 300 aanvallen de gehele luchtmacht op de grond van Syrië decimeerde tot schroot, radars en afweerinstallaties vernietigde en de hele Syrische marinevloot kelderde. Het is niet voor niets dat Israël de locatie voor de productie- en opslag van massavernietingswapens (chloorgas), wapenopslagplaatsen inclusief langeafstandsraketten en tal van andere tactische en strategische doelen tot puin reduceerde. Israël beschermde hiermee niet alleen haar eigen burgers maar ook de burgers in Syrië die mogelijk opnieuw het voorwerp zouden worden van jihadistisch geweld waaronder christenen en de seculiere bevolking.

De VS voerden een reeks van aanvallen uit op stellingen die worden toegeschreven aan Islamitische Staat. De functionaliteit van het machtsvacuüm. Voor wie het beeld niet wil of kan begrijpen, dit zijn geen acties van agressie maar ter voorkoming van agressie en het besparen een hoop onschuldige mensenlevens.

Van  Bashar al- Assad, de volledige naam van de gevallen tiran, wordt gezegd dat hij  samen met zijn naasten onderdak vond op het Europese continent en in Rusland zou verblijven, iets wat het Kremlin niet wil bevestigen. Andere gewezen kopstukken van het regime in Damascus zouden door Hezbollah zijn geëvacueerd naar hotels in Libanon.

Assad, misschien wist u het niet, maar van origine is hij oogarts en is bekend met het vrije westerse leven gedurende zijn studies en de tijd daarna  in Londen. Maar macht kan verblinden in een land waar er meer stromingen zijn dan rivieren.

Op zijn 34e moest hij zijn vader opvolgen, waarvoor de wet aangepast moest worden, omdat het presidentschap in Syrië pas aanvaard kon worden vanaf het 40ste levensjaar.

Maar ondanks het feit dat hij oogarts is, had hij wel alle zicht op de realiteit en humaniteit verloren. Dat geldt overigens niet alleen voor Assad, maar ook voor zijn Jihadistische opponenten die de val bewerkstelligd hebben. Assad zijn religieuze achtergrond is alewitisch, een afsplitsing van de sjiitische richting in de islam. Maar hier ontmoeten we een eerste tegenstrijdigheid, het politieke regime van Assad had de kleur van de ba’ath ideologie, een soort van seculier Arabisch nationaalsocialisme, identiek aan dat van Saddam Hussein in Irak, met dien verstande dat Saddam Hussein een soennitische moslim was en na de val van Saddam het land werd overgenomen door een voornamelijk sjiitisch bestuur, daar Irak een sjiitische meerderheid kent.

Zowel Irak als Syrië zijn lappendekens van stromingen en milities geworden met allemaal hun eigen politieke en islamitisch-religieuze agenda’s, die elkaar deels overlappen maar altijd aanleidingen vinden om tot onderlinge gewapende conflicten met een ongekende barbaarsheid te komen als ze het ook maar even niet met elkaar eens zijn.

Hard feit is dat het ene boeven-regime plaats heeft gemaakt voor een andere islamitische schurken-bende te weten, HTS, zoals gezegd een uitvloeisel van de takken van Al Qaeda en ISIS. Diverse etiketten, hetzelfde doel.  Dus wie denkt dat de gewelddadigheden in Syrië tot een einde zijn gekomen vergist zich. De door de jihadisten aangekondigde tolerantie is slechts een leeg woord,  Toch is Syrië weer een “veilig” land geworden voor een aanzienlijk deel van de op de vlucht geslagen bevolking die Assad vreesden en in Europa verblijven behoudens de seculiere en christelijke bevolking. Daar komen we later in dit verhaal op terug.

Zij die het in Europa met geweld hebben “uitgehangen” en zij die al hier terrorisme  begingen plus zij die deze haat-ideologieën in meer of mindere mate aanhangen is Syrië weer een oase van aanlokkelijke verderfelijkheid geworden.

Laten we ons geen illusies maken. HTS vloeit voort uit terroristische organisaties. Je kunt geen Jihadist light of een Terrorist Zero bestellen. Kom eens uit dat waandenken.

Israël

Het is niet voor niets dat Israël op de Golan Hoogtes, die een bufferzone vormen op de grens met Syrië de door het Syrisch leger van Assad verlaten commandoposten en stellingen heeft ingenomen en dit weekend al  proactief aanvallen heeft uitgevoerd op Syrische militaire. assets. Ze zouden maar eens in handen komen van verkeerde partijen en dat zijn er meer dan u denkt.

De intenties van de jihadisten laten niets aan duidelijkheid te wensen over. Jeruzalem zou hun volgende bestemming zijn. Nou, dat gaat ze niet lukken.

In sommige media valt te lezen dat Israël nerveus zou reageren op de val van Assad. Je houdt nu eenmaal altijd journalisten die onzin schrijven.

Nee, Israël wist heel goed welke ontwikkelingen er aan zaten te komen op basis van een uitgebreid netwerk van bronnen en goed inlichtingenwerk.

Feitelijk werd door Israël niet meer dan het reeds bestaande ‘draaiboek’ uit de kast gehaald en inhoud daarvan werd toegepast.

Immers, het is goed voor u om te weten dat lieden uit Syrische militaire middens, maar ook die van allerlei clubs die er tegen vechten, individueel zich laven aan de tijdelijke voordelen van corruptie en omkoping in ruil voor informatie. Het soldij van de gemiddelde Syrische militair is erg laag en als deze Syrische militair, om maar een voorbeeld te noemen 100 Syrische Pond in zijn zak kan steken om te vertellen waar zich bepaalde militair interessante zaken bevinden, eet de betrokken militair er een boterham meer door en bij verlies van het militair materieel geen boterham minder. Maar verreweg de meeste installaties waar zich zware wapens, raketten en wapens voor massavernietiging bevonden waren allang bekend bij de Israëlische en Amerikaanse geheime diensten.

Europese Unie

De zoetsappige memes die door de diplomatieke dienst van de Europese Unie verspreid werden, nu Assad Syrië heeft verlaten, getuigen van een ongekende naïviteit. Gerechtigheid, vrede, democratie. Mensen stop er mee om er in te geloven

Over de gewezen, huidige en toekomstige rol van de Europese Unie hoeven we  ons geen illusies te maken. Zolang in Brussel binnen de Europese Commissie en ook bij haar diplomatieke dienst, er geen enkel gevoel is voor de harde realiteit is het immer grimmige Midden-Oosten geen toneel waar de Europese Unie iets kan betekenen. Integendeel. De Europese Unie heeft meer schade berokkend dan goed gedaan. Dat werd nog een haarfijn uitgelegd door de heer Halevi en Afshin Ellian, die afgelopen week spraken in het Europees Parlement op uitnodiging van het Nederlandse SGP Europarlementslid Bert-Jan Ruissen met betrekking tot Iran en haar proxies.

De sprekers waren helder over de rol van de gewezen en inmiddels naar het politieke bejaardenhuis afgevoerde Hoge Buitenlandvertegenwoordiger Josep Borrell, die zo, de heren wisten te vertellen, er alles aan gedaan had om de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde maar niet op de lijst van terreurorganisaties te zetten.

Zijn voorgangster Mogherini had dezelfde lijn. In gesprek blijven met het terreurbewind in Teheran terwijl opponenten van Iran op Europese bodem door huurmoordenaars worden omgelegd en Iraanse vrijdenkende burgers aan de lopende band worden geëxecuteerd zonder vuist van Europa op tafel. De Europese waarden waarover ze in Brussel zo vaak de mond van vol hebben, zijn onderhevig aan  inflatie op de “buitenlandse markten” Zolang er “beschimmelde slappe komkommers” op politieke topposities in Europa blijven zitten, wordt het qua buitenlands beleid drie maal niks.

Iran en de EU

Maar wel het EU Copernicus satellietsysteem op verzoek van Iran gebruiken om te zoeken naar het wrak van de bij een helikoptercrash omgekomen president Raisi. Over die helikoptercrash vertellen insiders ons dat het niet is uitgesloten dat dit het werk was van krachten van binnen het Iraanse establishment en werd vooral gewezen naar de zoon van het geestelijk opperhoofd Khamenei die er stevige relaties op nahoudt met zowel de Iraanse geheime diensten en de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde. De zoon van Khamenei zou zelf zijn uit geweest op het presidentschap. Of het waar is? De tijd zal het wellicht leren. Maar wat wel een feit is dat  “papa Khamenei” ook in zijn laatste levensfase zit.

Iran

De val van Assad betekent ook een gevoelige klap voor Iran. Immers, Iran is een belangrijke partner en “proxy-staat” kwijtgeraakt en in een rapper tempo dan ze hadden verwacht.

Het is een strategische keuze geweest van Iran om geen extra militaire steun naar “Damascus” te sturen, omdat Iran heel goed beseft dat zij haar militaire capaciteit beter niet kan inzetten voor een “verloren” zaak. 

Het regime van Assad was min of meer een vrijwillige franchisenemer van het Iraanse regime geworden. Natuurlijk heeft dit consequenties voor de interne stabiliteit van het Iraanse regime, waar onder meer van binnen uit gevreten wordt aan de fundamenten van het islamitische regime in Teheran. Nu zit er in de VS iemand klaar die in Iran een beschaafd regime kan gaan leiden, namelijk de Perzische kroonprins Reza en daarbij alle hulp van de VS kan verwachten om Iran weer het schitterende Perzië van weleer te laten worden.  Als het zover is zal de Europese Unie de vruchten mee willen plukken, maar daar past wel een zekere gepaste terughoudendheid bij van de EU omwille van het feit dat ze de terror-tollahs feitelijk weinig in de weg hebben gelegd.

Harde leerschool

Montesquieu, de geleerde die ons de scheiding der machten ook wel de Trias Politica heeft genoemd, waarvan we zeggen deze zo sterk te omarmen heeft ons ook geleerd, dat een islamitisch land  in regel een despoot nodig heeft. Nu was Assad een despoot, maar niet eentje die het beste voor had, je zult dus een verlicht despoot met een harde maar rechtvaardige hand nodig hebben om de orde te bewaren om niet in een dodelijke chaos te vervallen. Bij HTS zie ik deze niet zitten, integendeel. Het blijft een bende islamitische criminelen en moordenaars. Mohammed Al-Jolani, ook gekend als Muhammad Al Jawlani heeft nog steeds een prijs op zijn hoofd staan van 10 miljoen dollar, uitgeloofd door de Amerikaanse justitiële autoriteiten vanwege zijn terroristische daden. Tot op de dag van vandaag staat zijn tronie op de website van de FBI als “gezocht”.

De chemie en de valkuil

Sinds de pogrom van Hamas op 7 oktober 2023 hebben Israël enkele van haar bondgenoten, en dat is niet de Europese Unie, een zelf richtende valkuil gezet die de invloed van Iran moest gaan ondermijnen. In feite kwam het erop neer om de aandacht af te leiden, her en der wat gevoelige klappen uit te delen en Hezbollah deels uit Libanon naar Syrië ter bijstand van Assad te lokken om aldaar een Waterloo te ondergaan. Want ondanks dat Hezbollah overigens onterecht de overwinning claimde na de vermeende wapenstilstand tussen Israël en Hezbollah, moesten de terroristen van Hezbollah  toch iets te doen hebben. Wat is er nu beter dan terroristen onderling met elkaar te laten vechten? Hezbollah, eveneens een proxy van Iran, kreeg een nederlaag te verwerken.

De jihadistische organisatie Hayet Tahrir Al Sham (HTS) die de zogenaamde bevrijding van Syrië op haar naam heeft staan is weliswaar in de gelegenheid geweest om Assad te verslaan, maar de soennitische fundamentalistische terroristen denken hun gezichten in het daglicht en in het spotlicht te kunnen zetten door een “gematigde” koers te proclameren.

Zoals voor iedere fundamentalistische moslim is het hiernamaals belangrijker dan het aardse heden. Nu we weten waar ze zitten, nu ze uit hun holen en riolen zijn gekomen en bovendien zich groeperen. Gelet op de instabiele regio maal de noodzaak tot het stabiliseren wordt het nu iets makkelijker om de IS, Al-Qaeda en Al-Nusra Front gelieerde HTS te vernietigen.

Hierin kunnen de Abraham-akkoorden een rol spelen. Saudi-Arabië, de VS en Israël kunnen eventueel samen de terroristen van HTS in de pan hakken als daar aanleiding voor is, en die aanleiding is er. Je kunt wel een ander etiket plakken op je club maar daarmee, veeg je niet je misdaden uit het verleden weg waarvoor je nog niet ter verantwoording bent geroepen

Syrische christenen en het realistisch scenario van een nieuwe genocide

Je zult wel snel moeten zijn met het aanpakken van HST.

Er doemt een serieus scenario dat gelijkenissen kan gaan vertonen met de Turkse genocide op de Arrmeneense christenen  en Assyrische christenen. De internationaal beschaafde gemeenschap onder leiding van de VS  zal hiervoor de aangewezen partij zijn. De contacten tussen Armenië en de VS  zijn de afgelopen tijd sterk verbeterd. Van de Jihadisten van HTS valt geen compassie of vrijheid voor de Syrische christenen te verwachten.  Verwacht weer niks van de (zuidelijke en westelijke  landen van Europese Unie en de Europese instituten zelf, die gaven altijd de voorkeur aan het binnenhalen van vermeend formeel niet gedetecteerd geradicaliseerd tuig, waarna de hulpdiensten de lichamen van de slachtoffers weer konden ophalen of bergen om vervolgens weer kaarsjes aan te steken en janken over hoe erg dat terrorisme wel niet is. Dat krijg je als je beleid tegenstrijdig is.

Over het lot van de Syrische christenen moet worden gevreesd. Er zal niets anders opzitten dan deze mensen te beschermen hetzij via een zelfstandige staat hetzij via evacuatie.

Dat diverse nationale regeringen in de EU simpelweg de asielprocedures voor Syrische vluchtelingen “on hold” zetten is een goede zaak waar het Syrische moslims betreft, maar niet waar het naar vrijheid snakkende Syrische vrouwen, seculiere  mensen en christenen betreffen. Je kunt ook te ver doordraven Maar ja, dat is de EU anno nu, fouten maken, niet toegeven en achteraf op het matje geroepen worden als het leed geleden is.