door Peter-Vincent Schuld

Vandaag…..1000 dagen oorlog in Oekraïne. Een schandvlek op het blazoen van het Europese continent.

Als we de diverse inlichtingen-rapporten mogen geloven dan bedragen de verliezen aan Russische zijde zo’n duizend manschappen per dag, de Noord-Koreanen die in de Russische oblast Koersk vechten inbegrepen. Ver van huis sneuvelen ze. Ze hebben de opdracht gekregen van de Grote Leider in Pyongyang om te gaan vechten en de Noord-Koreaanse militairen hebben geen andere keuze.

Maar hoe zit het nou politiek-juridisch? De NAVO kent een verdrag met het befaamde artikel 5, een aanval op één is een aanval op alle anderen. Begin november sloot Rusland een gelijkaardig pact met Noord-Korea. Een aanval op Noord-Korea zou leiden tot een Russische tussenkomst en Noord-Korea mag nu meevechten om de oblast Koersk te heroveren.

Er is echter wel één groot verschil. De militairen binnen de NAVO zijn gewend om met elkaar te werken en kennen gezamenlijke militaire procedures, wat al begint met het NAVO-spelalfabet van de A van Alpha tot de R van Romeo, verder tot de Z van Zulu. Maar de Russisch R, die in het Cyrillisch alfabet als een P geschreven wordt, zal qua uitspraak leiden tot de “L” van Lima en daarmee is het pact tussen de Russen en de Noord-Koreanen in feite niet meer dan een zekere façade en is het Veehandelaar Kim Jong Un, die ladingen met kanonnenvlees levert aan het militair slachthuis te Koersk.

De politiek-militaire samenwerking wordt door de regionale oppas van Noord-Korea met argusogen bekeken, en het heeft er alle schijn van dat het regime in Pyongyang zich wil losmaken van de toezichthoudende machtsfactor in Azië, zijnde China. Het is niet voor niets dat de Chinese leider woorden van toenadering heeft gesproken tegen de in januari herintredende Amerikaanse president Donald Trump.

China wil bovenal in de regio de oppermachtige politieke speler blijven en zit niet te wachten op de Russische vrijages met Noord-Korea. Maar de Chinezen hebben wel aardgas nodig en willen geen gezichtsverlies lijden. Dus wist Gazprom middels een recent persbericht te melden dat de gasleveranties aan China “door het dak gaan”.

Op het sociale media kanaal Telegram valt te lezen dat China, volgens westerse inlichtingen-experts drones produceert voor Rusland. Dit zijn stuk voor stuk contradicties, maar China valt of staat bij contradicties, immers en nogmaals economisch opportunisme en het voorkomen van het lijden van gezichtsverlies zijn de primaire staatsdoctrines in China.

Raketten

De Amerikaanse toestemming, die werd gevolgd door het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk om Oekraïne langeafstandsraketten van Amerikaanse, Britse en Franse makelij in te laten zetten op het Russische grondgebied zelf kan niet anders worden beschouwd dan een, weliswaar riskante, maar strategische manoeuvre om Rusland af te stoppen in het boeken van terreinwinst in Oekraïne. Ik kan mijzelf zo voorstellen dat de Chinese president er ergens ook niet ongelukkig mee is, omdat een verzwakt Rusland minder geopolitiek gewicht in de schaal legt dan China. Dit is geopolitiek, waarbij u niet moet letten op wat de hotemetoten zeggen, maar wat de uiteindelijke uitwerking is. Duitsland blijft tegen de inzet en de levering van haar raketten op Russisch grondgebied en weerhoudt de levering daarvan aan Oekraïne. Frankrijk en Duitsland zijn beiden lid van de Europese Unie. Van Hongarije en Slowakije weten we hoe ze ten opzichte van de Russische strapatsen in Oekraïne staan. Maar de verschillende opinies verzwakken de positie van de Europese Unie.

Soldaat “Kim Niet Slim”….Rust in Vrede

U kunt treurmars beluisteren via deze link:

(13) [Wind Orchestra] “Funeral Music” {DPRK Music} – YouTube

Intussen kan het nationaal militair orkest van Noord-Korea, het Wind Orkest genaamd, blijven oefenen in het spelen van de nationale treurmars. De Noord-Koreaanse troepen leiden stevige verliezen. Of zal er geen treurmars gespeeld worden? misschien wel niet want ik vrees dat de gesneuvelde Noord-Koreanen nimmer naar huis gerepatrieerd zullen worden maar op Russische bodem begraven of gecremeerd zullen worden. Immers de individuele emoties van de Noord-Koreaanse burger staat niet op de prioriteitenlijst van Kim Jong Un. Dood is dood, einde verhaal.

Los daarvan, de militaire doctrine in Noord-Korea is redelijk collectivistisch. Strategisch “out of the box” denken en zelf initiatief nemen is er amper of niet bij. Je zult maar eens “anders denken” en buiten de bestaande doctrines handelen. Dat is toch echt noodzakelijk wil je elitetroepen willen inbrengen. Dus of deze soldaten militair gezien nu echt zulke uitblinkers zijn qua moed, beleid en trouw, valt te betwijfelen. Feitelijk heeft Noord-Korea niet meer gedaan dan militair vee leveren met een politiek etiket.

Het militair pact dat Rusland heeft met Noord-Korea zal mogelijk van tijdelijke aard zijn. Vastgesteld moet worden dat het bestaande militaire pact met Rusland als leidende staat met diverse voormalige Sovjet-republieken de CSTO in ieder geval letterlijk wind is gebleken, zeker nu Armenië zich heeft verwijderd van de CSTO.

Terug naar de EU

De Europese Unie wil wel meespelen op het geopolitieke vlak, maar is daar bij lange na niet volwassen genoeg voor. Geen absolute eenheid qua buitenlands beleid. De Hoge Buitenland Vertegenwoordiger, Josep Borrell, doet er al lang niet meer toe. De lidstaten van de Europese Unie laten Borrell op tal van punten zakken als een baksteen en niet onterecht. De man beschikt niet over de intellectuele capaciteiten en weigert zich neer te leggen bij een veranderd politiek landschap. Maar over een maand mag Borrell zich pensionado noemen. Borrell was politiek gezien niks, het is niks, en het hoeft ook niks meer te worden. Zijn verwrongen gelaat spreekt boekdelen. Laten we nog even luisteren naar de eeuwige repeterende klanken van de Noord-Koreaanse treurmars. De Noord-Koreaanse treurmuziek vertegenwoordigt in zekere zin het gelaat van Borrell.