Nederlands 
Euthanaseren tot een einde gebracht: Eindelijk een toekomst voor Portugese zwerfhondjes
Euthanaseren tot een einde gebracht: Eindelijk een toekomst voor
Portugese zwerfhondjes
door: Peter-Vincent Schuld
Hobbelend door straatjes en steegjes, vragend om iets eetbaars bij mensen die
zitten te eten. Scharrelend tussen achtergelaten etensresten en afval op zoek
naar voedsel. De straathondjes. Een beeld dat menig mens niet van het netvlies
kan weren. Eenmaal de aanblik van die dieren ten deel gevallen moet je van steen
zijn. om het je niet te laten raken. Je zou ze allemaal wel een goed tehuis
willen geven. Vragende oogjes, angstige oogjes. De ene mens is lief voor de
zwervertjes, de ander schopt ze weg als ongedierte.
zitten te eten. Scharrelend tussen achtergelaten etensresten en afval op zoek
naar voedsel. De straathondjes. Een beeld dat menig mens niet van het netvlies
kan weren. Eenmaal de aanblik van die dieren ten deel gevallen moet je van steen
zijn. om het je niet te laten raken. Je zou ze allemaal wel een goed tehuis
willen geven. Vragende oogjes, angstige oogjes. De ene mens is lief voor de
zwervertjes, de ander schopt ze weg als ongedierte.
.
Ongedierte? De hond is een van de meest invoelende en empathische dieren die we
kennen. En toch, ze werden van straat opgepikt door de hondenvangers en kregen
meestal snel een spuitje. Aan deze gruwelpraktijken is in Portugal een rigoureus
einde gekomen. Zwerfhonden mogen niet zomaar geëuthanaseerd worden sinds begin
dit jaar. Een overwinning voor de honden en zij die zich aanhoudend hebben
ingezet voor dierenrechten en dierenwelzijn. De honden moeten opgevangen worden
in “shelters” waar er voor ze gezorgd moet worden. Dit is een grote ommekeer in
het denken en doen van de mens ten aanzien van het dier in Portugal. Een enorme
stap voorwaarts in het respect voor het dierlijk leven.
kennen. En toch, ze werden van straat opgepikt door de hondenvangers en kregen
meestal snel een spuitje. Aan deze gruwelpraktijken is in Portugal een rigoureus
einde gekomen. Zwerfhonden mogen niet zomaar geëuthanaseerd worden sinds begin
dit jaar. Een overwinning voor de honden en zij die zich aanhoudend hebben
ingezet voor dierenrechten en dierenwelzijn. De honden moeten opgevangen worden
in “shelters” waar er voor ze gezorgd moet worden. Dit is een grote ommekeer in
het denken en doen van de mens ten aanzien van het dier in Portugal. Een enorme
stap voorwaarts in het respect voor het dierlijk leven.
in de opvang van Lagos, Portugal waar ze liefdevol verzorgd worden.
foto: © Peter-Vincent Schuld
Honden, ze zijn onze vriendjes, menigeen, mijzelf inbegrepen, zou zich geen
leven kunnen indenken zonder de warme en onvoorwaardelijke liefde van onze
trouwe viervoeters. Oogjes die je doen laten smelten.
.
We rijden op een klein weggetje, voor een buitenstaander amper of niet te
vinden. Het weggetje dat omhoog gaat bestaat uit zand en stenen en is wat
moeilijker begaanbaar. Aan het eind van het weggetje ligt een paradijsje voor de
dieren. Het hek dat de boze buitenwereld scheidt van het hondenresort wordt
geopend door een goedlachse amicale Britse man met rastakapsel en een wijde open
blik op de wereld. Een man die klaarblijkelijk niks op heeft met het snelle
leven van alledag. Niet op jacht naar geld en status. Eens te meer genietend van
het helpen van dieren. Paul, zoals hij zich voorstelde zijn gezicht laat zien
dat het leven hem niet altijd even goed gezind is geweest, Maar de positieve
lach van Paul, zijn hartelijkheid en zijn humor lijken het van de
ogenschijnlijke lastige levenswegen gewonnen te hebben. Grote gemene deler? De
zwerfhondjes van Lagos. Ook ik moet in alle eerlijkheid toegeven dat hoe beter
je de mens leert kennen, je meer van dieren gaat houden. Ik had de mens al vroeg
door en uw verslaggever sluit makkelijker vriendschappen met viervoeters dan met
de eeuwig opportunistische menselijke tweevoeter, waarvan de meesten zijn te
vertrouwen zolang je ze in het oog hebt en houdt en dan nog niet eens.
vinden. Het weggetje dat omhoog gaat bestaat uit zand en stenen en is wat
moeilijker begaanbaar. Aan het eind van het weggetje ligt een paradijsje voor de
dieren. Het hek dat de boze buitenwereld scheidt van het hondenresort wordt
geopend door een goedlachse amicale Britse man met rastakapsel en een wijde open
blik op de wereld. Een man die klaarblijkelijk niks op heeft met het snelle
leven van alledag. Niet op jacht naar geld en status. Eens te meer genietend van
het helpen van dieren. Paul, zoals hij zich voorstelde zijn gezicht laat zien
dat het leven hem niet altijd even goed gezind is geweest, Maar de positieve
lach van Paul, zijn hartelijkheid en zijn humor lijken het van de
ogenschijnlijke lastige levenswegen gewonnen te hebben. Grote gemene deler? De
zwerfhondjes van Lagos. Ook ik moet in alle eerlijkheid toegeven dat hoe beter
je de mens leert kennen, je meer van dieren gaat houden. Ik had de mens al vroeg
door en uw verslaggever sluit makkelijker vriendschappen met viervoeters dan met
de eeuwig opportunistische menselijke tweevoeter, waarvan de meesten zijn te
vertrouwen zolang je ze in het oog hebt en houdt en dan nog niet eens.
Misschien niet qua aanzicht bij de eerste aanblik. Maar wie even de moeite
neemt om verder te kijken ziet gloednieuwe verblijven tussen de oudere hokken
waarin een beperkt aantal honden per verblijf zitten. Zie de beestjes genietend
van de ruime bewegingsvrijheid, genietend van elkaar, genietend van de zorg die
ze krijgen.
neemt om verder te kijken ziet gloednieuwe verblijven tussen de oudere hokken
waarin een beperkt aantal honden per verblijf zitten. Zie de beestjes genietend
van de ruime bewegingsvrijheid, genietend van elkaar, genietend van de zorg die
ze krijgen.
We zijn in Lagos bij de Cadela Carlota, het plaatselijk opvangcentrum voor
zwerfhonden. Volledig gerund door een klein groepje vrijwilligers onder het
bestuur van de plaatselijke Dierenbescherming . We worden hartelijk begroet door
de Nederlandse Anja Philippart. Sinds begin van dit jaar koos ze voor het helpen
van dieren.
zwerfhonden. Volledig gerund door een klein groepje vrijwilligers onder het
bestuur van de plaatselijke Dierenbescherming . We worden hartelijk begroet door
de Nederlandse Anja Philippart. Sinds begin van dit jaar koos ze voor het helpen
van dieren.
Na een loopbaan in de show- en entertainmentbusiness koos ze met haar man Paul
(niet de man die de poort voor ons opendeed) voor een leven in de Portugese
Algarve dat zowat volledig ten dienste staat voor de verschoppelingen onder onze
trouwe viervoeters. Maar wat schetst de verbazing, hoe mooi kan het leven lopen?
De dakloze Thomas, een man van Duitse origine vond ook in deze opvang zijn
veilig stekje maar hervond ook een doel in zijn leven tegen een kleine
vergoeding. De man is dag in dag uit begaan met de dieren en runt de opvang
samen met de vrijwilligers. Kent het leven een betere synergie?
(niet de man die de poort voor ons opendeed) voor een leven in de Portugese
Algarve dat zowat volledig ten dienste staat voor de verschoppelingen onder onze
trouwe viervoeters. Maar wat schetst de verbazing, hoe mooi kan het leven lopen?
De dakloze Thomas, een man van Duitse origine vond ook in deze opvang zijn
veilig stekje maar hervond ook een doel in zijn leven tegen een kleine
vergoeding. De man is dag in dag uit begaan met de dieren en runt de opvang
samen met de vrijwilligers. Kent het leven een betere synergie?
Poppix, het diertje dat met 2 gebroken pootjes werd binnengebracht
begroet uw verslaggever: foto: Peter-Vincent Schuld
Het eerste verblijf dat direct opvalt is de “ziekenboeg” dat tijdelijk
bewoond wordt door onder meer Poppix. Poppix is een mengeling van van alles
en nog wat, maar zijn brede snuit verraadt dat er iets inzit van een boxer
en nog wat rassen.
Poppix werd iets meer dan twee weken geleden binnengebracht mee twee gebroken
poten. Vroeger zou zoiets aanleiding zijn geweest om het beestje direct in te
laten slapen. Tijden veranderen, en waar de beschaving op andere vlakken
afneemt, nam deze hier toe. Poppix werd gered, beide voorpootjes werden door de
dierenarts in het gips gezet en, hoe wonderbaarlijk, met beide voorpootjes
springt hij tegen ons op, met liefde, met warmte, onvoorwaardelijk en weer een
smeltmoment veroorzakend.
poten. Vroeger zou zoiets aanleiding zijn geweest om het beestje direct in te
laten slapen. Tijden veranderen, en waar de beschaving op andere vlakken
afneemt, nam deze hier toe. Poppix werd gered, beide voorpootjes werden door de
dierenarts in het gips gezet en, hoe wonderbaarlijk, met beide voorpootjes
springt hij tegen ons op, met liefde, met warmte, onvoorwaardelijk en weer een
smeltmoment veroorzakend.
Wederzijdse liefde op het eerste gezicht.
.
Hoe het beestje aan twee gebroken voorpootjes komt? Een raadsel echter een
aanrijding met een auto ligt voor de hand.
aanrijding met een auto ligt voor de hand.
Het verkeer in de dorpjes, langs de doorgaande wegen en kleine weggetjes, het
wordt vaak gekenmerkt door roekeloos rijgedrag, niet anticiperend op eventuele
plots opdoemende honden. De Portugese wegbeheerders en de politie kunnen nog
zoveel proberen om het rijgedrag ten positieve te beïnvloeden maar gezegd moet
worden dat ik met eigen ogen waarneem dat zowel locals als toeristen met
huurauto’s er maar wat op losrijden. Naar het aantal honden die door dit
vermaledijde rijgedrag de dood heeft gevonden is het louter gissen, maar ieder
slachtoffer is er één teveel en het zijn er veel.
wordt vaak gekenmerkt door roekeloos rijgedrag, niet anticiperend op eventuele
plots opdoemende honden. De Portugese wegbeheerders en de politie kunnen nog
zoveel proberen om het rijgedrag ten positieve te beïnvloeden maar gezegd moet
worden dat ik met eigen ogen waarneem dat zowel locals als toeristen met
huurauto’s er maar wat op losrijden. Naar het aantal honden die door dit
vermaledijde rijgedrag de dood heeft gevonden is het louter gissen, maar ieder
slachtoffer is er één teveel en het zijn er veel.
en spelen dat willen de hondjes in de opvang te Lagos: © Peter-Vincent
Schuld
Een gang langs de verblijven leert ons dat het bij elkaar plaatsen van de
zwervende viervoeters nauwkeurig en met bedachtzaamheid plaatsvindt. Alle
honden krijgen een naam, en nee ze zijn geen nummer en worden ook niet als
zodanig behandeld. Niet de Zuid-Europese temperaturen vertellen hier de
graad van warmte. De toewijding en de zorg voor de donzige vriendjes
vertellen de echte gevoelstemperatuur, en die ligt hoog.
.
Anja leidt ons rond langs de verblijven. Nieuwsgierig komen de snuitjes naar
ons toe. Sommigen viervoeters houden afstand en blaffen hard. Wie het gedrag van
de beestjes observeert ziet dan de mens het vertrouwen van de hondjes echt heeft
verpest.
ons toe. Sommigen viervoeters houden afstand en blaffen hard. Wie het gedrag van
de beestjes observeert ziet dan de mens het vertrouwen van de hondjes echt heeft
verpest.
Je ziet in de ogen de angst voor het kwaadaardig gedrag van de mens naar de
honden. Angst. Weggejaagd, weggestuurd, weggeschopt. Een groot aantal van deze
dieren hebben veel aandacht en liefde nodig voordat het vertrouwen in de mens
hersteld zal zijn. Toch voelen de honden aan, want al komen sommigen direct naar
je toe, zij die nog even op afstand blijven hebben wel een blik in hun ogen die
vraagt “zouden deze tweevoeters wel lief voor me zijn?”. Bruine hondenogen
vertellen veel zo niet alles. Hier worden ze met liefde opgevangen en wachten op
een nieuw huisje waar ze wel welkom zijn.
honden. Angst. Weggejaagd, weggestuurd, weggeschopt. Een groot aantal van deze
dieren hebben veel aandacht en liefde nodig voordat het vertrouwen in de mens
hersteld zal zijn. Toch voelen de honden aan, want al komen sommigen direct naar
je toe, zij die nog even op afstand blijven hebben wel een blik in hun ogen die
vraagt “zouden deze tweevoeters wel lief voor me zijn?”. Bruine hondenogen
vertellen veel zo niet alles. Hier worden ze met liefde opgevangen en wachten op
een nieuw huisje waar ze wel welkom zijn.
Natte neuzen snuffelen aan mijn handen her den der valt zelfs een lik van een
enthousiaste hondentong mij ten deel. Ik ga een verblijf in en wordt begroet
door een roodbruin donzig vriendje. Ze is zo blij. En wat doen honden als ze
blij zijn en zich veilig voelen? Ze gaan op hun ruggetje liggen om geknuffeld en
gekroeld te worden. Het moppie is door het dolle heen. Eindelijk weer
genegenheid. Het hondje weet van geen ophouden uw verslaggever evenmin.
enthousiaste hondentong mij ten deel. Ik ga een verblijf in en wordt begroet
door een roodbruin donzig vriendje. Ze is zo blij. En wat doen honden als ze
blij zijn en zich veilig voelen? Ze gaan op hun ruggetje liggen om geknuffeld en
gekroeld te worden. Het moppie is door het dolle heen. Eindelijk weer
genegenheid. Het hondje weet van geen ophouden uw verslaggever evenmin.
maken kennis met uw verslaggever in de hondenopvang te Lagos:
Foto:
© Peter-Vincent Schuld
Alhoewel het Gemeentebestuur van Lagos de dierenbescherming financieel in
beperkte mate ondersteunt is het dierenverblijf afhankelijk van gulle
gevers. Die zijn er gelukkig. Het Portugese inkomen ligt verhoudingsgewijs
erg laag, dus de expats die in deze regio verblijven dragen in grote mate
bij aan de budgetten om de tientallen hondjes die er verblijven van een goed
en vooral veilig leven te voorzien zolang ze in de opvang verblijven.
Diezelfde avond wordt er een benefietavond georganiseerd, niet ver van
Lagos. Als je de weg niet kent is het restaurantje waar het evenement
plaatsvindt amper of niet te vinden. Het draagt zelfs geen kenmerken van een
pleisterplaats. Langs de weg parkeren zich een groot aantal auto’s. Hier
wordt vanavond geld opgehaald voor de dieren. Britten, Nederlanders,
Amerikanen. ze druppelen binnen en zijn gul voor de hondjes.
Er zijn nog mensen met het hart op de juiste plaats voor de dieren die van
nature het hart op de plek hebben zitten waar het hoort.
nature het hart op de plek hebben zitten waar het hoort.
–U kunt de hondjes van Lagos steunen. Een eenvoudig mailtje naar
“newsdesk@factsfound.news” en we brengen u direct in contact met de lieve mensen
die voor de zwerfhondjes zorg dragen–
