De overheid als zorgzame moeder of als bemoeizuchtig loeder? Over roken, zelfbeschikking, calvinisme en epicurisme

foto © Peter-Vincent Schuld
Het is ooit begonnen met het verbieden van tabaksreclame. De “Marlboro man”, een typisch Amerikaanse cowboy een symbool van stoerheid en mannelijkheid gaf aanstoot bij niet-rokers. Onder druk van de anti-rooklobby verdween deze iconische reclame uit het Europees straatbeeld.

Voor wie echt nog authentieke tabaksreclames wil bewonderen, moet naar Afrika reizen. Daar kom je in het straatbeeld nog grote billboards tegen met tabaksreclame.
foto: © Peter-Vincent Schuld
Feitelijk mag roken dan wel slecht zijn voor de gezondheid. Dat geldt evenzeer voor notoir alcoholgebruik.
Of u nu wel of geen roker bent, het getuigt van enige realiteitszin om zich af te vragen of de overheid het recht heeft te mengen in strikte privé-zaken.
slecht voorbeeld?
foto:© Peter-Vincent Schuld
foto © Peter-Vincent Schuld
Hier ligt het calvinisme op de loer versus het epicurisme, oftewel de wellust voortvloeiend uit het genieten van eten, drinken en roken. Het opleggen van een gedachtegoed, dus bepalen wat goed is voor iedereen, zonder dat het “individu” daar eigen zeggenschap in heeft is een kenmerk van een totalitaire overheid. Helemaal wanneer het standpunt mogelijkerwijs of zeer aannemelijk is ingegeven door religieuze motieven.
Op een reclamebord voor Camel sigaretten wordt tevens reclame gemaakt voor roomijs….dat uitverkocht is
foto © Peter-Vincent Schuld
Feit is en blijft dat het uit de koker komt van een partij die op een zeer slinkse wijze haar visie op zelfbeschikking van het individu probeert te reduceren. Eens te meer voor mij een bewezenverklaring dat religie en politiek nooit met elkaar vermengd mogen worden.
foto © Peter-Vincent Schuld
foto: Peter-Vincent Schuld
Het door de overheid verplichten van de consument kennis te laten nemen van bepaalde informatie, ja dat kennen we uit Noord-Korea. Enige nuancering van de aangeleverde teksten en foto’s, laat staan enige duiding is niet eens een punt van discussie.
Het gelijkheidsbeginsel wordt al helemaal geschonden door de overheid door het verbieden van tabaksreclames en het voornemen om neutrale pakjes te gaan verkopen. De consument heeft aan de andere kant ook het recht om de door hem gewenste informatie tot zich te nemen. Dat reclames zouden verleiden tot het gaan roken, dat is inherent aan reclame. Maar dat de overheid reclame censureert is een fikse brug te ver, al helemaal als de overheid daarvoor opgelegde informatie voor in de plaats stelt om verplicht tot je te nemen als je rookt.
Heeft de overheid wel het morele recht om tabaksreclame in te perken?
foto © Peter-Vincent Schuld
foto © Peter-Vincent Schuld
Hoe met bejaarden- en verzorgingstehuizen. Moeten mensen die opgenomen worden maar van het ene op het andere moment stoppen
foto © Peter-Vincent Schuld
Of mijn kritiek op Blokhuis hier ten einde is? Verre van.Als het aan Blokhuis ligt gaan de pakjes sigaretten minimaal 10,00 EURO kosten, met andere woorden opnieuw een fikse accijnsverhoging.
–
foto: Peter-Vincent Schuld
Moet je deze mensen nu echt verder in het nauw drijven door prijsopdrijvingen die louter symbolisch van aard zijn, of ben je mensen aan het dwingen zich een leefstijl aan te meten. Opnieuw ontstaat de vraag “met welk recht?”.
foto © Peter-Vincent Schuld
Het is altijd weer grappig om in bijvoorbeeld Andorra te zien hoe Nederlanders en tal van andere nationaliteiten hun wagens volladen met sigaretten en alcohol. Winkels blijven consumenten massaal trekken met lage prijzen. Geef de winkeliers eens ongelijk, geef de koper eens ongelijk.
foto © Peter-Vincent Schuld
foto: Peter-Vincent Schuld
Maar…. er is eindelijk toch een tegengeluid te horen. Ditmaal van voormalig journalist, voormalig politicus en huidig opiniemaker
foto © Peter-Vincent Schuld
De grootste sigarettenfabrikant Philip Morris, bekend van de populairste en meest verkochte sigarettenmerken Marlboro en L&M haastte zich om te stellen dat zij deze actie niet ondersteunde en zij zich thans opwerpt als ontwikkelaar en commerçant van de rookloze sigaret. Zullen we het op “opportunistisch toekomstgedrag” houden bij Philip Morris?