De Nachtdenkers: De Onvermijdelijke Dood
Nieuwe rubriek de Nachtdenkers; uit het leven gegrepen
Door Peter-Vincent Schuld
Als de natuur het leven neemt wat zij gegeven heeft
Ontsproten uit de schoot
Dan is daar die onvermijdelijke dood
Terug naar het kleine kind, de kindsheid
Waar kennis en bewustzijn degenereert
Dan is daar de die onvermijdelijke dood
De laatste adem, geslaakt tussen warme handen
Dankbaar voor het leven, ooit gegeven
Dan is daar die onvermijdelijke dood
Als ogen doorzichtig worden
En vlekken komen op het lichaam
Dan is daar die onvermijdelijke dood
Als liefde over het leven heen gaat
En houden van, de hartslag overstijgt
Dan is daar die onvermijdelijke dood
Het lichaam gewassen met eigen handen
Mooi gemaakt zoals ze was
Dan is daar die onvermijdelijke dood
Als het lichaam niet meer beweegt
En ogen die gesloten blijven
Dan is daar die onvermijdelijke dood
Het intense gemis, het onmetelijk verdriet, de helse pijn
Die oerschreeuw, waar is mama?
Dan is daar die verdomde dood