door Peter-Vincent Schuld

Het is allerminst eenvoudig om gedurende de corona-crisis absoluut neutraal te
blijven. Neutraal zijn is nog wat anders dan onafhankelijk. Burgervrijheden
werden “all over the world” ingeperkt met inbegrip van de Europese Unie, waar de
mensen dit niet meer gewend zijn. In dit soort van tijden is het noodzakelijk
extra kritisch te kijken naar het handelen van de overheid maar ook van personen
en organisaties die “zelfstandig” boodschappen uitdragen.

De corona-crisis verschilt
niet veel van een gewone ramp waarin al heel snel de nodige geruchten, roddels
en feitelijke onwaarheden de ronde gaan. Alleen de mate waarin, gelet op de
omvang van de crisis is een punt van zorg. Zowel overheid (propaganda) als
zelfstandige organisaties en personen communiceren waarbij het echt aan de
nieuwsmedia zelf is om alle spelers in het veld kritisch onder de loep te
houden. Een aanname dat de overheid per definitie te vertrouwen is gaat nooit en
te nimmer op. Maar ook de nieuwsmedia opereren niet altijd in alle
onafhankelijkheid of kunnen onvoldoende kritisch zijn op gebeurtenissen. In
Nederland zagen we dat terug bij de toeslagenaffaire die eerst door andere media
genegeerd werd en vervolgens door RTL Nieuws glashard met feiten en bewijzen op
tafel werd gelegd met harde politieke consequenties voor het Haagse politieke
circus.

Bezien vanuit dit perspectief is
het helemaal geen slechte zaak geweest dat de organisatie Viruswaarheid, die op
haar website onomwonden stelt in functie te staan van de democratische
rechtsstaat vanuit haar kritische houding overheidsmaatregelen aan de rechter
ter toetsing heeft voorgelegd. Voor je het weet belanden we in  een carrousel
van precedenten die opeens te pas en te onpas gebruikt worden door de overheid.
De voorzieningenrechter stelde vandaag de organisatie Viruswaarheid in het
ongelijk met betrekking tot de rechtmatigheid van de reeks aan
vrijheidsbeperkende maatregelen die door de Nederlandse overheid zijn genomen.

Viruswaarheid beriep zich onder
meer op het gegeven dat Nederland niet de uitzonderingstoestand had ingeroepen
alvorens tot maatregelen over te zijn gegaan en ondergeschikt achtte
Viruswaarheid de maatregelen in strijd met het Internationaal recht.

Voor de juridische leken
onder ons: Europees en Internationaal recht gaan per definitie voor op nationaal
recht. De rechter schoof in deze de redeneringen van Viruswaarheid ter zijde en
daarmee schept de rechter toch wel weer een nieuw precedent waarin de
Nederlandse rechterlijke macht de internationale rechtsorde toch wat
hypothekeert. Dat is geen novum. Voorzitter-raadsheer bij het Haagse Hof, 
mevrouw Mr. Tan de Sonneville deed dit ook al in de procedure van Urgenda tegen
de Nederlandse Staat, waarbij het Hof de vordering van Urgenda toewees. De
Haagse rechtspraak zit misschien toch wat in een ivoren toren met betrekking de
de realiteit van Europees en Internationaal recht die onder meer zijn vervat in
verdragen met als doel rechtsbescherming te bieden aan de burger. Je mag je
grote vragen stellen bij rechters, die als zij rechtsvragen voorgelegd krijgen
waarin toetsing aan internationaal recht van toepassing is, deze rechtsvragen
niet beantwoorden. Ja, en dan heeft jurist Pols van Viruswaarheid gelijk als hij
spreekt over rechtsweigering. In de praktijk loopt dit helaas toch wat anders.
Ook wij als journalisten moeten een kritisch oog houden op de rechtsmacht. Niet
om de magistraten het leven zuur te maken, alles behalve dat. Dat mag nooit de
intentie zijn. Wel om te kijken of zij het recht goed toepassen, want een
gerechtelijke dwaling is snel gemaakt. Eens het finale verdict geveld is er vaak
geen weg meer terug en rechtspraak blijft mensenwerk.

Niet alleen rechtspraak blijft
mensenwerk, dat geldt ook voor het openbaar bestuur. Nu mag er nog zoveel of
weinig democratische controle zijn, recente gebeurtenissen in de diverse landen
van de Europese Unie tonen glashard aan dat ook de democratische controle wel
eens tekort kan schieten. Voor politici is het vaak heel moeilijk tot onmogelijk
om hun eigen ongelijk toe te geven totdat ze ertoe gedwongen worden na
confrontatie met feitenmateriaal dat onomstotelijk is. Trouwens mensen zijn
sowieso rare zoogdieren als je nagaat hoe makkelijk het is om ze allerlei zaken
zonder morren op te leggen.

Een wat wijzere en
eerlijkere bestuurder stuurt aan op voorkoming van dit soort van “clashes” met
de harde realiteit of beeldvorming die de betrouwbaarheid ondermijnt. Dit zagen
we zondag terug in een nieuwsbericht. “Europa stopt met de inkoop van
AstraZeneca vaccins”. Kortom de Europese Commissie stopt met het verder zaken
doen met AstraZeneca daar er teveel elementen zijn die de betrouwbaarheid van
product en levering in vraag hebben gesteld. Onder de bevolking leeft een niet
te onderschatten wantrouwen tegen de veiligheid van de vaccins. De basisvraag is
en blijft of je wel een veilig vaccin kan maken op zo’n korte tijd.  

Nu kun je nog zoveel
campagnes voeren om de bevolking op te roepen om zich te laten vaccineren, maar
de overheid moet goed beseffen dat zij in deze, indien bijwerkingen al dan niet
met dodelijk gevolg , voor rekening en verantwoording komen van diezelfde
overheid die ons tal van vrijheidsbeperkende restricties meent te moeten
opleggen en eigenlijk stelt dat we onze vrijheid pas terugkrijgen als we
“allemaal” gevaccineerd zijn.

Maar vind het vooral dan niet gek
dat een aanzienlijk deel van de Europese bevolking het gewoon vertikt om zich in
te laten enten met entstoffen waarvan de veiligheid nog steeds niet
onomstotelijk vast staat. Als het Europees Medicijn Agentschap stelt ” de
voordelen wegen niet op tegen de nadelen” is dat een volstrekt nietszeggende zin
en tegelijkertijd een veelzeggende zin. Er wordt dus erkend dat er nadelen aan
het betrokken vaccin(s) zitten, maar wat zijn deze nadelen nu exact? Zijn dat
voordelen die we op “macro-schaal” moeten bekijken, dus dat we eventuele
slachtoffers voor lief moeten nemen?.

Waar zit het ethisch verschil?
Het virus is ontstaan en verspreid geraakt middels natuurlijke processen zoals
een griepvirus zich verspreidt. Een vaccin is iets dat door mensen geproduceerd
is. Eenvoudiger kan ik het niet maken. De fysieke integriteit van het menselijk
lichaam is in mijn ogen onaantastbaar. Niemand en een staat al helemaal niet
heeft het recht om een ander te verplichten, dan wel in een “geknevelde” positie
te brengen waarin een persoon zich gedwongen voelt om zich te laten vaccineren.

Corona-certificaten,
vaccinatie-paspoorten etc. binnen Europese Unie behoren deze zaken naar mijn
mening niet thuis en zijn flagrant in strijd met de Europese normen en waarden
en werken tweedeling en discriminatie in de hand. Je moet als burger gewoon
zonder (bureaucratisch) oponthoud kunnen reizen van de ene plek naar de anderen,
zoals u van huis naar uw werk of uw familie in eigen land reist.

Het RIVM heeft op 10 mei
aangekondigd een onderzoek te starten naar de mogelijke implicaties en
complicaties van de vaccins op lange termijn.  Het in Bilthoven gevestigd
instituut is was rijkelijk laat met het initiatief tot onderzoek. Immers elke
stap in het beheersen van een crisis gelijk deze dient per direct gepaard te
gaan met expertise en contra-expertise. Je kunt je als overheid niet veroorloven
om een lange periode nadien geconfronteerd te worden met gevolgen die je niet
wil. Nogmaals, ten overvloede, ik behoor niet tot de ontkenners van het virus,
noch ben ik per definitie tegen iedere vorm van vaccinatie. Ik wil wel dat alles
volgens de regels van behoorlijk bestuur met respect voor de grondrechten van de
burgers geschiedt.

In geheel Europa zien we
uiteenlopende vonnissen en arresten terug die bij lange na niet allemaal in het
voordeel zijn van de vrijheidsbeperkende overheden. Over de uitleg van opgelegde
maatregelen is er dus discussie binnen de rechtspraak. Dit alles leidt tot een
enorme rechtsonzekerheid bij de Europese ingezetenen. Er is rechtsongelijkheid
binnen de Europese lidstaten maar ook binnen de lidstaten zelf waar er sprake is
van deelstaten, autonome regio’s en we zien het zelfs terug in de Franse
departementen. Dat is een kwalijke zaak daar we op (integer) Europees niveau
streven naar eerlijkheid en rechtszekerheid voor de burger. Het is telkenmale
het zelfstandig en eigenzinnig optreden van lidstaten en/of autonome
deelbesturen die deze rechtszekerheid ondermijnen. Dat kan op termijn  niet
zonder juridische of politieke consequenties blijven.

Als voorbeeld nemen we de Spaanse
autonome regio Valencia waar in tegenstelling tot andere autonome Spaanse
regio’s de avondklok weliswaar is verlaat, maar niet is afgeschaft. De afkeer om
maar niet het woord haat te gebruiken is voelbaar tegen de socialistische
president Puig van de Valenciaanse gemeenschap. Afgelopen week delfde de
extreem-linkse Pablo Iglesias al het onderspit in de regio Madrid. Iglesias, lid
van de extreem-linkse partij Podemos trad terug als minister uit de nationale
regering om zich verkiesbaar te stellen in de regio Madrid. Hij verloor met een
ongekend verlies en daarmee verloor hij zijn politieke carrière die hij daarop
onmiddellijk vaarwel zei. De verkiezingsslogan “Libertad” van de in de regio
Madrid regerende  Partido Popular sloeg aan bij de Madrilenen, die de
restricties die door de nationale regering waren opgelegd kotsbeu zijn. Een bron
die Iglesias van nabij kent omschrijft hem als een “narcist die geen totalitaire
aanpak schuwt om zijn gedachtegoed op te dringen”.

Je kunt vrije mensen niet in een
dwangbuis zetten, ook niet als het om een virus gaat. Dit is een volledig
verkeerde politieke weg. Immers de “restrictieve dwangbuis” is in tegenstelling
tot de verspreiding van een virus wel mensenwerk. Een Belgische arts (naam bij
de redactie bekend) verklaarde twee weken geleden dat hij zich onder meer enorme
zorgen maakt over het psychisch welzijn en het hoge aantal zelfmoorden.

Als je al spreekt over naderende
overbezetting van IC’s ga je in andere landen van de Europese Unie c.q. Europese
Economisch Ruimte (EU + Zwitserland, Liechtenstein, Noorwegen of IJsland) kijken
of daar ruimte is om patiënten over te vliegen. Dat is helemaal niet zo’n gek
idee, want dat doen we nu ook al met organen die na orgaandonatie die via
Eurotransplant ook Europa overvliegen. Is hier sprake van  politieke onwil? We
beginnen nu pas te denken over de Europese Gezondheidsunie. Een betere term zou
de Europese Zorgunie zijn. Als een arts acute zorg stelt dat de IC’s overbevolkt
raken dan kijk je in Europa naar ziekenhuizen die nog wel capaciteit hebben. Ja,
dan ga je patiënten overvliegen en sommigen zullen alsnog komen te overlijden en
keren dan als cargo in het laadruim terug. Maar je gaat niet de grenzen sluiten
en het vrij verkeer van personen tarten en hinderen. Een onvergeeflijke fout. We
hebben de Europese Unie om zaken aangenamer en makkelijker te maken voor de
burger en niet om nationale egootjes te strelen. De Europese Unie is voor een
deel gekaapt door een bende volslagen idioten zonder enig historisch en
juridisch besef.

De politiek correcte hordes
hebben altijd hun mond vol gehad over het Vlaams Belang met hun “eigen volk
eerst” slogan, maar de afzonderlijke Europese lidstaten hebben in deze niets
anders gedaan dan in de praktijk gebracht dan wat het Vlaams Belang altijd werd
verweten. Hoe hypocriet. En als we echt gaan kijken dan lijkt het vasthouden aan
het ingezet beleid belangrijker dan het breder perspectief.

Maar dan komen we bij een ander
facet, een moeilijk facet, wat amper bespreekbaar is zonder voor het rot van de
straat te worden uitgemaakt. Mensen gaan dood aan ziektes. Een gegeven en een
feit. Elke dag sterven er mensen aan kanker, hart- en vaatziekten en andere
kwalen. Als je reeds ziek was daar bovenop corona krijgt, bestaat er een gerede
kans dat je wat eerder” een tuin op je buik”  krijgt of als een hoopje as in een
potje terecht komt. Maar dat is ook zo met de griep. Als je immuunsysteem het
niet aankan dan is de kans dat het “met de vlam in memoriam” wat sneller op je
pad komt. De natuur bepaalt wanneer je vertrekt. De natuur is hard en grillig
maar kent tegelijkertijd haar schoonheid.

Mensen die gelovig zijn trachten
aan verlies zingeving te ontlenen en zeggen eigenlijk op een bepaalde manier
hetzelfde maar benoemen het anders. Voor gelovige mensen is het God die bepaalt
wanneer hij een mens “tot zich roept” en leggen na het overlijden de ziel van de
overledene in Gods handen. Voordat het vermenselijkt godsbeeld bestond werd
bijvoorbeeld in de Oriënt (Turkije e.v.) de blauwe lucht als Godsbeeld aanbeden
en oude culturen zagen de zon als God. Eigenlijk wel mooi. Wat is er nu
positiever op aarde als zonneschijn, een zon die opkomt, straalt en weer
ondergaat. Een levenscyclus op één dag. en dat hoor je bijvoorbeeld terug in de
symfonisch rock muziek van Queen. Kunst ontstaat uit de geest, de ziel en het
gevoel. Schier instinctief en instinct is niet meer of minder dan de natuur die
haar werk doet.

Maar ook de dood hoort bij
het leven. Zo goed als de kransen en bloemen op onze graven vergaan, zo goed
zijn wij vergankelijk. Dit is echt de enige zekerheid die we in het leven
hebben. Daar moet je volstrekt realistisch in zijn en dit gegeven vooral niet
klinisch wegsteken totdat de dood zich aandient. De dood treft ons allen. De
facto is het overlijden ten gevolge van een ziekte een natuurlijke doodsoorzaak.
Zo wordt het formeel ook omschreven. Dat geldt niet als je komt te overlijden
door een misdrijf en als we eerlijk zijn ook niet als je komt te overlijden door
een ongeval of ramp. Maar een virus is en blijft een natuurlijke dood. Je wordt
begraven of gecremeerd. De gelegde bloemen als laatste groet vergaan zoals je
lichaam vergaat en ontbindt. Al het overige bestaat uit emoties en rituelen die
onze emoties vorm geven. Meer is het niet. Leer ermee leven dat we allemaal een
keer sterven. Leer om er mee te huilen en mee te lachen. Humor versterkt ons
immuunsysteem, zover is de wetenschap al. Hoe angstiger hoe meer je de kans
loopt vroegtijdig een eenpersoons houten chalet te krijgen.

U en ik lopen dus allemaal de
kans om elke dag aan ons einde te komen, derhalve wens ik mijzelf, mijn
omgeving, u en iedereen alvast en op voorhand een prettige uitvaart  toe en dat
we nog maar lang mogen spoken in de kamers van onze nabestaanden door lekker
schilderijtjes naar beneden te laten vallen, deuren te laten klapperen en op
andere manieren onze naasten de stuipen op het lijf te jagen. Spookhuis van de
Efteling? Dat kunnen wij veel beter!

Onder het schrijven van dit
verhaaltje neurie ik lekker iets van Freek de Jonge.  Ja u raadt het al “Er is
leven na de dood’. Ik maak er maar een eigen versie van: “Heeft uw tante lekker
covid, ligt uw neefje in de goot, er is leven, er is leven na de dood”,  Na de
dood, na de dood., er is leven, er is leven na de dood.  Och hoe vaak ik dat
cabaretesk liedje wel niet heb opgezet terwijl ik in een kwajongens-bui was wilt
u niet weten. Putain!

Is het het verschijnsel van
een virus iets nieuws? Welnee. Varkenspest, de vogelgriep, Q-koorts, de pest, de
cholera, ebola, Sars-1, de Spaanse griep, om de zoveel tijd komt er een virus
dat even een overpopulatie decimeert. Niks aan de hand op macro-vlak.  Mensen
denken boven de natuur te staan. Pech. De samenleving is niet maakbaar. Dus ja,
er is wel een virus en ja dat kan gevaarlijk zijn voor bepaalde groepen. Nee,
het virus is geen hoax. Nee, u bent geen uitzondering. Nee, vanuit
macro-perspectief worden u en ik echt niet gemist.

Vergeet het maar dat corona
ooit zal verdwijnen.  Er zullen mensen omvallen. Maar wat wilt u? De natuur
corrigeert zichzelf. Met vele miljarden menselijke bewoners van deze planeet
zijn we gewoon met teveel. We copuleren en reproduceren wat af en zijn niet
bereid de consequenties daarvan onder ogen te zien. Met zijn allen op de
vierkante meter en dan gek vinden dat er vervelende dingen gebeuren?

Opeens gaan we allerlei
maatregelen bedenken zoals afstand en andere maatregelen die recht tegen de
menselijke natuur ingaat op straffe van volstrekt buitenproportionele boetes en
zelfs gevangenisstraffen. De leden van het openbaar bestuur hebben wereldwijd
spontaan een door angst ingegeven hersenafwijking gekregen. Geen enkele overheid
kan het eeuwig volhouden om de menselijke natuur en de vrijheid van het individu
te beperken en al helemaal niet voor een virus. Maar we zien nu wel meteen hoe
onze samenleving er onder een crisis uitziet. Angsthazen, meelopers, makke
schapen, verraders, zichzelf politicus wanende medici en virologen plus ander
gespuis.

Dan gooien we de grenzen maar op
een rare manier dicht. Niet letterlijk maar we beginnen in Europa over
vaccinatiecertificaten en allerhande andere bureaucratische rompslomp die de
burgers beperken in hun vrijheid en ingezetenen van de Europese Unie een gevoel
van schijnveiligheid geven. Er zou maar eens een Fransman met covid op de stoep
staan. Lekker belangrijk!!! Frankrijk eis PCR-testen als je het land binnenkomt.
We reden over de Luxemburgs-Franse grens. Geen agent te bekennen. We reden over
de Frans-Spaanse grens, keken naar de andere zijde en daar stonden ze al het uit
Spanje inkomend verkeer tegen te houden. Willekeur, rechtsongelijkheid? U zegt
het maar.

Maar de Duitsers maken het
wel heel bont, verhoudingsgewijs. Opeens verzon Mutti Merkel op advies van het
Robert Koch Instituut het idee dat Nederlanders niet langer welkom zijn in
Duitsland als ze geen PCR-test kunnen overleggen. Hallo Frau Merkel. Hebben
Nederland en België om een PCR-test gevraagd toen de Duitsers n in mei 1940
ongevraagd de grens over staken en vervolgens 5 jaar dood en verderf hebben
gezaaid? Nog een beetje “historisch bewustzijn” ? Ja, toch wel, in de 5
mei-lezing die kanselier per videoverbinding in c.q aan Merkel gaf bedankte zij
de Nederlandse bevolking voor de verzoening die we gelukkigerwijs aangingen met
de Duitsers na de oorlog. Maar lieve frau Angela, ik geef je een goedbedoeld
advies, pieker er niet langer over om Duitsland op slot te gooien en PCR-testen
voor inreizenden verplicht te stellen. Denk nou eens echt en totaal Europees.
Dat kon je anders ook zo goed. Maak van je laatste maanden als bondskanselier
nou eens een feest onder moeilijke omstandigheden. Je neemt nu verkeerde
besluiten, maar je bent ten gronde geen slecht mens, absoluut niet en ik kan je
aardig inschatten Angela.

De agressie onder mensen is
enorm. De lockdown leidt tot verkeersagressie, tot agressie op straat, tot
huiselijk geweld. Waar wij op reportage altijd beleefd blijven en proberen
(potentieel) lastige situaties te ontdoen van het ontstekingsmechanisme heb je
af en toe toch van die randfiguren op je weg.  Op weg van Breda naar Eindhoven.
Locatie Tilburg. Plaats van handeling een fastfood” drive thru van Mac D” . Een
nieuwsbeeld, een journalistiek relevant beeld. Medewerker aan raam reikt een
stok met een pinautomaat. Dus beeld. “Ik doe aangifte, ik wil niet op de foto en
zeker niet herkenbaar”. Sorry, dit is een publiek terrein, je bent publiek
zichtbaar en deze setting is van journalistieke waarde, Nu je zo’n grote waffel
hebt helemaal. Wij als journalisten moeten ons werk doen en dit beeld waar jij
deel van uit maakt heeft een journalistieke relevantie, die je thans hebt
vermeerderd door je agressie tegenover de pers, iets waar Nederland de laatste
tijd te vaak mee kampt. Wij nemen akte van je agressie, wij nemen akte van je
gedrag en publiceren het. Naar waarheid en niets dan de waarheid. Gedraag je en
er is niets aan de hand. Zie hier de  totale ontwrichting van de samenleving. En
voor wat?

Het aantal sterfgevallen is in
hoog tempo afgenomen en al zou er een veelvoud aan sterfgevallen zijn, dan nog
laat je het leven verder lopen. Immers het leven gaat gewoon verder, hoe triest
het ook is voor het betrokken individu en hun nabestaanden. Dat verdriet
bagatelliseer ik niet. Maar wat is dit voor waanzin. Ik zie een moslima in eigen
huis met hoofddoek en mondkapje. Sporen we nog wel? Ik tank even in Antwerpen
Deurne. Aan mijn linkerzijde op zo’n 15 meter afstand staat een oudere man zijn
eveneens vol te tanken voorzien van een Tena Lady Unisex Mouth Device. In de
auto zit een vrouwmens van ongeveer, muwahh, ik schat zo half tot bijna dood, in
ieder geval de crematiegerechtigde leeftijd naderend. Beiden kijken mij vies aan
omdat ik het vertik een blad cq een lap voor mijn mond te nemen. Ik kijk ze aan
met een grijns en een blik van “Joehoe, daar zijn we weer”. De overjarige
relfossielen worden zo nog nijdiger en ik, ik vermaak me en de eeuwige
vriendelijk grijns annex lach krijg je op dit moment toch niet van mijn porem
af. De oudere man is klaar met tanken, stapt in zijn auto waarbij het antieke
mokkel meteen klaar zit met een flesje desinfectiemiddel om de handen van opa te
ontsmetten. Grootvader zou maar eens sterfelijk blijken te zijn. De angst
regeert en angst is de slechtste raadgever.

Maar kan ik het deze mensen echt
kwalijk nemen? Als ik de Belgische televisie opzet en ik kijk even een paar
minuten naar nieuws- en duidingsprogramma’s begin ik mij het af te vragen. Wat
een collectieve angstzaaierij. Wat een indoctrinatie. Wat een
baggerjournalistiek. De reet likkende collegae lijken verdomme de spreekbuizen
van de dames en heren politici en hun woordvoerders. Kritische berichtgeving?
Bekijk het het maar. Totdat Jean-Marie de Decker oud-judocoach en huidig
burgemeester van Middelkerke in West-Vlaanderen eens de degens kruiste met ene
Van Ranst waar ik zo dadelijk op- terug kom. Van Ranst, paniekzaaier, communist
en viroloog werd vierkant inhoudelijk ingemaakt door de welbespraakte
West-Vlaming die zijn tegenstrever al na de eerste minuut gevloerd had. Een
winnaar versus een volksmenner. Overigens, als je de intelligentsia van België
zoekt, ga dan vooral in West-Vlaanderen zoeken. Succes verzekerd en dat bedoel
ik in de positieve zin van het woord, zonder enig venijn.

Aan collectieve hysterie heb ik
een bloedhekel. Ik rijd ergens door België en zie mensen fietsen in “the middle
of nowhere” met zo’n bekpamper op hun bakkes. Spoor je dan nog of heb jij je dan
laten inpakken door virologen? Op vele plaatsen in de buitenlucht geldt een
draagplicht. Maar de bevolking begint het beu te worden en heeft geen zin om op
staatsbevel mondschimmel en cariës op te lopen en de frisse adem te laten
ontnemen. Terecht! Het is een gotspe dat de Spaanse socialistische
bijna-dictatuur die thans overal oplegt, op het strand na, zonder enige
relevantie nuance zoals open lucht en grote afstand.

Nu kunnen overheden denken te
kunnen opleggen wat ze willen maar als de grondslag niet deugt met inbegrip van
wetenschappelijke onderbouwing, redelijkheid en proportionaliteit, zelfs al
keuren rechters alle maatregelen goed dan blijft het nog een kapitale fout. De
nodige “experts” zaaien op dit moment het ergste virus genaamd “angst”.
Niemand, dus ook het openbaar bestuur en de magistratuur niet, kunnen opboksen
tegen de natuur.

Ja, we kunnen ons leven
kunstmatig verlengen met medicijnen, behandelingen en vaccinaties. Maar ooit
komt de dag dat het “einde verhaal” is. Volstrekt menselijk dat we ons proberen
te beschermen tegen de dood. Ook dit is de natuur.  Overleven! De natuur van de
mens. Dat een aantal landen de vaccins niet kunnen betalen is jammer, spijtig,
maar ook dat is de natuur. We kunnen rampspoed inperken maar niet uitbannen. De
sterkste overleeft. Dat we als mensheid denken ons een bepaalde beschaving toe
te dichten is een slechte pleister voor de “wonde” die we natuur noemen
en die nimmer volledig valt de dichten. We krijgen als mensheid altijd de
rekening gepresenteerd. De boodschap van deze harde realiteit horen mensen niet
graag. We zijn totaal verwijderd van de natuur met onze playstations,
mobieltjes, computers en kunstmatige intelligentie.

Het spijt me maar u en ik zijn op
een zeker moment overbodig. Op het moment dat we overbodig zijn sterven we. Nu
zijn er mensen die eerder overbodig zijn en mensen die wat later overbodig zijn.
Maar op een zeker moment is de levensbatterij op. Mensen die niet adapteren aan
veranderende omgevingen leggen het loodje. Alleen compassie en solidariteit in
een eigen sociale omgeving kan uiteindelijk overleven. Elk ander systeem, met
name linkse spreekwoordelijke schepen van collectieve solidariteit en
collectivisme zinken roemloos zoals de Titanic dat deed. Je kunt een gevoel van
medeleven en compassie tot stand brengen, daar is niets mis mee. Ik doneer ook
centjes aan het Rode Kruis als er sprake is van een verschrikkelijke ramp, maar
ik erken ook de suprematie der natuur.

Wie denkt er aan de jongeren die
nu van de staat een zekere vorm van een ophokplicht hebben gekregen? Wat voor
mensen zijn we aan het kweken in de bloei van hun leven ? We spreken over de
generatie die straks Europa moeten runnen. Ze worden gekleineerd, gekoeioneerd,
gearresteerd omdat ze dingen doen die ze behoren te doen in hun jeugd. Het
gebrek aan begrip en perspectief voor de normale jeugd met als oogmerk de
gezondheid van derden is volstrekt  waanzinnig en kent geen enkele
rechtvaardiging.  Wel opvallend is dat nu de ramadan aangevangen is er
“verlichtingen” zijn gekomen. Veel  jeugdigen uit deze hardcore religieuze
middens zoeken altijd heibel na zonsondergang, met of zonder lockdown. Dus daar
heb ik het niet over als ik over de onderdrukte jeugd spreek. De stenen en
andere zaken die naar de politie worden gegooid is niet Oké. Maar de orders die
de politie krijgt om op te treden zijn ook niet Oké. De politie wordt op dit
moment misbruikt door menig openbaar bestuur. Grootschalige ordehandhaving
geschiedt “drillmatig” waarbij er bijna geen ruimte is voor individuele
afwegingen. Die manier kun je inzetten tegen notoire relschoppers, maar niet
tegen normale en vredelievende demonstranten of jongeren die au fond niet op
rellen uit zijn, maar op vrijheid. Een groot onderscheid.

in België heb je zo’n
virologen-exemplaar die naar de naam Marc van Ranst luistert.  Marc van Ranst
heeft een politieke voorkeur voor extreem-links. Alom geweten. Iets met
marxistisch en socialistisch. Ik maak er geen geheim van. Ik ben liever dood dan
rood. Enfin, Van Ranst heeft een expliciete voorkeur om de samenleving in een
ijzeren greep te houden. Dat heet een collectivistisch beleid zonder aandacht
voor het individu zoals we dat in het oorspronkelijk liberalisme alsmede het
libertijns en libertarisch gedachtegoed kennen. Maar zelfs het Belgisch openbaar
bestuur, waar ik echt geen hoge pet van op heb, lijkt het te gaan begrijpen. De
echte Belgische volksaard staat haaks op alles wat restrictief is. Jongeren
hebben behoefte aan een uitlaatklep, je kunt ze niet ketenen aan hun mobieltje
en hun laptop. Hoe waren we zelf toen we jong waren?

Wat betreft de lockdownfeestjes… ze doen mij denken aan de prohibition in de
Verenigde Staten waar het een zekere tijd verboden was om alcohol te schenken.
Achter dubbele en gesloten deuren gingen de feestjes en het drinken gewoon
door.Je kunt mensen sociaal gedrag niet ontnemen. Dat werkt averechts. Ik geef
de jongeren geen ongelijk dat ze hun achterwerk met de regels afvegen. Sterker,
mijn instemming hebben ze. Laat vooral zien dat de overheid niks te zoeken heeft
in het sociaal verkeer. Dat er in Antwerpen een jongen omkwam ten gevolge van
het feit dat hij op de vlucht sloeg nadat de politie aanklopte bij een
lockdownfeestje in een Antwerps Ibis hotel is in en intriest. Gevallen voor onze
vrijheid. Maar zijn dood is een rechtstreeks gevolg van de ophitserij door types
als  Marc van Ranst, die na het tragisch incident geen enkele compassie wenste
of kon tonen voor jongeren die de vrijheid opzochten en feestjes organiseerden.
Gelukkig dat er maar een beperkt deel opgerold wordt. Ik kan mij niet aan de
indruk onttrekken dat Van Ranst er feitelijk geen fluit mee inzit omdat de
samenleving maar zijn doctrine moet volgen. Wie dat niet doet is de “gebeten
hond” in de ogen van Van Ranst. We gaan terug naar 2019 waar Marc van Ranst met
zijn Nederlandse tegenhanger Ab Oosterhaus een lecture gaf over
mediacommunicatie. Nou we hebben het resultaat gezien. Beide koppen waren met
een knuppel nog niet van de beeldbuis te slaan. Onze collega’s hebben
kritiekloos hun opinie de wereld ingejaagd. Ophitserij en paniekzaaierij. Andere
woorden heb ik er niet voor. Maar op een communistische wijze de bevolking onder
de duim houden, tja dat kennen we.

Door veel Belgen wordt Van Ranst diep gehaat omdat het het beleid van
vrijheidsbeperking uitdraagt. Van Ranst die de rigide aanpak van de crisis
belangrijker vindt dan de in mijn ogen onaantastbare vrijheden en allerhande
maatregelen die zo krom zijn als een hoepel. Van Ranst krijgt haat over zich
heen en soms ook bedreigingen. In een normale samenleving is dit niet
acceptabel. Maar hier is er sprake van zogeheten gewijzigde omstandigheden. Dat
is geen vrijbrief om u iets aan te doen of te bedreigen, maar u propageert een
uiterst restrictief beleid van vrijheidsbeperkingen. Daar houdt een
vrijgevochten samenleving niet van met ondernemers die door toedoen van de staat
op het randje staan van een faillissement, als het al niet al niet zover is. U
roept het over uzelf af door de tornen aan de grondrechten van burgers en hun
vrijheden. U heeft een nieuw fenomeen tot stand gebracht….het Belsjewisme  
Zoals je in Rusland ooit de rode bolsjewieken had heeft België zijn Belsjewieken
met van Ranst als de Belgische “Stalin” van dienst.  Als er dan angst is omwille
van repressie vanuit de staat gaan er bewegingen in de samenleving ontstaan die
u niet zo goed gezind zijn en dus bijvoorbeeld een foto van u uit de krant
knippen deze vervolgens plastificeren en hem plaatsen als mikpuntje in het 
urinoir.  Tijd voor een journalistieke proef om te kijken hoe de stemming is
onder de bevolking. Op onze reportages in België stopten we regelmatig bij
tankstations, hetzij om de auto vol te tanken het zij om blikjes drinken en
voornamelijk Red Bull in te slaan op de lange dagen die we maakten. De vraag die
we telkenmale aan de toonbank van de shops bij de tankstations stelden was
“Heeft u die stickers al?”. De bediende vroeg dan welke stickers? Nou die nieuwe
met de tekst “Ik rem niet voor Marc van Ranst”. Er was geen tankstation waar de
bediende van dienst niet strijk van het lachen ging om te vervolgen “Hou op over
die onnozelaar”, of “die’n clown”.  Niemand die ons boos aankeek en de woorden
uitte “Dit kun je toch niet zeggen?” Tijd voor wat extra functionele olie op het
vuur en nog eens wat uit te testen op de dag waarop het natuurgebied in Brecht
de hens in ging. Weer een tankstation. Ditmaal de vraag “waar komen die
rookwolken vandaan?”.Ja, er is een brand op het schietterrein van het leger”,
was het antwoord. Ohhhh , antwoordden wij, wij dachten dat ze Marc van Ranst aan
het cremeren waren”, weer een reactie afwachten. Het zelfde verhaal. 
Schaterlachende bediendes die ook genoeg lijken hebben van het “orakel” Van
Ranst 

Mijnheer Van Ranst klaagt  aanhoudend over het feit dat hij online zoveel drek
over zich heen krijgt. Meneer Van Ranst gaat dan huilie-huilie doen en retweet
de betreffende boze tweets met de toevoeging “@” om vervolgens de betrokken
Belgische politiezone er bij te plaatsen. Is er ooit een kans dat we de foto
van  deze neo-proletarische marxistische communisten-viroloog op een “Most
Wanted lijst zien? Als het aan mij ligt wel. Ik vrees dat de geschiedenis
genadeloos over Van Ranst en consorten zal gaan oordelen. En intussen blijft Van
Ranst maar denken dat hij “straffeloos” zijn doctrines aan de Belgische
bevolking zonder enige bevoegdheid laat staan een democratisch mandaat,  kan
opleggen. Bij weerwoord gaat meneer lopen mekkeren. Nou, na publicatie van dit
stuk heeft Van Ranst heel wat te janken en te mekkeren. Maar al dat
“huilie-huilie-gedrag” van Van Ranst heeft naar mijn mening alles weg van
krokodillentranen gelaten door een verrimpeld en dementerend exemplaar. 

Enkele weken geleden ontstond  er een rel na een triest incident dat zich in een 
weekend had afgespeeld. Er was in een Antwerps hotel schijnbaar een wat
luidruchtig feestje bezig. Gezellig, niet waar? Nadat de hotelstaf had gevraagd
om het wat kalmer aan te doen kwam de politie volgens de berichten in de media.
Lockdownfeestjes zijn helaas verboden. Een jongen van 21 wilde zich onttrekken
aan de politiecontrole, vluchtte via het raam en kwam ten val, iets wat hem
fataal werd. Echter er verscheen er een kop  in de media met een citaat van een
burger “Uit het leven gerukt omdat we alles op slot hebben gegooid”. De
Antwerpse burgemeester Bart de Wever toonde acuut empathie, het parket stelde
een onderzoek en het publieke debat over het opheffen van de lockdown nam in
alle hevigheid toe.  Aanvankelijk was het nieuwsbericht dat Van Ranst geen
enkele compassie had met de jongen die was omgekomen, zo berichtte het Belgisch
tijdschrift Knack. Daar werd snel op teruggekomen omdat Van Ranst zijn woorden
verkeerd zouden zijn weergegeven. Of dat zo is, laat ik in het midden. In ieder
geval had Van Ranst geen compassie met de jongeren die zich gevangen voelen. Wat
een inlevingsvermogen. Zelf ben je ook jong geweest, mijnheer Van Ranst.

Als je  geen greintje medemenselijkheid toont naar jongeren en geen compassie met
die geen bezoek mogen ontvangen in ziekenhuizen, moet je niet opkijken dat je de
haat en de afkeer van de bevolking over je afroept. Dan moet je er niet raar van
opkijken als er mensen zijn die zeggen “Als Van Ranst met een voertuig tegen een
boom knalt en zijn schedelrestanten en hersenen zouden als spaghetti bolognaise
van de betrokken en beschadigde boom afdruipen heb ik ook geen compassie”. Het
zou overigens zonde zijn van de betrokken boom en subsidiair, het zouden ook
zomaar mijn  woorden kunnen zijn geweest.

Maar wat gebeurt er nog meer als ik aan Marc van Ranst denk? Ik moet eerlijk met
u zijn. Er komen bij mij tal van associaties bovendrijven, Ik ga daarom dan ook
volstrekt open met u zijn. Ik ervaar associaties met Stalin, Dr. Mengele, Dr,
Frankenstein, gebakken placenta met een mix van champignon roomsaus  en
poedersuiker en niet te vergeten oceanen vol met stinkend braaksel. Mijn
persoonlijke walging voor Van Ranst is onbegrensd. Toch ben ik blij dat mensen
als Van Ranst zich laten zien en dus in leven zijn.. Tegenstrijdig? Neen. Ik ga
u uitleggen waarom. Gevaar voor de democratische rechtsstaat moet je kunnen
identificeren en op inhoud bekampen. Dit in het publieke debat of in een
gerechtelijke setting  wanneer de feiten daartoe aanleiding geven. De man
vertoont egoïstisch gedrag. België links en België rechts, grenzen dicht en… hoe
zit het met onze buurlanden? Zowel Van Ranst als de politiek vergeten dat we
inmiddels in de Europese Unie zover zijn gevorderd dat onze ouders, familie en
kinderen vaak in andere lidstaten wonen omdat dit recht gegeven is. Dan is het
ontmoedigen van reizen wel heel erg wrang.

Mensen ga gewoon leven zoals altijd en wie leeft, die leeft, wie sterft, die
sterft. Vrijheid…. dat is de enige vorm van beschaving denkbaar. Bovendien een
leven zonder vrijheid is geen leven maar vegeteren. Punt! Mijn boodschap aan
Marc van Ranst?  Ik heb geen boodschap aan je.