Door Bernd Timmerman

Ongetwijfeld ben ik te vaak en te veel in gesprek of luister ik naar de ontelbare
mensen in mijn hoofd.

Wie meerstemmig leeft weigert te capituleren voor eenzijdigheid in standpunten.

Ik hoor stemmen en het is vooral jammer dat ontelbare anderen alleen
zichzelf in een zwart gat van bevestigde en gevestigde eigen geluid horen.
Mijn
waarnemingen en verbeeldingen zorgen voor een voortdurende ontdekking,
verwondering, afschuw, geluk en zoveel meer,  in een permanente geestelijke
innerlijke strijd.

Soortgenoten, noem ze mensen, durven te weinig en zijn ook steeds minder
aan het verkennen, het zoeken binnen de eigen geest, gesprekken niet aan gaan
uit angst de denkkracht van anderen te betreden.

Een angst om te twijfelen, in andere werelden te komen met een diversiteit
aan denkgeluiden die neurologische zekerheden verzwakken of uitdoven.
Hindoeïsme,
soefisme, zen, boeddhisme, jodendom, islam, christendom, en ik spreek  nog niets
eens over ideologieën, levensbeschouwingen, wetenschappen, filosofie of kunst en
niet te vergeten cultuur.  U mag ontdekken.

Denkbeelden, opvattingen, gedachten, emoties, om binnen te komen. Wie zich
niet geestelijk vrij laat penetreren zit vast in oude dogmatische herhalende
standpunt-masturbaties. Beeldzelfbevrediging binnen groepsgekte.

De denkende mens, op zoek naar een kennisgraal, naar verleidingen en rust,
ook naar lust en zonden in herkenbare brandend vuur. De durf om te leven en niet
te vinden wat een ander zegt dat juist is. Iets vinden begint met een zoektocht
zonder bagage en zonder te veel morele reisgidsen.

Vechten is een overgave. In de betekenis van strijden met jezelf.

Gedachten die botsen en ideeën als winst opleveren. De extatische zelfzuivering
in volledige devotie met een toewijdende onderwerping aan binnenkomende  kalmte
om te zien waar anderen aan voorbij lopen.

De keuze om zélf te vinden doet wankelen maar geeft daarnaast een
geestvervoerende zielsverrukking. Dat klinkt zwaar en zweverig. Waarom zou je
alleen van sporten en verliefd zijn hormonen krijgen die je goed doen voelen?
Durf te denken, durf te zoeken, durf te twijfelen, durf te vinden en durf te
veranderen. 

Deuren openen, andere wegen in slaan. In het hoofd. Dat geeft een geweldig
vrij gevoel alsof je de eerste mens bent naast anderen op paden van alle thema’s
die jij ziet.

Doordat onze geest meestal op de automatische piloot staat reageren de
meeste mensen echter primair op basis van gevestigde overtuigingen waardoor
oordelen het makkelijkste is zonder jezelf bloot te durven geven.

De adoratie voor anderen met eenzelfde standpunt en het verguizen van
degenen met andere visies kun je een geestelijke beperking noemen. Ook al zijn
variabelen gelijk of minstens te herleiden tot tegengestelde waarheden, het
brein zoekt naar uitwegen in standvastige standpunten.

Het rekenen op het berekenen van de inhoud door de ander is soms een
cirkelvormige illusie. Antwoorden zijn dan slechts maten om de eigen echo te
laten weerklinken zonder werkelijk te denken. Want denken is studeren. 

De veilige heilige echo binnen de muren van jezelf en de bange groep waar
je je thuis denkt te moeten voelen. De wereld zien door de eigen heldere
vertroebelde lens, dat is veilig. Zelfbedrog is veiliger dan zelfbevrijding
omdat het laatste ook zelfverwonding is. 

Krampachtig (on)wetend dendert de breintrein door op routes met denkbeelden
in een vast patroon. De veilige geest maakt aannames zonder al te veel
overwegingen, laat staan heroverwegingen.

Praten met levenden en doden in het actieve brein met ontelbare kamers is
levensbeter dan jezelf steeds weer spiegelen aan een gemaakte identiteit die
onveranderlijk vastzit in muurvaste opvattingen.

Ik kies voor begeestering, mijzelf vermeesteren door anderen in mijn geest,
zelfs in de diepste kamers toe te laten. Een denken en voelen in lichamelijk en
geestelijk enthousiasme. Intens ervaren door het vergroten van het bewustzijn. 

Gisteren was ik iemand anders en morgen ben ik weer herboren in mijn geest.
Breken, bouwen, vasthouden en veranderen. Ik gun u een innerlijk strijd.

Ontwaking
Het licht valt binnenin een stroom van
momenten, de oerkracht van ontwakende gedachten in een notendop genaamd, mijn
brein

De hitte van het weten in een schijnbaar meedogenloos
bestaan van prikkels die binnendringen en de kwetsbaarheid van het omhulsel doet
breken, mijn brein

Een metamorfose van ideeën in een wolk van tijdelijk
verstand,opstijgende emoties die vrijkomen en kleur brengen in een
onbegrijpelijke gevoelsrijke werkelijkheid, mijn brein

Het bloed dat stroomt als water naar momenten die
verbinding zoeken,wolken van gevoelens die komen en weer gaan in de dagelijkse
realiteit van het krankzinnige ontstaan, mijn brein

© Bernd Timmerman