door Peter-Vincent Schuld

Al worden in een aantal landen de maatregelen tegen de verspreiding van het
Corona-virus afgezwakt, de economische wonden zijn geslagen. Geen kleine
wondjes, complete slagaderlijke bloedingen met een veelvoud aan getroffenen dan
er mensen zijn ziek geworden of zijn overleden. Het mondkapje lijkt het nieuwe
symbool te zijn van de “veilige samenleving”. Handel voor de producenten die ze
maken, een perfect excuus voor politici die beslissingen moeten nemen maar in
feite niet weten wat ze moeten doen.

Dat bestuurders van nationale overheden zoveel mogelijk levens proberen te
redden is begrijpelijk maar waar ligt het omslagpunt? Waar begint het evalueren?

In Frankrijk lijkt men daar men voorlopig niet mee bezig, sterker de Fransen
hebben het idee opgevat om een ieder die vanaf 11 mei de Franse grens passeert
14 dagen in quarantaine te plaatsen.

Wat dit voor het internationale wegtransport inhoudt of ander noodzakelijk
(transit)verkeer is tot op heden volslagen onduidelijk. Dit in de praktijk er
eveneens op neer komen dat het Franse toeristisch seizoen door Parijs dreigt te
worden vernietigd. Binnen de Franse samenleving zelf is een beweging op gang
gekomen die het strenge quarantainebeleid van de overheid niet zomaar slikt.

Onze Griekse vrienden zijn daarentegen vastbesloten om het toeristisch
seizoen niet naar de vaantjes te helpen en willen met acht neming van een aantal
veiligheidsmaatregelen de grenzen voor het toerisme open gooien temeer daar het
relatief armer land voor een substantieel aandeel afhankelijk is van het
toerisme.

In Nederland maar ook in de rest van Europa ontstaan er toenemende zorgen
over het zakelijk opportunisme van de Chinezen die op koopjesjacht zijn. Vooral
de maritieme sector is een gewilde prooi. Bedrijven die op omvallen of
anderszins te verwerven zijn vallen in het oog van de Chinezen.Nederlands
Scheepswerven zoals IHC die die baggerschepen produceren zijn gewild.

Maar waarom? Niet alleen omdat de de grootste maritieme dienstverlener willen
worden, nee China kent een tekort aan zand dat geschikt is om te gebruiken voor
de betonindustrie. Maar wie de Chinezen een beetje volgt heeft gezien dat het
land ook bezig is geweest met het “uitbreiden” van eilandjes, vaak met een
militair doel. Hiervoor zijn eveneens baggerschepen en systemen nodig waarmee
het gewonnen zand en dus land opgespoten kan worden.

Het economisch opportunisme van de Chinezen is in Europa al langer
duidelijk aanwezig. Waar wij in Nederland en België de Blokker of de Action maar
ook het Kruidvat bezoeken is dat in landen als Portugal en Spanje “even naar de
Chinees” gaan. Chinese zakenlieden openen massaal grote winkels met
“aansprekende namen als Eurobazar of Euromarket.

Winkels met allerhande huishoudelijke gebruiksgoederen verkoop voor dagelijks
gebruik tot en met persoonlijke verzorging en hebben daarmee de traditionele
winkels van binnenlandse signatuur totaal verdrongen.
Spanje bood Chinezen
zelfs aantrekkelijk “verblijfsopportuniteiten” als ze in staat waren om
voldoende financiële middelen mee te brengen om deze vervolgens weer te
investeren.

De winkels in Spanje en Portugal houden zich vaak bezig met de verkoop van
allerhande uit China geïmporteerde namaakgoederen (imitaties van bekende merken)
om over de kwaliteit van de verkochte goederen nog maar te zwijgen.  Duurzaam is
een term die in deze winkels amper te vinden is en niet zelden kunnen de
aangekochte goederen na enkele keren te zijn gebruikt richting de
afvalverwerking.

We blijven nog even op het Iberisch schiereiland. Afgelopen week brachten
wij u als het bericht dat Banco Santander voorziet in interne maatregelen
die
de klappen van de economische crisis moet opvangen. Zij staat daar niet alleen
is zo werd vandaag bekend. Ook de Spaanse bankgigant BBVA
maakt zich zorgen
en de Corona-crisis vertaalt zich reeds in de eerste kwartaalcijfers van dit
jaar.

Ook de Duitse verzekeraar Allianz houdt rekening met ernstige verliezen en
consequenties van de Corona-crisis en ook deze verzekeringsreus stuurt op de
aangebroken donkere tijden en houdt rekening met stevige verliezen. Ja, als
Nederland en Vlaanderen hebben we een goed oog te houden op wat er bij onze
oosterburen gebeurt. De gesprekken over de voorwaarden van staatssteun voor de
Duitse luchtvaartonderneming Lufthansa zijn intussen in volle gang. Het Duitse
management van de luchtvaartmaatschappij lijkt meer bereid om de Berlijn ook
zeggenschap over de bedrijfsvoering  te geven waarbij ook een aandeelhouderschap
op tafel ligt.

In Nederland gaan er intussen steeds meer stemmen op om KLM los te weken
van het Franse Air France. Deze stemmen werden tot voor enkele dagen door de
gang der retorische pogingen tot stabiliteit binnen de onderneming toch wat
onderdrukt. Maar een scheiding van de huwelijkspartners lijkt echt niet meer zo
onwaarschijnlijk als eerst werd geopperd.

Als laatste gaan we even naar België. Alwaar de bevolking wordt aangespoord
zelf mondkapjes te maken terwijl er partijen met mondkapjes en andere
beschermingsmiddelen werden vernietigd die waren opgeslagen in de Belgrade
Kazerne in Namen om plaats te maken voor asielzoekers. Het verweer van de
Belgische minister van volksgezondheid en tevens minister voor asielzaken,
Maggie de Block dat de beschermingsmiddelen niet meer in goede staat waren wordt
door de commandant van de betrokken kazerne tegengesproken.”De Belgische
politiek lijkt hier weer een bewijs af te geven van volstrekte onbetrouwbaarheid
en onkunde” zo stellen tal van Belgen, die zich onder meer verenigd hebben  in
de Facebookgroep “Wij eisen het ontslag van Maggie de Block”. De politieke
positie van de “Blijf in uw kot-minister” lijkt steeds onhoudbaarder te worden
en wordt louter nog slechts ten dele “gelegitimeerd” door de bijzondere
bevoegdheden die de Belgische minderheidsregering heeft gekregen van het
parlement.