door Peter-Vincent Schuld & Christel Dubos

De Chinese president Xi Jinping was de afgelopen dagen in Moskou op bezoek bij de
Russische president Poetin. Het Kremlin deed er alles aan om Xi groots te
onthalen en te paaien. Over en weer waren er mooie woorden, maar het vat der
harde wapenfeiten waaruit de hechte band tussen Moskou en Beijing moest blijken
bleef leeg. In de openbaarheid spreken Rusland en China een diepe vriendschap
naar elkaar uit. Maar het is theater. Het zijn geen boezemvrienden. De
vriendschap is niet onvoorwaardelijk voor zover in er de geopolitiek sowieso al
sprake is of kan zijn van onvoorwaardelijke vriendschappen. In vergelijking met
China is Rusland qua oppervlakte wel een groot land maar qua inwoners valt het
allemaal wel mee en qua Bruto Nationaal Product is het ook “geen vette”.

De Gremlin uit het Kremlin

Voor China is Rusland speelgoed of een soort van huisdier waarbij President
Poetin af en toe over zijn bolletje geaaid moet worden.  Maar “het beest” Poetin
uit het Kremlin,  dat ooit zo’n hoge aaibaarheidsfactor leek te hebben is een
Gremlin geworden en zal uiteindelijk door de Chinezen spreekwoordelijk net zo
makkelijk weer als een Gremlin in een geslachte vorm op de dierenmarkt van Wuhan
verkocht worden.
Kijk het is bij lange na niet altijd koek en ei geweest
tussen de Russen en de Chinezen. In 1929 was er een gewapend conflict over de
Mantsjoerije Spoorweg, beter gekend als de Chinese Oostelijke Spoorweg, in 1969
hadden we weer een gewapend conflict tussen de Chinezen en de Russen. Ditmaal
handelde het om een territoriaal conflict, en nu moet u goed opletten: Het ging
over door de Russen in de 19e eeuw veroverde gebieden aan de Chinese grens, en
die is zo’n 4400 kilometer lang. Nee de Chinezen zijn dat echt niet vergeten en
de Chinezen vertrouwen Rusland ook voor geen haar, maar dat hoeft naar buiten
toe niet getoond te worden. Ze kijken in hun politieke gereedschapskist en
zoeken de juiste politieke tang om de andere partij er onneembaar in te kunnen
plaatsen. Men is niet zo dol op onnodige destabilisatie van gebieden waar dan
ook, dat verstoort de rust om te kunnen denken en te kunnen handelen. Immers
elke zijderoute ontspringt in China. In de ogen van de Chinezen zijn we allemaal
sukkels die de wijsheden van Confucius niet toepassen en wij staan er confuus
bij hoe het allemaal kan gebeuren.

Poetin krijgt klaarblijkelijk dus niet de wapens van China waarom hij schijnt te
hebben gevraagd. Zo dubieus sterk is de vriendschap tussen Poetin en Xi. Xi
heeft meer belang bij een  Rusland dat niet te sterk wordt en China niet kan
meeslepen in militaire conflicten waar het helemaal niet op zit te wachten.

China lijkt op dit moment niet uit te zijn op een harde politieke of zelfs een
militaire confrontatie met de VS en Europa. De Chinezen zien het politieke
spanningsveld tussen Rusland en het Westen als elektriciteitskabels waar naar
believen een hoeveelheid stroom op gezet kan worden om de partij aan de andere
kant van politieke pulsen te voorzien in de vorm van positieve energie of als
het de Chinezen niet zint, negatieve energie. Maar China vindt het wel fijn als
het de regie heeft en daarom werpt het zich op als “vredestichter”. China schikt
zich naar de situatie, speelt partijen tegen elkaar uit om er daarna met de
gewenste  buit er vandoor te gaan.

Niet even een biertje pakken met de Chinezen

Nee met de Chinezen ga je niet gezellig even een flesje Tsingtao export
bier drinken, om, zoals de Vlamingen dat zeggen “tussen pot en pint zaken” een
oorlogje te regelen. Slechts weinigen slagen erin om de Chinese manier van
denken te doorgronden. Kortom wel Tsingtao exporteren, maar er niet even samen
van genieten. Geniet rustig van het Tsingtao-biertje, maar je betaalt er gewoon
voor, dat is een beetje het Chinese metaforisch credo. En zijn de flesjes leeg,
beschouw ze niet als leeg, maar als vol, want er zijn volle identieke exemplaren
ten beschikking.

Dit politiek gedrag zien we ook terug bij het bezoek van de Chinese President Xi
aan zijn Russische ambtgenoot Vladimir Poetin.  Het gezicht van de Chinese
leider is te vriendelijk strak en op het eerste gezicht ondoorgrondelijk. De
trekken van zijn mond in verhouding tot zijn ogen verraden een zekere
terughoudendheid. Het lijkt een beetje op een vertoning waarbij de Chinese
leider op bezoek is bij zijn querulant maatje dat aan het buskruit verslaafd is
geraakt en maar aanhoudend aan het plofbare poeder zit te snuiven.

Om het hard en simpel uit te drukken, China kan er ook voordeel uit halen als de
Russische Federatie uiteen dondert en Rusland zelf gedwongen zal zijn om
uiteindelijk na verloop van mogelijk diverse decennia, zich aan te sluiten bij
het westen en dus qua machtsfactor stevig gedecimeerd zal raken.  Met de
Europese Unie en haar periferie valt ten minste op basis van ratio te
onderhandelen. Het Kremlin en de andere openbare besturen in Rusland zijn
doordrenkt met corruptie en wanbestuur met niet controleerbare ego’s met veel te
veel eigen belang. 

BRICS, u heeft er waarschijnlijk nooit van gehoord

Dan valt er iets op.  Er is een institutioneel samenwerkingsverband tussen
Brazilië, Rusland, India en Zuid-Afrika genaamd BRICS. De website heeft het over
samenwerking, topontmoetingen tussen de leiders van de landen, maar waar het
gaat over “Wat is BRICS” blijft de website

akelig leeg. Raar. We gaan maar eens opzoek naar de registratiehouder van de
domeinnaam ““.

Via een Who Is zoekopdracht komen we uit bij . Dus de domeinnaam is in
Russische handen. Akkoord. Geen punt. We gaan naar de website en we komen uit op
de homepage van Ru Center, een belangrijke speler op het gebied van
domeinnaamregistraties en webhosting in Rusland en we zien dat de laatste
aanpassingen aan de domeinnaamregistratie vandaag, 23 maart zijn uitgevoerd.
Akkoord. Interessant.

Maar van wie is Ru Center? De website meldt dat het een onderdeel is van de
RBC groep, niet te verwarren met de Royal Bank of Canada. RBC staat voor
RozBiznizConsulting  een Russische mediagroep die geforceerd in andere handen
kwam nadat een een aantal media outlets die zich bezighielden met
onderzoeksjournalistiek op het gebied van corruptie en machtsmisbruik,  kritisch
hadden geschreven over een dochter van Poetin Katerina Tikhonova en haar man, de
Russische oligarch  Kirill Shamatov en het opduiken van hun namen in de
zogenaamde “Panama Papers”.

De hoofdredacteuren werden aan de kant geschoven, de grootste aandeelhouder van
RBC, de Oneksim group kreeg de Russische autoriteiten ongevraagd over de vloer
en het hostingbedrijf Ru Center lijkt niet meer in handen te zijn van RBC,

in tegenstelling tot wat de website van Ru Center over haar eigenaar schrijft
zouden de aandelen van Ru Center in september 2021 verkocht zijn een groep van
Russische investeerders die zich verenigd hebben in de Ru-Web Investments LLC
die weer onder de controle staat van de Proxima Capital Group en bedrijf dat
zich weer met investeringen, saneringen en het herstructureren van
bedrijfsschulden bezig houdt .  Als we het over dergelijke kapitaalsintensieve
activiteiten hebben dan komen we inderdaad aan bij de Russische oligarchen. In
de wetenschap dat sinds 2019 het internet in Rusland niet meer zo vrij
toegankelijk is als bij ons, dan stelt zich de vraag hoe dicht de Russische
internet faciliterende en beherende organisaties  het beleidsmatige bed delen
met het Kremlin. Waarom moet de Russische overheid een internationale
organisatie waar zij een vinger in de pap heeft, anoniem laten registreren?

Maak dat de kat wijs

Terug naar BRICS. De website brengt ook overgenomen nieuwsverhalen. Zo valt er te
lezen dat er op 17 maart j.l. een spoorverbinding vanuit Beijing naar Europa in
gebruik is genomen waarover 55 40-voet containers hun weg kunnen vinden naar
Europa. Als we even verder lezen dan blijkt de eindbestemming Moskou te zijn. 
Dan dient er zich een vraag aan. Ziet China Moskou als een onlosmakelijk
onderdeel van Europa, waarvan het regime slechts tijdelijk is? Want anders
hadden de Chinezen wel een China-Rusland verbinding aangekondigd. Op de weg naar
Moskou zouden er auto-onderdelen vervoerd worden, op de weg terug, graan,
zuivel, sterke drank en olie. Maar, even nadenken, slechts 55 wagons, waarvan
wellicht een deel gevuld zou worden met olie. Nee, dat zet echt zoden aan de
dijk, enkele tientallen wagons met olie over een lange afstand. Denkt iedereen
nu echt dat we een schroefje missen?

Wat speelt er in het strategisch denken van de Chinezen? Maar er stelt zich nog
een vraag.  Wie of wat exploiteert die verbinding met goederenwagons van Beijing
naar Europa, de facto Moskou? Als we de Chinese media en het Chinese
staatspersbureau Xinhua moeten geloven dan is dat de firma Taitong International
Transportation. We gaan eens op zoek naar dat bedrijf. We komen in een web van
van Chinese shipping- en transportbedrijven terecht maar over Taitong komen we
niet veel te weten. Het lijkt wat spookachtig. We leren wel dat een bijna
identiek genaamde firma Taitong International Shipping is ontbonden. Het
handelsregister in Hong Kong meldt hierover het volgende:

“TAITONG INTERNATIONAL SHIPPING CO., LIMITED was incorporated on 2009/12/23
as a Private company limited by shares registered in Hong Kong. It’s company
registration number is: 1404892. The date of annual examination for this
private company limited is between Dec 23 and Feb 02 upon the anniversary of
incorporation. The company had been running for 5 years 3 months, and 25
days since its establishment until dissolution. The company is ” Dissolved”
now.”

Het roept allemaal meer vragen op, dan het antwoorden geeft zoals gebruikelijk.
Of deze mist niet voldoende is dient u te beseffen dat er naast zakenbanken ook
mistbanken bestaan. Taitong is een Chinees bandenmerk en het is de naam van een
regio in China, maar weinig verwijst naar het bestaan van een
goederentransportbedrijf dat gebruikt maakt van de rails die in China in
staatshanden zijn. Over de opgevoerde directeur-generaal Chu Yixiao nog maar te
zwijgen. Het weinige dat we over de man in kwestie te weten komen is dat hij een
“naamgenoot” heeft die als bloedharig karakter in mooie kleren voorkomt in de
“Legend of the Swordsman” een webnovelle die nogal wat fans heeft.

Kortom er is te veel mist en te weinig klaarheid en dus kunnen mogen we feitelijk
stellen dat de Chinees-Russische relaties het beste thuis horen in een andere
novelle, namelijk die van de Mythische der Mogelijke Mondiale Machten. Want er
is een hoop mythe, er is een hoop mogelijk, het speelveld is mondiaal en tja,
wie heeft er echt macht en welke macht is een feitelijke mythe? Weer wordt de
aandacht getrokken door een publicatie op de website van BRICS. Namelijk een
artikel van 4 juli 2022, met als titel “hoe een uitgebreide BRICS de wereld zou
kunnen leiden”. In de eerste alinea lezen we hoe de groep van BRICS landende
intentie heeft om onafhankelijk van het westen te worden en eigen koers te
varen. Het artikel is van Russische origine en we kunnen de inhoud voor een deel
naar het rijk der mythes verwijzen. Immers economisch gezien kunnen China, India
en Brazilië, Europa en de VS en de westers georiënteerde landen en de landen in
de Pacific zoals Australië en Nieuw-Zeeland de rug helemaal niet toekeren. Dat
kost handel. Maar de BRICS-formatie van landen is wel een interessante factor om
in de gaten te houden. De instabiele wereld van vandaag die voor een aanzienlijk
deel draait op de dynamiek van de dag is geen fundament waarop je nieuwe
formaties van landen kunt bouwen.

Het arrestatiebevel tegen Poetin en de geplande BRICS-top in Zuid-Afrika

Nu het Internationale Strafhof in Den Haag een arrestatiebevel tegen Poetin heeft
uitgevaardigd speelt dit China wellicht zelfs in de kaart. Een wereldleider die
niet uitgebreid kan reizen is een soort van gouden vogeltje in een stalen
kooitje. Poetin kan letterlijk weinig kanten meer uit.  Hoe meer figuren uit de
kringen van het Kremlin en de Wagner Group op de “Most Wanted” lijst komen te
staan, hoe meer de individuen hun eigen hachje gaan proberen te redden en
daarvoor zijn waarschijnlijk veel betrokkenen bereid om spreekwoordelijk hun
eigen moeder te verraden. Zo gaat dat ook binnen criminele organisaties.  Nu
moet u weten, en we hebben het al vaker geschreven, de Russische politieke
geschiedenis kent één geweven rode draad; Namelijk die van interne intriges en
verraad. Een paar blikken in de geschiedenisboeken en u bent weer helemaal bij.
Bovendien de autonome republieken binnen de Russische federatie en de voormalige
Sovjet-republieken kunnen afzonderlijk van elkaar veel interessanter zijn voor
de Chinezen om er invloed op uit te oefenen en zodoende de Chinese belangen in
die Euraziatische doen regio te vergroten. Xi Jinping houdt er wellicht toch
rekening mee dat het bestaan  van de Russische federatie in haar huidige vorm
wellicht geen heel lang leven meer beschoren is.

Van 22 tot en met 24 augustus dit jaar is er een top gepland met de staats. en
regeringsleiders in Zuid-Afrika inclusief Xi JinpIng en Vladimir Poetin. Maar
dan moet Poetin op reis. Pakt “Vlad de Spietser” het vliegtuig met het risico om
gedurende de vlucht naar Zuid-Afrika tot landen gedwongen te worden en ergens
gearresteerd te worden. Kans is niet ondenkbaar. Wordt het vliegtuig van Poetin
door “medestanders van Oekraïne” onderweg met een “Fuck PTN Raket” uit de lucht
geschoten? De kans is niet ondenkbaar. Reist Poetin eerst naar China om samen
met Xi Jinping in één toestel naar Zuid-Afrika te vliegen en zodanig zich door
China te laten beschermen? Kans is niet ondenkbaar. Of gaat Poetin in stilte de
onderzeeër pakken vanuit de haven van Moermansk en zich te begeven naar de
onderzeeboothaven in Simons Town Zuid-Afrika?  Wij staan van niets meer te
kijken. Maar Zuid-Afrika heeft reeds aangegeven zich bewust te zijn van de
uitleveringsplicht als Poetin Zuid-Afrika aandoet.

Wat gaat het worden? Een staaltje ongezien vertoon waarbij de ere-escorte voor
Poetin een escorte van de militaire politie wordt naar de luchthaven om op het
vliegtuig naar Den Haag te worden gezet? We gaan het zien. Misschien komt er wel
helemaal geen BRICS-top. Voor China is de persoon van Poetin op dit moment
voornamelijk een lastig en irrationeel sujet.

Gaan we naar de Chinees of het Balkan-restaurant?

Chinezen in het algemeen en in het bijzonder mijnheer Xi Jinping zijn nogal
rationeel. Een voorbeeld van hoe de Chinezen in een verdeeld of uiteengevallen
gebied een “beheerstactiek” uitvoeren is de Westelijke Balkan waar ook China
zijn invloed wil vergroten. 

We vestigen onze aandacht op de  de denktank Geopolitical Intelligence Services
(GIS) dat gevestigd is de stad Vaduz in het dwergstaatje Liechtenstein dat
tussen Oostenrijk en Zwitserland geklemd ligt. De denktank wordt gerund door een
zekere Prins Michael von Liechtenstein zu Liechtenstein, niet te verwarren met
het staatshoofd van Liechtenstein Prins Hans-Adam. GIS voorziet via publicaties
en op vraag  strategische analyses op basis van inlichtingen en expertise. Op 6
februari van het afgelopen jaar valt ons een analyse op  die GIS publiceerde op
haar website. We lazen het document en wij bewaarden het stuk omdat het een
analyse en een visie bevatte die we van enig belang achtten in het licht van wat
er  allemaal zou kunnen gaan komen. Een verhaal dat geschreven is door Blerim
Reka, minister van Europese Integratie in Kosovo en van Noord-Macedonische
origine. In zijn analyse schrijft Reka over de groeiende invloed van China op
landen in de Westelijke Balkan, met nadruk op Servië dit in nauwe samenwerking
met de heersende politieke klasse in Moskou.  China bedient zich van politieke
en economische instrumenten. China koopt in “vriendschap”. Het doet ons
inderdaad weer denken, zoals ook het artikel vermeldt, aan die keer dat
gedurende de coronacrisis er een vliegtuig landde in Belgrado met aan boord naar
schatting zo’n 1 miljoen doses van het Chinese Sinovac vaccin.

Het winnen van Chinese politieke en economische invloed op de Westelijke Balkan
is een doorn in het oog van de Europese Unie en we kunnen het vlot trekken van
de onderhandelingen en de gegeven status van de kandidatuur voor de EU
lidmaatschap van Bosnië & Herzegovina niet anders zien als een antwoord op
de Chinees-Russische inspanningen tot het vergroten van de invloed op de
Balkan.  Maar ze schenken er Heineken.

Heeft de EU een andere geopolitieke keuze? Moeten de geopolitieke belangen op den
duur wijken voor de waarden waarvan de Europese Unie zegt te voor staan? Of
wordt er een andere, derde weg gekozen? Hoe dan ook het is een wespennest daar
op die Westelijke Balkan. Wordt Brussel een courante en gevestigde politieke
bestemming vanaf het vliegveld van Sarajevo? De EU en Bosnië & Herzegovina
lijken elkaar meer en meer te naderen.

Voorzitter van de Europese Raad Charles Michel heeft gisteren de voorzitter van
de Raad van Ministers, mevrouw Borjana Kristo ontvangen en duidelijk gezegd dat
de toekomst van Bosnië & Herzegovina in de Europese  Unie ligt. Hij was wel
zo diplomatiek om niet te zeggen wanneer.

Hoge buitenlandvertegenwoordiger Josep Borrell wist met trots te melden dat
Servië en de afvallige provincie Kosovo een akkoord hebben bereikt over de
zogenaamde “implementatie van de Annex die behoort bij het Akkoord tot het pad
ter normalisatie  van de betrekkingen”.  Beide partijen hebben toegezegd het
akkoord te zullen eerbiedigen en de artikelen in het akkoord te zullen uitdragen
en zulks in goed vertrouwen”. Mooie woorden, nu de haat tussen de
bevolkingsgroepen nog weg. We moeten iets in Europa. We kunnen ons echt geen
brandhaarden meer veroorloven.  Linksom of rechtsom. De vraag is alleen hoe we
dat voor elkaar gaan krijgen? We zullen geen “engelengeduld” moeten opbrengen
maar Chinees geduld.

In ieder geval heeft de Europese Unie met deze stap wel een streepje
gehaald door de Chinese invloedssfeer in Bosnië & Herzegovina en Servië. De
Europese Unie mag ook Servië zeker niet vergeten omdat hoe we het ook wenden of
keren, Servië historisch gezien een van de leidende regionale staten is op
diezelfde Balkan. Dit ondanks alle gewapende conflicten waarbij Servië betrokken
was. De vraag is of het haalbaar en wenselijk om de EU op dit moment verder uit
te breiden met de landen op de Westelijke Balkan vanwege het feit dat de interne
etnische en religieuze tegenstellingen op de Westelijke Balkan zo diep zitten en
het makkelijk escalerend geweld nooit ver weg is.  Daarnaast zijn er voor wat
betreft de meeste landen op de westelijke Balkan nog schier onoplosbare
problemen met betrekking tot de rechtsstaat, naast de aanwezigheid van
onvoorstelbare hoeveelheden vuurwapens onder de burgerbevolking en natuurlijk
niet te vergeten de welig tierende corruptie.

Net zo goed dat er voor Oekraïne geen pasklaar antwoord is tot langdurige
stabilisatie, is dat evenmin het geval voor de Westelijke Balkan. De Europese
Unie heeft niet voor niets de stabilisatiemacht EUFOR in Bosnië en Herzegovina.
Maar toch is het raadzaam om naast Kaliningrad (Rusland) om geen 
tweede enclave te hebben in de Europese Unie  waar aanhoudend sprake is van een
gespannen voet. Er is ongelofelijk veel werk aan de winkel voor diplomaten om de
onderlinge spanningen op de Westelijke Balkan te bezweren. Rusland is er bij
gebaat de spanningen in stand te houden. China kijkt voornamelijk naar de
huidige of een nieuwe realiteit waaruit zij haar voordeel kan halen. De vaak
heetgebakerde natuur van mensen in alle landen op de Westelijke Balkan en andere
Slavische landen staat haaks op het schier eeuwige geduld dat de Chinezen lijken
te hebben.

Xi wil zijn greep, zijn invloed op Eurazië versterken en goede relaties met de
Europese Unie behouden. Rusland en de Europese Unie strijden om de invloedssfeer
in landen van de voormalige Sovjet Unie, zoals Kazachstan, Armenië,
Azerbeidzjan, Oezbekistan en Kirgizië om maar een paar voorbeelden te noemen.
Gelet op de politieke instabiliteit binnen de Russische Federatie lijkt China
heel voorzichtig voor een een-tweetje met de Europese Unie te opteren vanwege de
handelsrelaties. China is niet geïnteresseerd in een kwaliteitskeurmerk op het
politiek handelen of zijn producten.
Eens verkocht zijn de centjes door de bocht
.
Je moet het maar presteren, een überkapitalistisch systeem onder de vlag van het
Chinese communisme of beter gezegd “het Nationale Volkscontrolariaat”
. Rare jongens die Chinezen….. of toch niet?

Maar in feite zien de Chinezen Moskou en de Euraziatische landen ten Oosten van
het Kremlin gewoon als een spelletje. De Chinezen laten overal ter wereld
letterlijk en figuurlijk ballonnetjes op om te kijken wat voor resultaat hun
inspanningen geven. Ze zien de hele wereld als een testlaboratorium en een
casino tegelijkertijd. Chinezen gokken graag. Ze zetten geld in, ze verliezen
wat en ze winnen wat .Van Mongolië tot de Westelijke Balkan, van Afrika tot
Zuid-Amerika. China ziet overal economische mogelijkheden.

Het voorbeeld in de Lage Landen

Een voorbeeld hiervan is de lancering in 2005 van het Chinese automerk
Landwind  op Nederlandse bodem wat overal in Europa de headlines haalde. De SUV,
in feite een kopie van een Opel terreinwagen, voldeed niet aan de eisen omtrent
veiligheid en dus stierf de lancering van het automerk op Europese bodem een
stille dood. De lancering was grootst en er werd veel van verwacht. Maar dat is
nu zo’n opgelaten economisch ballonnetje dat het niet gered heeft.

Maar wie denkt dat het merk volledig is verdwenen in de “vrije wereld” heeft het
bij het verkeerde einde. We zien het merk vandaag de dag gewoon weer terug in
een hedendaags jasje op bijvoorbeeld het Caribisch Sint Maarten, waar niet
alleen Chinese auto’s rijden maar waar ook het gros van de kleine supermarkten
in Chinese handen zijn.

Chinezen lijken net Hollanders. Al zijn er veel meer Chinezen dan Hollanders, je
komt ze ook overal tegen en niet zelden in de handel.

Intussen hebben de Chinezen wel het eigendom verworven over het van origine
Zweedse automerk Volvo. De Chinezen hebben zoiets van “bereiken we ons doel niet
linksom, dan maar rechtsom”. Voor China is elke afzetmarkt een interessante
afzetmarkt, want de winst moet uit de marge van de massa komen. Alleen wat China
doet is kijken naar de behoefte van een regio buiten haar landsgrenzen en stemt
daar het aanbod op af. We zullen met de Chinezen rekening moeten houden en hun
manier van denken moeten leren begrijpen. De door China opgediende
spreekwoordelijke haaienvinnensoep kan wel eens andere ingrediënten bevatten dan
geacht of wordt gedacht.

Wie weet wordt een spreekwoordelijke “Babi Rus Bang” wel een nieuw gerecht bij uw
favoriete Chinese restaurant, waarbij de vraag volgt….”Sambal bij?”  Immers je
moet altijd nieuwe gadgets en gerechten hebben om te blijven verkopen. Wordt
vervolgd