Tekst: © Peter-Vincent Schuld

Foto: © Christel Dubos/Schuld

Er waren ooit (ze bestaan nog steeds), die dachten (en denken) dat de aarde plat was (is). Mensen die op basis van kennis en kunde beweerden dat de aarde een bol in het heelal was werden verketterd, vervolgd en massief onrecht viel hen ten deel. Voortschrijdend inzicht zette het aangerichte onrecht, nimmer recht.

In zekere zijn dit soort praktijken nog steeds aan de orde van de dag. Immigratiecritici en islamcritici worden onterecht voor extreemrechts uitgemaakt. Zelfs mensen die de islamitische hel aan den lijve hebben ondervonden zoals de Vlaamse politica Darya Safai, van Iraanse afkomst, die door het islamitisch regime in haar land land gevangen werd gezet en werd onderworpen aan een mensonterende behandeling, werd door de “Monsterlijke Ayatollah van België”, Marc van Ranst , de mond gesnoerd.

Maar de harde feiten van het aantal terroristische aanslagen en door islamitische migranten gepleegde criminaliteit hebben zelfs de links-liberale coalitie onder leiding van bondskanselier Olaf Scholz de ogen geopend dus wordt er aan de grenzen vanaf vandaag , maandag 16 september gecontroleerd. Daar kun je alles van vinden, er zijn voors en tegen, maar dit is de realiteit.

We kunnen moet om de feiten heen. Anderhalve week terug was het een in Oostenrijk woonachtige Bosniër die bij het Israëlisch consulaat in München een aanslag wilde plegen. Hij passeerde moeiteloos de Oostenrijks-Duitse grens. Het incident was niet koud gedaan of er was alweer een aanval een onschuldige passagier op het station van Frankfurt, eveneens door lieden afkomstig uit het Midden-Oosten.

Afgelopen week wilde een Syriër Duitse militairen met een mes om het leven brengen. De man is opgepakt voordat hij onheil kon aanrichten.

De Duitse regering kreeg al tijdenlang het verwijt amper krachtdadig op te treden tegen het geweld door niet westerse migranten met veelal een Arabische of Afghaanse achtergrond. Er kwamen er verkiezingen en de AfD boekte historische overwinningen in Thüringen en Sachsen. Toen kon de bondsregering opeens wel alles uit de kast halen.

Het voelt ongemakkelijk, economisch gezien is het voor Duitsland en haar buurlanden een economische aderlating, maar de Duitse bondsregering maakt gebruik van de juridische mogelijkheid in het Akkoord van Schengen om op grond van uitzonderlijke omstandigheden deze grenscontroles voor voorlopig een half jaar in te voeren. Immers de terrorist die afgelopen week onschadelijk werd gemaakt was woonachtig in Oostenrijk, de van een drievoudige moord verdachte terrorist in Solingen had oorspronkelijk asiel aangevraagd in Bulgarije. De mate waarin onze Duitse vrienden getergd worden door terrorisme en crimineel wapengeweld dat via de grens Duitsland binnenkomt is een zaak van nationale veiligheid geworden.

Je kunt niet van twee walletjes eten

De grondvoorwaarde voor een goed functionerende samenleving, ook wanneer deze grensoverschrijdend is zoals de Europese samenleving, is stabiliteit.  Een beperkt aantal incidenten kan een samenleving aan. Al is ieder incident er één te veel. Maar een grote hoeveelheid opeenvolgende incidenten (lees aanslagen en geweldsdelicten) en reële dreigingsbeelden maken een samenleving onzeker. Je kunt niet én een Europese integratie voorstaan waarbij je de bevolking uit de deelnemende landen elkaar leren vertrouwen na eeuwenlang oorlog te hebben gevoerd én tegelijkertijd een instroom toestaan en faciliteren van mensen waarvan een onevenredig groot deel  die de Europese waarden nooit hebben gekend, nooit willen kennen en nooit zullen willen leren kennen en de grondslagen en gebruiken van hun nieuwe leefomgeving nimmer zullen accepteren. Diegenen die in absolutisme zeggen dat beiden mogelijk zijn, leven in een fantasiewereld.

Die fantasiewereld wordt ook aan diggelen geslagen door de voor de oorlog gevluchte christelijke Syriërs. Zij waarschuwen ons al vanaf het begin met “kijk uit met wat je binnenhaalt”.  In eigen land hadden ze al te maken met discriminatie en geweld door de moslimmeerderheid. Het verdrietige is dat ook zij met de nek aangekeken worden wegens terreurmisdrijven die hun islamitische landgenoten begaan.

We zien het terug in een zaak die afgelopen week voor de Nederlandse rechter speelde.

het trieste feit was dat een Syrische vader zijn twee zoons opdracht gaf tot het vermoorden van zijn dochter Ryan, en de in Joure gepakte broers het vuile werk opknapte is geen op zichzelf staand incident. Ook eerwraak in onze Europese samenleving is een vorm van religieuze terreur. Pa zit met zijn kont weer in Syrië. De broers zitten waar ze horen, achter die dikke deur. Maar de kosten zijn wel ten laste van de Nederlandse belastingbetaler.

Centjes

Even wat cijfers opgezocht. Het hele asiel- en migratieverhaal in Duitsland kost 50 miljard per jaar. De voor volgend jaar geplande totale federale uitgaven van de Duitse Bondsrepubliek bedragen 489,6 miljard.

Grosso modo betekent dat meer dan 10 procent  van dit budget aan publiek geld naar migratie toe gaat Dan hebben we het nog niet over de opsporingsonderzoeken en de kosten van politie en justitie die samenhangen met het import-terrorisme en de import-criminaliteit. Dit soort “grappen” destabiliseert Duitsland én Europa.

Schengen 1

Het verdrag van Schengen is een zegen voor de meeste mensen die gewoon hun leven leiden en geen vlieg kwaad doen. Het voelt aan of er vanuit het buitenland systematisch en georganiseerd aan onze vrijheden en verworvenheden wordt gevreten. En in zekere zin is dat ook zo. In dat opzicht is het Akkoord van Schengen even verregend en troosteloos.

Dus het verdrag van Schengen is helaas ook een zegen voor lieden met dubieuze bedoelingen die de grens over willen steken. De Akkoorden van Dublin, waarin asielzoekers teruggestuurd kunnen worden naar het EU-land waar me als eerste asiel heeft aangevraagd, en het migratiepact dat met kracht van wet door het Europees Parlement kwam zijn niet afdoende.

Het antwoord is niet “minder Europa”, het antwoord is een beter functionerend “Europa” waarin veiligheid op nummer 1 staat.

Dus welke keuze maak je? Hier zie je de economische belangen keihard botsen met de belangen van de openbare veiligheid. Maar de economie wordt ook geschaad door angst voor iets wat kan gaan gebeuren of feitelijk gebeurt. Herinnert u zich de economische impact van 9/11 nog maar. Een zeker deel van onze beleidsmakers van vandaag hadden op het moment dat de aanslagen plaatsvonden nog niet eens de stemgerechtigde leeftijd en de aankomende generatie zat nog in de luiers. Ik zei het reeds ruim vóór 9/11 en ik zeg opnieuw het op basis van rationele overwegingen en op basis van harde feiten gemaakte analyses: We hebben qua islamitisch terrorisme nog niks gezien en meegemaakt. Hoed u voor wat komen gaat.

Het linkse deugdenken

Het is allemaal niet zo simpel. Het simplistisch “deugdenken” zonder een eerlijke en feitelijke veiligheidsanalyse over de vraag of mensen echt kunnen integreren en de Europese waarden omarmen is te lang omwille van politieke en electorale redenen gemeden.

Het linkse deugdenken, en sorry dat ik het zo hard stel, is gelijk een tumor met een oneindigheid aan uitzaaiingen. Het gevaar voor de stabiliteit en het behoud van de democratische rechtsstaat zit dus nadrukkelijk ook in ook de aders van onze eigen samenlevingen. Noem het een soort van politieke leukemie.

Schengen 2: Veranderende tijden

Het akkoord van Schengen op zich is een van de beste akkoorden die er in Europa gesloten zijn. Zowel voor de economie als voor de vrije doorgang van personen. Het dateert van 14 juni 1985 en is getekend aan de oevers van de Moezel in het gelijknamig plaatsje Schengen in Luxemburg. De wereld zag er heel anders uit. Van massale volksbewegingen was er op dat moment geen sprake. De Tweede Wereldoorlog was net 40 jaar ten einde. Europa was op weg om stabieler te worden en op de achtergrond werd er druk diplomatiek gewerkt om de Koude Oorlog tot een einde te brengen. Maar zoals zo vaak, het historisch besef en de algemene ontwikkeling, of het ook maar kennis willen nemen van geschiedkundige feiten, worden vaak verdrongen door een politiek getint verzonnen verhaaltje dat later op zal breken.

Een andere optie was ook mogelijk geweest

Vrijheid en veiligheid zijn niet vanzelfsprekend, daar worden we elk jaar op 4 en 5 mei aan herinnerd.

Maar er is nog iets dat ons herinnert an die vrijheid en veiligheid, en dat is artikel 42 lid 7 betreffende het Verdrag van Lissabon. Nu Duitsland getroffen is door massieve agressie en moordlust had Duitsland zich kunnen beroepen op dit artikel dat andere lidstaten verplicht om bijstand te leveren. Dat heeft bondskanselier Scholz nagelaten. Hij vroeg niet om hulp en hij vertelde zijn bevolking niet dat er bijstand van andere EU-landen geleverd moet worden, als hij er om zou hebben gevraagd. De andere kant van de medaille is dat de waar er ergens capaciteit wordt weggenomen er weer lacunes ontstaan. De spreekwoordelijke medaille heeft ook een rand en op die spreekwoordelijke rand valt te lezen dat het grondwettelijk gezien in Duitsland schier onmogelijk om in dit kader de eigen Duitse militaire politie (Feldjäger) voor civiele taken in te zetten in te zetten.

Maar….

De uit de omgeving van Utrecht afkomstige Marokkaanse plofkrakers die Duitsland teisteren houd je er niet mee tegen. Die slaan toe waar ze willen en op welke plek ze willen.

Het argument dat de Duitse politie ook in eigen land fuiken kan opzetten is waar, echter, uit feitelijk nazicht blijkt dat de Duitse politie dit al doet.

Het probleem dat zich in Duitsland manifesteert, manifesteert zich ook in Nederland, België en alle andere EU-lidstaten. Om onze verworven vrijheden te behouden zullen we dus op Europees vlak politioneel en justitieel moeten samenwerken. Dit kunnen we niet alleen aan. Daarvoor is het probleem te groot en te qua gevaarsetting te ernstig. Wellicht is het een idee om het EU-grensbewakingsagentschap Frontex om te vormen tot een permanente EU Border & Immigration Force dat niet meer weg te denken is uit het dagelijks straatbeeld. Maar het vraagt ook om herziening van verdragen.

Ook het VN Vluchtelingenverdrag vraagt om een herijking en misschien wel om een herziening op basis van de realiteit van vandaag zodat we in veiligheid en barmhartigheid mensen een helpende hand kunnen geven die het echt nodig hebben zoals die onderdrukte vrouwen uit Iran die het islamisme kotsbeu zijn.

Duitsland beseft ook verdomd goed dat wat het binnen heeft gehaald, voor een substantieel deel lieden die een niet te ontmantelen en ingebakken Jodenhaat met zich meedragen. En voor dat verhaal geldt: Nie Wieder!