Nederlands 
Brexit is als een bushokje zonder afscherming
Brexit is als een bushokje zonder afscherming
door Peter-Vincent Schuld
De Brexit zou de Britten weer bescherming moeten geven voor hun eigen soevereiniteit.
Kostprijs? Een economische krimp van minimaal 8 procent.
Het is nu reeds een chaos omdat niemand weet wat de relatie van het Verenigd Koninkrijk met Europa zal zijn na 29 maart, volgend jaar.
In welk wespennest hebben de Britten zich gebracht?
Blijkbaar hebben de Britten gekozen voor de bescherming tegen de Europese wind door
een spreekwoordelijk bushokje aan te schaffen waar geen raam in zit.
De verkopers van de Brexit, onder andere Boris Johnson en Nigel Farage wisten dat heel goed.
Een van de speerpunten van de Brexit-campagne was de immigratie. Daar hebben de Britten wel een punt, maar is dat louter en alleen de schuld van de EU? Daar kun je vraagtekens bij zetten.
Dat er in het Verenigd Koninkrijk openlijk demonstraties worden gehouden door groepen immigranten met IS-vlaggen en spandoeken met haatdragende teksten is niet de schuld van Brussel.
Dat heeft alles te maken met het eigen Britse falend antwoord op extremisme en het gebrek aan daadkracht om hier tegen op te treden.
Intern hebben we op de redactie al enkele keren de vraag gesteld of de Brexit wel echt door zal gaan.
Immers, bij zowel een harde of zachte Brexit heb je voorbereidingstijd nodig om alles ordentelijk te laten verlopen.
Zes maanden voordat de Brexit een feit is, is er nog geen enkele duidelijkheid.
Nu zijn er alleen maar vragen, vragen, vragen en nog eens vragen.
Moeten de Britten nu al gaan hamsteren om een tekort van goederen of hoge prijzen voor importproducten te vermijden?
Hoe zit het met de productiebedrijven die het Britse continent willen verlaten en zich willen vestigen in een land binnen de Europese Unie. Hoe gaan ze Groot-Brittannië verlaten. Is het logistiek geregeld?
Moeten ze na 29 maart 2019 invoerheffingen gaan betalen op het overbrengen van hun machines en andere inventaris?
Grote wachtrijen met vrachtwagens aan weerszijden van de grens?
Wordt het een papierwinkel of wordt het een digitaal traject?
Maar ook hele andere vragen zijn aan de orde.
Thans is een civiele gerechtelijke uitspraak binnen een EU lidstaat uitvoerbaar in een andere EU lidstaat
(European Enforcement Order). Na 29 maart is dat bij een Brexit dus einde verhaal.
Je zult maar schuldeiser zijn of een lang slepend conflict hebben waar de rechter eindelijk uitspraak in heeft gedaan.
Onder het huidig systeem kan een Britse schuldeiser op het Europese continent zijn vonnis laten uitvoeren zonder een nieuwe gerechtelijke procedure te moeten doorlopen….. en omgekeerd.
Wat bij misdrijven waar de daders zich hebben verplaatst van de EU naar Groot-Brittannië en omgekeerd.
Nu kunnen de verdachten voor het onderzoek via een eenvoudige procedure worden overgeleverd.
Na afloop van de transitieperiode in 2020 zou dat in principe een uitleveringsverhaal worden, wat fiks gerekt kan worden.
Ik vrees dat veel stemmers niet hebben nagedacht over alle effecten die een Brexit met zich meebrengt.
Ik vrees eveneens dat een groot deel van het electoraat ziet eens de kennis en de kundigheid heeft om te oordelen over zo’n complexe materie.
Het leek allemaal zo mooi voor de Britten die voor de Brexit stemden.
Hun absolute soevereiniteit terug.
Ook tot de politici in Groot-Brittannië lijkt dit te zijn doorgedrongen.
Feitelijk ziet iedereen met zijn handen in het haar.
Hoe moet je iets wat de facto onmogelijk is, mogelijk maken?
Een plan van radeloosheid wordt gelanceerd; De Britse premier Theresa May onderzoekt of nieuwe verkiezingen in november mogelijk zijn op basis van een Brexit-plan. Maar waar bestaat dat plan dan uit en is het uitvoerbaar?
Wat is het alternatief voor May? De Britse sociaal-democraten gekend als Labour onder leiding van de alles behalve onomstreden Jeremy Corbyn zou een eventueel nieuw referendum over de Brexit steunen mits de leden van Labour aangeven dit te willen.
Het spreekwoordelijk bushokje waar we in het begin van dit verhaal over spraken biedt geen enkele beschutting tegen welke wind dan ook.
Is er dan helemaal geen redelijkheid te vinden in het Verenigd Koninkrijk. Hier raken we de kern van het probleem.
Britse kiezers zijn vaak traditionele kiezers. Of ze stemmen Labour of ze stemmen voor de conservatieven.
Het zijn de vergane politieke tradities (iets wat heel wat anders is dan cultuur) in de hoofden van het electoraat die het land in zijn greep houdt.
De derde partij van het Verenigd Koninkrijk, de Liberaal Democraten staan buiten het landsbestuur terwijl juist bij deze club veel pragmatici zitten met de capaciteiten om het Verenigd Koninkrijk verder de 21e eeuw in te leiden zonder dat het land geïsoleerd raakt.
In dit verhaal heb ik niet een geprobeerd om naar volledigheid te streven. Het verhaal is zo complex en de toekomst van het Verenigd Koninkrijk wordt zo instabiel bij een Brexit dat de enige manier om u het te duiden, louter volgende verhalen zullen zijn.
