Nederlands 
De overheid als zorgzame moeder of als bemoeizuchtig loeder? Over roken, zelfbeschikking, calvinisme en epicurisme
De overheid als zorgzame moeder of als bemoeizuchtig loeder?
Over roken, zelfbeschikking, calvinisme en epicurisme
door Peter-Vincent Schuld
Wie dacht dat uitsluitend de PvdA, D66 en Groen Links zich in een te hoge mate bemoeiden met het privé-leven van mensen kan die gedachte meteen even aanvullen met de Christen Unie.
Als het aan minister Paul Blokhuis ligt, gaat de overheid zich nog verder bemoeien met het privé-leven van mensen. Laten we ons vandaag even beperken tot het roken.
De organisatie Clean Air Now maakte het naar mij toe als meer dan 20 jaar geleden bont.
Het extremistisch clubje van rabiate roker-haters had wat aan de te merken op een foto die ik maakte in van het Europees Parlementslid Florus Wijsenbeek al pijp rokend en met hond voor het Europees Parlement in Brussel. Ik zou volgens Clean Air Now destijds het roken hebben aangemoedigd dan wel hebben verheerlijkt. Ik weet het niet maar ik mis hier iets. Namelijk het gezond verstand.
Iemand afbeelden in zijn typerende hoedanigheid is niet meer als normaal en ik wens en wenste van Clean Air Now geen bemoeienis met, of inmenging in mijn journalistieke activiteiten.
Op uw vraag of uw verslaggever een roker is, antwoord ik volmondig ja, en nee ik ben niet van plan of voornemend te stoppen.
foto © Peter-Vincent Schuld
Het is ooit begonnen met het verbieden van tabaksreclame. De “Marlboro man”, een typisch Amerikaanse cowboy een symbool van stoerheid en mannelijkheid gaf aanstoot bij niet-rokers. Onder druk van de anti-rooklobby verdween deze iconische reclame uit het Europees straatbeeld.
Voor wie echt nog authentieke tabaksreclames wil bewonderen, moet naar Afrika reizen. Daar kom je in het straatbeeld nog grote billboards tegen met tabaksreclame.
foto: © Peter-Vincent Schuld
Feitelijk mag roken dan wel slecht zijn voor de gezondheid. Dat geldt evenzeer voor notoir alcoholgebruik.
Maar bestaat er nog iets als “vrije keuze”
Mag iemand zelf nog beschikken over zijn doen en laten?
Heeft de overheid zich hier niet uiterst terughoudend op te stellen?
Wie antwoordt dat de schatkist jaarlijks veel geld kwijt is aan zorgkosten voor mensen die roken, moet wel beseffen dat de overheid vrij snel dubbel en dwars terug heeft verdiend met de belastingenaccijnzen op sigaretten. Ongeveer 75% van de kostprijs van een pakje sigaretten gaat naar de staat.
Dus feitelijk hebben we dat argument gepareerd.
Nee de overheid dringt een leefstijl op en ik denk dat zulks zeer ongewenst is.
De overheid beperkt zich hier niet alleen tot tabak en alcohol maar heeft ook andere genotsmiddelen gevonden om haar regelzucht vorm te geven.
Denk aan de suikerhoudende producten, vethoudende producten en energiedrankjes.
Of u nu wel of geen roker bent, het getuigt van enige realiteitszin om zich af te vragen of de overheid het recht heeft te mengen in strikte privé-zaken.
slecht voorbeeld?
foto:© Peter-Vincent Schuld
Minister Paul Blokhuis van de Christen Unie hangt een ideologie aan die van mening is zal het recht zelfbeschikking van een mens grenzen kent en dat zij deze grenzen omwille van de geloofsovertuiging van hun aanhangers graag willen opleggen, ook aan mensen die niet gelovig zijn. We zagen dit al terug in de standpunten van de Christen Unie inzake abortus en euthanasie.
foto © Peter-Vincent Schuld
Hier ligt het calvinisme op de loer versus het epicurisme, oftewel de wellust voortvloeiend uit het genieten van eten, drinken en roken. Het opleggen van een gedachtegoed, dus bepalen wat goed is voor iedereen, zonder dat het “individu” daar eigen zeggenschap in heeft is een kenmerk van een totalitaire overheid. Helemaal wanneer het standpunt mogelijkerwijs of zeer aannemelijk is ingegeven door religieuze motieven.
Op een reclamebord voor Camel sigaretten wordt tevens reclame gemaakt voor roomijs….dat uitverkocht is
foto © Peter-Vincent Schuld
Men kan het politieke plan dan nog zulte mooie namen geven als “preventieplan” of weet ik wat voor heroïsche namen dan ook.
Feit is en blijft dat het uit de koker komt van een partij die op een zeer slinkse wijze haar visie op zelfbeschikking van het individu probeert te reduceren. Eens te meer voor mij een bewezenverklaring dat religie en politiek nooit met elkaar vermengd mogen worden.
foto © Peter-Vincent Schuld
Het komt Paul Blokhuis natuurlijk goed uit dat de Europese Unie, hoe jammerlijk, ook al gemeend heeft te moeten mengen in de discussie wat tot gevolg heeft dat de bevolking die rookt gedwongen wordt kennis te nemen van de meest verschrikkelijke foto’s en teksten (als je er gevoelig voor bent) van enge ziektes en dode mensen. Roken zou de kwaliteit van het sperma verminderen. Ik weet niet wat hier slecht aan is, er is toch al een overbevolking. Spaart de overheid ook weer kinderbijslag uit.
–
Maar heeft de overheid het recht om de roker te verplichten kennis te laten nemen van deze informatie? Als het in de vorm van een bijsluiter zou zijn, zou het nog aanvaardbaar zijn. Dan heeft de consument de vrije keuze om al dan niet kennis te nemen van de hem aangeboden informatie.
foto: Peter-Vincent Schuld
Het door de overheid verplichten van de consument kennis te laten nemen van bepaalde informatie, ja dat kennen we uit Noord-Korea. Enige nuancering van de aangeleverde teksten en foto’s, laat staan enige duiding is niet eens een punt van discussie.
Het gelijkheidsbeginsel wordt al helemaal geschonden door de overheid door het verbieden van tabaksreclames en het voornemen om neutrale pakjes te gaan verkopen. De consument heeft aan de andere kant ook het recht om de door hem gewenste informatie tot zich te nemen. Dat reclames zouden verleiden tot het gaan roken, dat is inherent aan reclame. Maar dat de overheid reclame censureert is een fikse brug te ver, al helemaal als de overheid daarvoor opgelegde informatie voor in de plaats stelt om verplicht tot je te nemen als je rookt.
Het is goed om over deze materie een diep na te denken. Want wat vandaag voor roken geldt, kan morgen voor Red Bull of voor andere geneugten des levens gelden naar gelang het dunken van de overheid.
–
Maar de voorstellen van Blokhuis gaan echt over alle grenzen van het betamelijke heen.
Blokhuis wenst rookruimtes en rookkamers in de zorg te verbieden en zelfs het roken in de buitenlucht bij zorginstellingen te verbieden.
–
Het is dogmatisch symboolbeleid waar zeer grote vragen bij te stellen zijn.
Waar meent Blokhuis het recht vandaan te halen om rokers die in het ziekenhuis opgenomen worden, hun sigaretje in de buitenlucht of in de rookruimte te ontnemen? Bemoeizucht? Ja, niet meer dan dat.
omdat de minister vindt dat ze moeten stoppen. Met welk recht meent Blokhuis dit voor te staan?
De oudjes krijgen bezoek, gezellig samen een sigaretje roken met een kopje koffie is er dan ook niet meer bij.
Hoe werken we vereenzaming van ouderen in de hand?
Een substantieel groot deel van de medewerkers in de zorg roken. Voornamelijk verpleegkundigen en verzorgers.
Niet gek als je weet onder welke stress deze mensen moeten werken.
Dus wat is het gevolg? De zorg wordt nog onaantrekkelijker om te werken want je mag niks, niet eens een sigaretje in de pauze roken.
Even ontstressen met een peuk.
Blokhuis stuurt aan op een ” sociale pariastatus” van de roker, fel in strijd met artikel 1 van de grondwet.
Waar Nederland bekend staat om haar tolerantie worden rokers en niet rokers door Blokhuis verder tegen elkaar opgezet.
Nederland lijkt tolerant tegenover de verkeerde zaken.
–
Nog even terugkomend op overheidspropaganda. Het is en blijft meten met twee maten. Als u een snelle auto aanschaft krijgt u toch
ook deze toch ook niet in een verpakking met allerlei foto’s van dodelijke ongevallen en lichamen die tot fruithapjes en spaghetti bolognaise zijn gereduceerd?
foto © Peter-Vincent Schuld
Of mijn kritiek op Blokhuis hier ten einde is? Verre van.Als het aan Blokhuis ligt gaan de pakjes sigaretten minimaal 10,00 EURO kosten, met andere woorden opnieuw een fikse accijnsverhoging.
–
Dat dit mensen ervan weerhoudt om te blijven roken is nog maar de vraag. Misschien stappen mensen over naar shag, gaan sigaretten zelf schieten of kiezen ervoor om ze ergens over de grens te halen. Ook zien we veelvuldig gebruik van tabak onder mensen die vallen onder de categorie”minima”.
foto: Peter-Vincent Schuld
Moet je deze mensen nu echt verder in het nauw drijven door prijsopdrijvingen die louter symbolisch van aard zijn, of ben je mensen aan het dwingen zich een leefstijl aan te meten. Opnieuw ontstaat de vraag “met welk recht?”.
foto © Peter-Vincent Schuld
Het is altijd weer grappig om in bijvoorbeeld Andorra te zien hoe Nederlanders en tal van andere nationaliteiten hun wagens volladen met sigaretten en alcohol. Winkels blijven consumenten massaal trekken met lage prijzen. Geef de winkeliers eens ongelijk, geef de koper eens ongelijk.
foto © Peter-Vincent Schuld
Wie wil er nu niet minder belasting betalen op zijn consumptiegoederen.
Eigenlijk vreemd dat er niet meer weerstand kom vanuit de samenleving tegen verhogingen van accijnzen of is iedereen gezapig of slaafs geraakt?
Maar net zoals met de milieuvignetten en ook met de accijnzen in feite dienen ze geen enkel ander doel dan het vullen van de staatskas, dit wordt door criticasters vaak gelegaliseerde diefstal genoemd.
–
Blokhuis verlies in mijn ogen compleet de redelijkheid uit het oog. Dat hij zulks propageert onder zijn eigen achterban is best.
Maar zijn moraliteit is niet de moraliteit van de meerderheid van Nederland. Moraalridders en zedenpredikers kunnen we missen als kiespijn. Voor mensen als Blokhuis zou het goed zijn eerste een wat rechtsfilosofen te consulteren alvorens met allerlei plannen ten berde te komen. Maar wie weet stelt de rechtsfilosoof existentiële vragen over de (rationele) rol van een religieus politicus in de politiek.
Jan Roos die samen met de branchevereniging van sigarettenfabrikanten VSK en vuurwerkbranche de campagne “je bent mijn moeder niet” heeft gelanceerd. Roos c.s. keren zich tegen de “betutteling” en tegen het preventieakkoord wat Blokhuis gesloten heeft met diverse bedrijven en gemeenten, patiëntenorganisaties, zorginstellingen (niet de handen aan de bedden overigens) en anti-rookclubs.
foto © Peter-Vincent Schuld
De grootste sigarettenfabrikant Philip Morris, bekend van de populairste en meest verkochte sigarettenmerken Marlboro en L&M haastte zich om te stellen dat zij deze actie niet ondersteunde en zij zich thans opwerpt als ontwikkelaar en commerçant van de rookloze sigaret. Zullen we het op “opportunistisch toekomstgedrag” houden bij Philip Morris?
.
