Nederlands 
Analyse: Belgische Staatsveiligheid vraagt om verdrievoudiging budget en eigenlijk is er veel meer nodig
Belgische Staatsveiligheid vraagt om verdrievoudiging budget en eigenlijk is er veel meer nodig
Door Peter-Vincent Schuld
De Belgische Veiligheid van de Staat (VSSE), de nationale civiele inlichtingen- en veiligheidsdienst, beter gekend onder de naam “de Staatsveiligheid” vraagt een verdrievoudiging van het budget om haar bij wet vergeven opdrachten goed te kunnen uitvoeren zo meldde het Belgische tijdschrift Knack kortelings.
.
Naar verluidt heeft de Belgische Staatsveiligheid zo’n 63 miljoen EURO per jaar te besteden. Als u en ik eerlijk zijn is dit een wel zeer armzalig budget voor een inlichtingendienst in een land dat zoveel potentiële staatsgevaarlijke situaties kent. De door de Staatsveiligheid gevraagde verdrievoudiging van het budget is gelet op de constante dreiging, de aanwezigheid van zoveel internationale instellingen en de geopolitieke instabiliteit redelijk bescheiden.
.
Een weetje; Na de inlichtingendienst van het Vaticaan is de Belgische Veiligheid van de Staat de oudste inlichtingendienst die er is en bestaat al sinds 1830.
Beeld © Belgische Federale Overheidsdienst Justitie
In de officiële communicatie naar de media worden de terreurdreiging vanuit islamitische hoek maar ook de dreiging uit extreem-rechtse hoek als redenen aangehaald waarom de Staatsveiligheid meer middelen nodig heeft.
.
Bovendien heeft België een complexe staatsstructuur met diverse gewestelijke bestuursorganen zoals de Vlaamse regering, de Brusselse regering en de Waalse regering met een geschiedenis van woelige en discutabele politieke en ambtelijke figuren die de onderwereld verbonden met de bovenwereld en zodoende de integriteit van het bestuur van binnenuit deden aantasten en wellicht nog steeds aantasten.
.
België heeft nogal wat om in de gaten te houden. Naast een reeks van internationale instellingen zoals deze van de Europese Unie en de NAVO is er een aanhoudend druk diplomatiek verkeer tussen de permanente (diplomatieke) vertegenwoordigingen bij deze instellingen. Of er spionage plaatsvindt is geen vraag maar een gegeven.
.
Bovendien vormen moslimgemeenschappen zoals deze in het Brusselse gemeenten Molenbeek en Schaarbeek een substantieel aantal jongeren die “leden” van Islamitische Staat als helden beschouwt. De New York Times noemde een getal van 90%.
.
Tellen we daar andere grote moslimgemeenschappen in België bij op, dan is het aannemelijk dat het getal van moslims die gedachtegoed aanhangen dat haaks staat op de democratische rechtsstaat schrikbarend hoog is.
.
Niemand is de aanslagen vergeten die in Parijs, Brussel en Zaventem plaatsvonden, niemand is hopelijk de incidenten in Verviers vergeten. De Belgische veiligheidsmechanismen staan voor een zowat onmogelijke taak om alle personen en groepen met radicaal en gewelddadig gedachtegoed in beeld te krijgen.
.
De aanwezigheid van hoogtechnologische en strategisch van belang zijnde bedrijven op Belgisch grondgebied maakt het eveneens noodzakelijk dat België een goed functionerende inlichtingendienst heeft.
.
Het is altijd de politiek die bepaalt hoeveel geld er in een inlichtingenapparaat wordt gestoken. Daarmee bepaalt de politiek ook de slagkracht van een inlichtingendienst. Een politiek welke niet zelden ook wegkijkt voor problemen. Politici waarvan geweten is dat ambtsberichten die hun werden aangereikt wel eens in de “onderste schuif” verdwenen om wat voor redenen dan ook.
.
Niet frustrerender voor een directeur van een inlichtingendienst dan geconfronteerd te worden met situaties die wellicht voorkomen hadden kunnen worden als er meer kundige mensen en meer budget aanwezig waren geweest. Dat de werking gesteund wordt door luisterende en handelende bewindslieden.
Geen weldenkend mens wil dat de stabiliteit en de veiligheid van België en haar ingezetenen onder druk komen te staan door een gebrek aan middelen voor een inlichtingendienst, sterker de schade en het leed die voortvloeien uit aanslagen, gijzelingen, spionage en wat elk ander soort onheil dan ook is per saldo veel groter dan de financiële inspanning die proactief gegeven kan worden.
Foto © Peter-Vincent Schuld
Aan het hoofd van de Belgische Staatsveiligheid staat administrateur-generaal Jaak Raes. Ooit begonnen bij de toenmalige Gerechtelijke Politie, nauw betrokken geweest bij de grote Belgische politiehervorming en kwam nadien terecht als directeur van het Crisiscentrum.
In de omgang is Jaak Raes een aimabele man, u zou er zo een pint mee gaan vatten. Maar onderschat zijn scherpzinnigheid en zijn gevoel voor politieke agenda’s niet.
Een half woord is voor Raes genoeg om iemands intentie en het gehele plaatje te begrijpen. Wellicht is dat juist de kracht van Raes. Is Raes sluw? Absoluut en dat mag ook verwacht worden van iemand die leiding geeft aan een inlichtingendienst in een land dat vaak van politiek gekrakeel aan een hangt en gebukt gaat onder een substantieel dreigingsniveau.
Het is voor Jaak Raes en zijn collega’s alleen maar te hopen dat de Belgische politiek beseft dat het een bittere noodzaak is dat het budget van de Belgische Staatsveiligheid zo snel mogelijk fiks opgeschroefd wordt.
